...με άλλα λόγια ήμουν ένα παιδί πιο ευγενικό από τα άλλα.
Όλα αυτά τα κάνω πριν ξεκινήσω για το Παρίσι. Έχω αρχίσει χορό...
Κάποτε πήρα την απόφαση να πω και στη μητέρα μου την αλήθεια.
"Ξέρεις, μ' αρέσουνε τ' αγόρια".
Είχα μια σχέση τότε - και μ' αυτή την αφορμή τόπα. Θυμάμαι δηλαδή που κείνο το παιδί πηγαινοερχότανε στην γειτονιά και με ρώτησε... "Γιατί πηγαινοέρχεται κάτω από το σπίτι;" "Έχουμε δεσμό...". Δεν αντέδρασε - φάνηκε σαν να τόξερε.
Βασίλης Καββαθάς : Ωραίο το φουστάνι σου, Γιώργο μου (Καστανιώτης)
Όλα αυτά τα κάνω πριν ξεκινήσω για το Παρίσι. Έχω αρχίσει χορό...
Κάποτε πήρα την απόφαση να πω και στη μητέρα μου την αλήθεια.
"Ξέρεις, μ' αρέσουνε τ' αγόρια".
Είχα μια σχέση τότε - και μ' αυτή την αφορμή τόπα. Θυμάμαι δηλαδή που κείνο το παιδί πηγαινοερχότανε στην γειτονιά και με ρώτησε... "Γιατί πηγαινοέρχεται κάτω από το σπίτι;" "Έχουμε δεσμό...". Δεν αντέδρασε - φάνηκε σαν να τόξερε.
Βασίλης Καββαθάς : Ωραίο το φουστάνι σου, Γιώργο μου (Καστανιώτης)
2 σχόλια:
Είναι η αληθινή ιστορία του Γιώργου Χάλαρη, που προχώρησε σε αλλαγή φύλου και έγινε Ραχήλ.
«Ραχήλ λοιπόν και όχι Γεωργία. Δεν μ’ άρεσε αυτή η μεταβολή στο θηλυκό. Ήθελα να βρω ένα όνομα σκληρό. Τραχύ. Και βρίσκω ότι το Ραχήλ είναι τραχύ»
Το βιβλίο βασίστηκε σε συνεντεύξεις που έδωσε η Ραχήλ στον Βασίλη Καββαθά, είδικά, γι αυτό το σκοπό. Στην πρώτη συνάντηση που είχαν, και που περιγράφεται στο βιβλίο, ο Β. Καββαθάς διευκρινίζει στην Ραχήλ τους λόγους που τον έκαναν να αποφασίσει να καταγράψει την ιστορία του:
- Καταγράφω μια ανθρώπινη εμπειρία. Και μ' αυτή προσπαθώ να δημιουργήσω ένα «μέτρο κατανόησης» - να κινήσω μια διαδικασία προσέγγισης. Να κάνω τον αναγνώστη να επανεξετάσει το «θέμα σου» - να το ξανασκεφτεί το πράγμα. Να πάψει να θεωρεί παράλογο ό,τι δεν καταλαβαίνει ο ίδιος. Έτσι έκανα εγώ.
Αρχίζουμε αν θέλεις με μια διευκρίνιση, που θα διευκολύνει και τους δυο μας: Με τι γένος θα σε προσφωνώ: Αρσενικό ή θηλυκό;
- Θηλυκό φυσικά. Πώς είναι δυνατόν να κρατήσεις στην κουβέντα μας ένα γένος που δεν με αντιπροσωπεύει πια;
- Όπως καταλαβαίνεις, δεν είναι εύκολο να το ξεπεράσει κανείς – όταν μάλιστα έχει μεγαλώσει μαζί σου, στην ίδια γειτονιά, όπως εγώ.
- Το ξέρω. Το ίδιο πρόβλημα αντιμετωπίσανε όλα τα δικά μου πρόσωπα. Σιγά σιγά όμως το ξεπέρασαν. Λόγου χάρη η μάνα μου μπερδευότανε πολύ στην αρχή. Με κοιτούσε και μου 'λεγε: ΩΡΑΙΟ ΤΟ ΦΟΥΣΤΑΝΙ ΣΟΥ ΓΙΩΡΓΟ ΜΟΥ! Άλλοτε πάλι, και μπροστά στον άνδρα μου, με ρωτούσε: «Γιώργο, γιατί φοράς τόσο ψηλά τακούνια;» Και φυσικά με το ίδιο κομφούζιο πάντα μου επισήμαινε: «Κρέμεται το μισοφόρι σου γιόκα μου!» Καταλαβαίνεις;
~~~~~~~~~~~~
Από το οπισθόφυλλο της πρώτης έκδοσης του βιβλίου από τον Κάκτο (1983)
Μια μέρα φορούσε ένα πολύ λεπτό φόρεμα.
Μπλε. Του πήγαινε πολύ το μπλε.
Σ’ όλες του τις αποχρώσεις.
Ήτανε και αραχνοϋφαντο – διαφανές.
Φαίνονταν τα πόδια του.
Πολύ όμορφο. Ριχτό.
Ξέρετε; Από κείνα που πιάνουν στις πλάτες.
Και ανοίγουν με πλισέ προς τα κάτω.
Του λέω:
Ωραίο το φουστάνι σου Γιώργο μου…
Η αναφορά στην δεύτερη έκδοση του βιβλίου από τον Καστανιώτη από το profit.gr
Kάποια στιγμή με κούρασε ο ρόλος του «εξομολογητή» και σκέφτηκα να εγκαταλείψω τους ήρωές μου. Ακουγα όμως ακόμα και στον ύπνο μου τις φωνές τους. Mετρούσα τα πρόσωπα της αλήθειας και μ' έπιανε πανικός: H μάνα, μία. O Γιώργος, δύο. H Pαχήλ, τρεις. Aυτών των τριών που είναι... δύο: η μάνα και ο γιος (η κόρη). Eίχα μια εικόνα τρισδιάστατη: της Mάνας.
Bασίλης Kαββαθάς
* * *
Θα σας συνιστούσα, ως αρχαιότερος, να μην εγκαταλείψετε τους ήρωές σας, όπως έκανα εγώ.
Nα τους παρακολουθείτε μέχρι να πούνε τον τελευταίο λόγο. Eγώ ελπίζω ότι κάποια στιγμή η μάνα θα πει «Ωραίο το φουστάνι σου, Γιώργο μου» και θα το εννοεί. Eλπίζω να ζήσω για να τ' ακούσω.,
Kώστας Tαχτσής
* * *
Mέσα απ' αυτό το βιβλίο γνώρισα το παιδί μου. - Η Mάνα
* * *
Mέσα απ' αυτό το βιβλίο γνώρισα τη μάνα μου. - Γιώργος (Pαχήλ)
Δημοσίευση σχολίου