Τετάρτη, Ιουνίου 15, 2005

No 88

Τον Ιούνιο πήγαμε να περάσουμε ένα Σαββατο κύριακο με τον Βαρόνο Φον Πρέγκνιτζ' μας είχε καλέσει στην εξοχική βίλα του, που βρισκόταν στις όχθες μιας λίμνης στο Μέκλενμπουργκ. Το μεγαλύτερο δωμάτιο στη βίλα ήταν ένα γυμναστήριο εξοπλισμένο με τα πιο μοντέρνα εξαρτήματα, μια και ο Βαρόνος το είχε για χόμπυ να ασχολείται με το σώμα του. Βασάνιζε τον εαυτό του καθημερινά μ' ένα ηλεκτρικό άλογο, ένα κωπηλατικό μηχάνημα και μια περιστρεφόμενη ζώνη μασάζ. Έκανε πάρα πολύ ζέστη και κολυμπήσαμε όλοι μας, ακόμα κι ο Άρθουρ. Φορούσε ένα πλαστικό σκουφάκι μπάνιου, που το 'χε φορέσει προσεχτικά στο δωμάτιο του. Το σπίτι ήταν γεμάτο από όμορφους νεαρούς με υπέροχα ανεπτυγμένα κορμιά που τα πασάλειβαν με λάδι και τα έψηναν με τις ώρες στον ήλιο. Έτρωγαν σαν λύκοι και είχαν κάτι τρόπους στο τραπέζι που πλήγωναν βαθιά το Άρθουρ. Οι πιο πολλοί από αυτούς μιλούσαν με βαριά βερολινέζικη προφορά. Πάλευαν και έπαιζαν μπουνιές στην ακτή και κάνανε ακροβατικές βουτιές από την εξέδρα στη λίμνη. Ο Βαρόνος συμμετείχε σ' όλα αυτά, και συχνά δεχόταν πολύ σκληρή μεταχείριση. Με καλοπροαίρετη κτηνωδία τα αγόρια του έκαναν χοντρά αστεία που είχαν σαν αποτέλεσμα να σπάσει το μοναδικό μονόκλ του. Θα μπορούσαν άνετα να του 'χαν σπάσει και το λαιμό του. Τα υπέμενε όλα με το ηρωικό και παγωμένο χαμόγελο του.
Τη δεύτερη βραδιά της επίσκεψης μας, τους ξέφυγε και πήγαμε μαζί έναν περίπατο στο δάσος, μόνοι. Εκείνο το πρωί τον είχαν εξακοντίσει με μια κουβέρτα και είχε προσγειωθεί στο ασφαλτοστρωμένο πεζοδρόμιο' ακόμα έτρεμε κάπως. Ακούμπησε το χέρι του βαριά στον ώμο μου. «Όταν φθάσεις στην ηλικία μου», μου είπε λυπημένα, «νομίζω ότι θα ανακαλύψεις ότι το πιο όμορφο πράγμα στη ζωή είναι το Πνεύμα. Η Σάρκα από μόνη της δεν μπορεί να μας σώσει την ευτυχία». Αναστέναξε και μου 'σφιξε αδύναμα το μπράτσο.

Κρίστοφερ Ίσεργουντ : Ο κύριος Νόρις αλλάζει τρένα (Αστάρτη)

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Από το site του Πολύχρωμου Πλανήτη

Ο Ίσεργουντ, με αυτό του το μυθιστόρημα, μας μεταφέρει στην ιστορία της Γερμανίας πριν την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία, μια Γερμανία που με τον πρωτοπόρο Μάγκνους Χίρτσφελντ και το ίδρυμα που είχε ιδρύσει, έδειχνε μια αξιοζήλευτη ανοχή, αν όχι αποδοχή, στο θέμα της ομοφυλοφιλίας, αλλά και σε άλλα θέματα τα οποία η χιτλερική Γερμανία θα αντιμετώπιζε κάτω από ένα εντελώς διαφορετικό πρίσμα. Σε μια τέτοια λοιπόν χώρα, ο κύριος Νόρις είναι ένας εκκεντρικός κύριος που έχει δοσοληψίες με το κομμουνιστικο κόμμα, περίεργα σεξουαλικά βίτσια, παλαιομοδίτικη ευγένεια και πονηριά. Ο Ίσεργουντ διηγείται την ιστορία του κυρίου Νόρις αποστασιοποιημένος από τις ερωτικές προτιμήσεις του συνταξιδιώτη του, αφού ακόμα δεν έχει εκδηλώσει την ομοφυλοφιλία του ούτε μέσα από τα γραπτά του, ούτε έχει πάρει ενεργά μέρος στο κίνημα του Gay Liberation που συντάραξε τα νερά της αμερικανικής κοινωνίας στις αρχές της δεκαετίας του 1970.
~~~~~~~~~~~~

Το βιβλίο κυκλοφόρησε τον Φεβρουάριο του 1984 σε μετάφραση της Ματίνας Μάντζιου.