Σάββατο, Απριλίου 22, 2006

No 300

ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ!
.
*****
.
Από άποψη λοιπόν θετέου δικαίου – εν όψει των όσων προαναφέρθηκαν – και με σκοπό την αποτελεσματικότερη κατοχύρωση των δικαιωμάτων των σεξουαλικών μειονοτήτων, χρήσιμη θα είναι η κατάργηση του άρθρου 347 του Ποινικού Κώδικα, η θεσμοθέτηση της ελεύθερης ένωσης μεταξύ δυο ανθρώπων, ανεξαρτήτως του αν ανήκουν σε διαφορετικό ή στο ίδιο φύλο, η νομοθετική ρύθμιση του ζητήματος των τρανσεξουαλικών και ίσως, τέλος, η θέσπιση ενός ειδικού νόμου που να προστατεύει τα μέλη των σεξουαλικών μειονοτήτων από τις όποιες διακρίσεις υφίστανται στην καθημερινή πρακτική, σε συγκεκριμένα ζητήματα, όπως π.χ. στη μίσθωση κατοικίας, στον χώρο των εργασιακών σχέσεων κλπ.

Γιώργος Δουκουμετζίδης: Προβλήματα Προστασίας των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (Καστανιώτης)

Πέμπτη, Απριλίου 13, 2006

No 299

Image Hosted by ImageShack.us John Anderson (Αυστραλία)

ΠΗΔΑ ΠΡΟΤΟΥ ΚΟΙΤΑΞΕΙΣ

Του κινδύνου η αίσθηση δεν πρέπει να χαθεί:
ο δρόμος είναι βέβαια και σύντομος κι απόκρημνος,
όσο ομαλός κι αν φαίνεται από δώθε.
Αν θέλεις κοίταξε, όμως πρέπει να πηδήξεις.
(….)

Τα ρούχα που τα θεωρούν σωστά να τα φορείς
δεν είναι ούτε συνετά ούτε φτηνά,
όσο δεχόμαστε να τα φορούμε σαν τα πρόβατα
με δίχως ποτέ νύξη για όσους έχουνε χαθεί.

Πολλά θα ‘λεγε κανείς για την κοινωνική ευπρέπεια,
μα το να χαίρεσαι όταν κανείς δεν είναι γύρω
είναι πιο δύσκολο κι απ’ το να κλαις.
Κανείς παρών για να σε δει, όμως θα πρέπει να πηδήξεις.

Μύριες οργυιές μια μοναξιά στο βάθος της
στηλώνει το κρεβάτι σου, αγαπητέ μου:
Μόλο που σ’ αγαπώ, θα πρέπει να πηδήξεις.
Της σιγουριάς μας το όνειρο θα πρέπει να χαθεί.

W.H. Auden: [ΠΟΙήΜΑΤΑ] (Κέδρος)
Μετάφραση: Αντώνης Δεκαβάλλες

Τετάρτη, Απριλίου 12, 2006

No 298

Image Hosted by ImageShack.us Claudio Bravo (Χιλή)

ΣΑΝ ΗΜΟΥΝ ΕΙΚΟΣΙ ΚΙ ΕΝΟΣ

Σαν ήμουν είκοσι κι ενός
να λέει άκουσα σοφό:
«Κορόνες, λίρες και γκινέες
δώσε, μα όχι την καρδιά σου'
ρουμπίνια ή και πέρλες δώσε,
τη λευτεριά σου όμως σώσε».
Μα ήμουν είκοσι κι ενός,
κι ό,τι είπε, ωφέλεια κανενός.

Σαν ήμουν είκοσι κι ενός
τον άκουσα να λέει πάλι:
«Καρδιά που βγήκε από το στήθος
ποτέ δεν δόθηκε του κάκου'
με στεναγμούς είν' πληρωμένη
κι η πίκρα είναι ό,τι σου μένει».
Και τώρα που 'μια είκοσι δυο,
τι αληθινό, τι αληθινό!

Α.Ε. Χάουσμαν \ M.Βρετανία
Μετάφραση: Πάνος Καραγιώργος
.
Πανόραμα Αγγλικής Ποίησης (Τυπωθείτω-Γ.Δάρδανος)

Τρίτη, Απριλίου 11, 2006

No 297

Image Hosted by ImageShack.us
.
ULTIMA RATIO RERUM

Τα κανόνια συλλαβίζουν τον έσχατο λόγο του χρήματος
Με μολυβένια γράμματα στην ανοιξιάτικη λοφοπλαγιά.
Όμως τ’ αγόρι που πλαγιάζει νεκρό κάτω απ’ τις ελιές
Ήταν πολύ νέο και πολύ αφρόντιστο
Για να ξεφύγει το σπουδαίο τους μάτι.
Ήταν καλύτερο σημάδι για φιλί.

Σαν ζούσε, οι φάμπρικες ποτέ τους δεν τον κάλεσαν με τις ψηλές τους καμινάδες.
Μήτε οι κρυστάλλινες πόρτες των εστιατορίων στριφιγύρισαν για να τον σπρώξουν μέσα.
Τ’ όνομα του δε δημοσιεύτηκε ποτέ σ’ αφημερίδες.
Ο κόσμος όρθωνε τον πανάρχαιο τοίχο του γύρω απ’ το νεκρό.
Με το χρυσό του θαμένο βαθειά στο πηγάδι,
Καθώς η ζωούλα του ανάλαφρη, όπως η φήμη του Χρηματιστηρίου, πέταξε ψηλά.
(….)

Stephen Spender \ Μ. Βρετανία
Μετάφραση: Κλ. Κύρου

Κλ. Παράσχος: Ανθολογία της Ευρωπαϊκής και Αμερικανικής ποιήσεως (Παρουσία)

Δευτέρα, Απριλίου 10, 2006

No 296

Image Hosted by ImageShack.us Francis Bacon (Μ.Βρετανία)

ΤΟ ΜΠΑΝΙΟ ΤΩΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΩΝ

Η θάλασσα το απόγευμα απλώνεται στην αμμουδιά
και κάτω από τον ουρανό του ηλιοβασιλέματος
παρατηρώ την ελευθερία ενός λόχου στρατιωτών: τσίτσιδοι
για το θαλασσινό μπάνιο, φωνάζουν και τρέχουν στο θερμό αέρα.
Η σάρκα τους, σκληραγωγημένη από τον πόλεμο, ξανανιώνει
(….)
Τώρα οι στρατιώτες στεγνώνουν και ντύνονται,
ξαναβάζουν το πουκάμισο τους, ξεχνούν το φόβο και τη ντροπή της γύμνιας.
Κι εγώ, καθώς αναπνέω τον αέρα του σούρουπου,
νιώθω να με συνεπαίρνει μια παράξενη ευχαρίστηση,
μια ευγνωμοσύνη, λες και το ίδιο το κακό να ήταν όμορφο.

Φ. Τ. Πρίνς \ Μ. Βρετανία

Ντίνος Χριστιανόπουλος: Εντευκτήριο (Διαγώνιος)

Παρασκευή, Απριλίου 07, 2006

No 295

Image Hosted by ImageShack.us Bernard Buffet (Γαλλία)
.
Η ΞΕΝΗ
Μιλάει τραχιά για τ’ άγρια πέλαγά της
που έχουν δεν ξέρω τι είδους φύκια κι άμμους’
προσεύχεται χωρίς όγκο και βάρος,
γερασμένη σα να ‘ταν να πεθάνει.
Αυτός ο κήπος που αλλόκοτο μάς έφτιαξε,
κάκτους και χόρτα που σαλτάρουν έχει βγάλει.
Ζωηρεύει απ’ την ανάσα της ερήμου
και μ’ ένα πάθος αγαπάει που τη λευκαίνει,
που δε μιλάει γι’ αυτό και που αν μιλούσε
θε να ‘μοιαζε σαν άλλου άστρου το χάρτη.
Θα ζήσει ογδόντα χρόνια ανάμεσά μας
μα θα ‘ναι πάντα σα μόλις να ‘χει φτάσει,
μιλώντας μια λαχανιασμένη γλώσσα
που την καταλαβαίνουν μόνο ζούδια.
Και θα πεθάνει ανάμεσά μας κάποια νύχτα,
΄π πιο πολύ θα υποφέρει, με μονάχα
το πεπρωμένο της για μαξιλάρι,
από ‘να θάνατο βουβό και ξένο.

Γκαμπριέλα Μιστράλ / Χιλή

Ηλίας Ματθαίου: Ποίηση Ισπανόφωνης Αμερικής. Από τον Χοσέ Μαρτί έως τον Οκτάβιο Πας (Γνώση)

Πέμπτη, Απριλίου 06, 2006

No 294

Image Hosted by ImageShack.us Bernard Cathelin

Το φθινόπωρο του 1914 γνωρίζει την ποιήτρια Σοφία Παρνόκ, μια δυναμική αλλά και κάπως επιθετική τριαντάχρονη γυναίκα, η οποία δεν κρύβει τα ομοφυλοφιλικά της ένστικτα και της οποίας το έργο έχει ήδη κάποια επιτυχία. Από την πρώτη στιγμή η Μαρίνα γοητεύεται από αυτό το παράτολμο πλάσμα. (…) Κολακευμένη από το ενδιαφέρον μιας συναδέλφου που είναι εξίσου έμπειρη στα χάδια και στην ποίηση, η Μαρίνα εμφανίζεται παντού μαζί της και χαίρεται να σκανδαλίζει τους σεμνότυφους επιδεικνύοντας τις προτιμήσεις της. Εξάλλου, ακόμα κι εκείνοι που καταδικάζουν την ελευθεριότητά της υποκλίνονται μπροστά στην προσωπικότητα της. Με τα κοντοκομμένα καστανά μαλλιά της, το φαρδύ πρόσωπό της και το ευθύ βλέμμα της, μάλλον επιβάλλεται με την παρουσία της παρά γοητεύει.

Ανρί Τρουαγιά: Μαρίνα Tσβετάγιεβα (Μεταίχμιο)

Τετάρτη, Απριλίου 05, 2006

No 293

Image Hosted by ImageShack.us Edward Hopper (ΗΠΑ)
.
Η ξανθιά κοπέλα, η Έλεν, είχε πλησιάσει τώρα. Όλες οι κινήσεις της ήταν ρευστές και αρμονικές. Η Έλσι δεν την είχε δει να πλησιάζει, απλώς διαπίστωσε κάποια στιγμή ότι βρισκόταν εκεί, ήσυχη και ατάραχη, με τα μάτια στραμμένα όχι πάνω στην ίδια, αλλά πάνω στη Λίο, με μια ιδιαίτερη προσοχή που θα μπορούσε να είναι επικριτική, εάν δεν περιείχε κάτι το προστατευτικό.
(…) Η ξανθή κοπέλα άπλωσε ένα απαλό χέρι και άγγιξε τη Λίο στο μπράτσο. «Έχει ένα τραπέζι στη γωνία. Πάμε να καθίσουμε».
(…) Προσπαθώντας να κάνει τη συζ’ητηση χαρούμενη και φυσική η Έλσι είπε: "Φαντάζομαι ότι εσύ κι η Λίο γνωριζόσαστε εδώ και πολύν καιρό».
«Περίπου επτά χρόνια. Τα τελευταία πέντε χρόνια ζούμε μαζί».

Μέρι Ρενό: Παράξενες φιλίες (Αστάρτη)

Τρίτη, Απριλίου 04, 2006

No 292

Image Hosted by ImageShack.us Diego Rivera (Μεξικό)
.
Η λαίδη Σλαίην δεν απάντησε, έβαλε μόνο το χέρι της στο κεφάλι της κοπέλας που ήταν ακουμπισμένο στα γόνατα της. Ήταν πολύ συγκινημένη για ν’ απαντήσει. Προτίμησε ν’ αφήσει τη δροσερή φωνή να συνεχίσει και φανταζόταν ότι η ίδια μιλούσε ξαναζωντανεύοντας τα εφηβικά της χρόνια και ξεγελώντας τον εαυτό της με την ιδέα ότι επιτέλους είχε βρει ένα πρόσωπο στο οποίο θα μπορούσε να εμπιστευθεί τις σκέψεις της. Ήταν γριά, ήταν κουρασμένη, πρόθυμα αφέθηκε να χαθεί μέσα στη γλυκιά αυταπάτη. Να ήταν τάχα ένας απόηχος από το παρελθόν αυτό που είχε ακούσει; Μήπως τα χρόνια είχαν ξαναγυρίσει με κάποια διαφορά; Άφησε τα δάχτυλα της να παίζουν με τα μαλλιά της Ντέμπορα κι επειδή τα βρήκε κοντά αντί μακριά με μπούκλες υπέθεσε αόριστα πως είχε βάλει μπροστά τα νεανικά της σχέδια για ν’ αποδράσει. Το είχε πραγματικά σκάσει από το σπίτι της;

Vita Sackville-West: Το Πάθος της Λάιδης Σλαίην (Γκοβόστης)

Δευτέρα, Απριλίου 03, 2006

No 291

Image Hosted by ImageShack.us Jean Cocteau (Γαλλία)
.
Ο απόηχος της Σόνετσκα – μέσα στο τετράδιό μου εκείνης της εποχής, διαβάζω:
«…Δε θα πω τίποτα για τις γυναίκες, γιατί τις θυμάμαι όλες με ευγνωμοσύνη, όμως δεν αγαπώ παρά τη Σόνετσκα Χόλιντέι».
«Όταν σκέφτομαι την επιστροφή της Σόνετσκα, δεν τολμώ να το πιστέψω: μια τέτοια ευτυχία – δεν υπάρχει επάνω στη γη.
Τη σκέφτομαι - αποσιωπώντας το ουσιαστικότερο - όπως σκέφτομαι ένα καινούργιο δαχτυλίδι, ένα ρόδινο φόρεμα – αδιάφορο αν αυτό ακούγεται γελοίο: τη σκέφτομαι μ’ έναν φλογερό πόθο στην καρδιά.
Καθώς δεν είναι πια η Σόνετσκα που πρόκειται να έρθει – είναι ο Έρωτας καθ’ εαυτόν».
.
Μαρίνα Τσβετάγιεβα: Η ιστορία της Σόνετσκα (Νεφέλη)