Παρασκευή, Φεβρουαρίου 26, 2010

No 673

Henri de Toulouse-Lautrec (Γαλλία)

Σε σένα

Άγνωστε, αν στο πέρασμα μου με συναντήσεις και θελήσεις να μου μιλήσεις, γιατί να μην το κάνεις;
Και γιατί να μην σου μιλήσω εγώ;

***

5

Μαζί μου, γερά κρατήσου, αλλά γρήγορα, βιάσου
Τη ζωή σου δώσε μου,
(Πρέπει να με πείσεις πολλές φορές προτού δεχτώ τον εαυτό μου να δώσω
αληθινά' και λοιπόν; Δεν πρέπει η Φύση να πειστεί τόσες φορές;)
Δεν είμαι λεπτεπίλεπτο dolce affettuoso,
γενειοφόρος, ηλιοκαμένος, ψαρομάλλης, εχθρικός έχω έρθει
Να παλεύουνε μαζί μου καθώς περνώ για τα βαριά λάφυρα του κόσμου
Γιατί τα προσφέρω σε όποιον επιμένει να τα κερδίσει

Ουώλτ Ουίτμαν: Αφιερώματα – Ξεκινώντας από το Πώμανοκ (Ηριδανός)
Μετάφραση: Ζωή Ν. Νικολοπούλου

Πέμπτη, Φεβρουαρίου 25, 2010

Νο 672

Ely Johns (ΗΠΑ)

ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΓΕΜΑΤΟΣ ΠΟΘΟ ΚΑΙ ΣΚΕΨΕΙΣ

Αυτή τη στιγμή γεμάτος πόθο και σκέψεις κάθομαι μονάχος
Μου φαίνεται ότι υπάρχουν κι άλλοι άνθρωποι σε άλλες χώρες γεμάτοι πόθο και σκέψεις
Μου φαίνεται ότι το βλέμμα μου μπορεί να πάει και να τους φτάσει στη Γερμανία, στην Ιταλία, στη Γαλλία, στην Ισπανία
Ή μακριά, πολύ μακριά, στην Κίνα ή στη Ρωσία ή στην Ιαπωνία, όπου μιλάνε άλλες γλώσσες
Και μου φαίνεται ότι αν μπορούσα να γνωρίσω όλους αυτούς τους ανθρώπους θα δενόμουν μαζί τους όπως με τους ανθρώπους της χώρας μου
Ω είμαι σίγουρος πως θα γινόμασταν αδέρφια κι εραστές
Ξέρω ότι θα ήμουν ευτυχισμένος μαζί τους.

Walt Whitman: Ποιήματα (Βιβλιο-ΒΑΡΔΙΑ, 2006)
Μετάφραση: Δημήτρης Χορόσκελης

Τετάρτη, Φεβρουαρίου 24, 2010

No 671

Frances Burrows (ΗΠΑ)

ΤΡΑΓΟΥΔΩ ΤΟ ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ ΚΟΡΜΙ
2
Ο έρωτας για το κορμί του άντρα ή της γυναίκας δεν χωρά περιγραφή, το κορμί το ίδιο δεν περιγράφεται,
Το αντρικό κορμί είναι αψεγάδιαστο, το γυναικείο εξίσου αψεγάδιαστο.
Η έκφραση του προσώπου δεν χωρά περιγραφή,
Μα η έκφραση του καλοκαμωμένου άντρα δεν φαίνεται μοναχά στο πρόσωπό του,
Τη βλέπεις στα άκρα και στις κλειδώσεις του, παράδοξο, κι όμως βρίσκεται στους αρμούς των γοφών και των καρπών του,
Τη βλέπεις στην περπατησιά του, στο στητό λαιμό, στο λύγισμα της μέσης και των γονάτων του, τα ρούχα δεν τον κρύβουν,
Η γλυκιά του δύναμη ξεπροβάλλει μέσα απʼ τη φανέλα και την τσόχα,
Η θέα του καθώς περνά φανερώνει όσα και το ύψιστο ποίημα, ίσως και πιο πολλά,
Κόβεις λίγο το βήμα να δεις τη ράχη, τον αυχένα, τις ωμοπλάτες του.
Τα τροφαντά βρέφη στην κούνια, οι κόρφοι και τα κεφάλια των γυναικών, οι πτυχές των φουστανιών τους, η χάρη τους όταν τις προσπερνάμε στο δρόμο, των κορμιών τους το καμπυλόγραμμα,
Ο κολυμβητής που κάνει το μπάνιο του γυμνός, τον βλέπεις να σχίζει με απλωτές τη διάφανη σμαραγδένια επιφάνεια, ή να ξαπλώνει ανάσκελα και σιωπηλά να πλέει πέρα-δώθε όπως τον πάει το νερό,
Το κύρτωμα μια μπρος, μια προς τα πίσω των κωπηλατών στις λέμβους, ο καβαλάρης πάνω στη σέλα του,
Κορίτσια, μανάδες, νοικοκυρές σʼ όλα τους τα συγυρίσματα
Οι εργάτες, μεσημέρι, καθισμένοι με ανοιχτές τις καραβάνες τους και οι γυναίκες τους που σπίτι καρτερούνε,
Η μητέρα που νανουρίζει το παιδί, η κόρη του αγρότη στο περιβόλι ή στο βουστάσιο,
Το παλικάρι που τσαπίζει το αραποσίτι, ο αμαξάς που οδηγεί τα έξι του άλογα μέσα απʼ το πλήθος,
Των παλαιστών η πάλη, δυο παραγιοί, σχηματισμένοι άντρες πια, όλο σφρίγος και καλή καρδιά, ντόπια παιδιά, έξω στην αλάνα με τη δύση, ύστερα απʼ τη δουλειά,
Σακάκια και καπέλα πεταμένα, ο εναγκαλισμός της αγάπης και του αγώνα,
Η πάνω λαβή και η κάτω, τα μαλλιά ανάκατα, τυφλώνουν τα μάτια.
Η προέλαση των πυροσβεστών με τη στολή τους, το παιχνίδισμα των αντρίκιων μυώνων μέσα από τα εφαρμοστά παντελόνια και τις ζώνες .
Η αργή επιστροφή από την πυρκαγιά, η ανάπαυση προτού χτυπήσει πάλι ξαφνικά το καμπανάκι, το άκουσμα του συναγερμού,
Οι φυσικές, τέλειες του καθήκοντος κινήσεις, το κεφάλι σκυφτό, σκυμμένος ο αυχένας, η καταμέτρηση.
Τέτοιους αγαπώ – ξεχύνομαι, περνώ ελεύθερα, είμαι στον κόρφο της μάνας μαζί με το μωρό,
Κολυμπώ με τους κολυμβητές, παλεύω με τους παλαιστές, βαδίζω στη γραμμή με τους πυροσβέστες, και στέκω, αφουγκράζομαι, μετρώ.

Walt Whitman: Παιδιά του Αδάμ-Κάλαμος (Ηριδανός)
Mετάφραση:Τόνια Κοβαλένκο

Τετάρτη, Φεβρουαρίου 17, 2010

No 670

Anton Kölig (Αυστρία)

Η ασύδοτη τρυφερότητα

Αυτές οι μέρες
Της ασύδοτης τρυφερότητας
Θα ακινητοποιήσουν
Τη ζωή σου∙
Θα σταματήσεις για πολύ
Καιρό να βλέπεις
Τα σύννεφα και τους τυφλούς
Που τραγουδάνε στο δρόμο∙

Μετά
Θα ξαναφύγεις
Για τα χιόνια

Αλέξανδρος Ίσαρης: Οι Τριστάνοι. Ποιήματα 1966-1992 (Νεφέλη)

Τετάρτη, Φεβρουαρίου 10, 2010

No 669

Alberto Pancorbo (Ισπανία)

Χθες το πρωί, στο διάδρομο του ακτινολογικού, γυμνός, καθισμένος πάνω σ’ ένα κυλιόμενο κρεβάτι, με το κάτω μέρος του σώματος σκεπασμένο μ’ ένα σεντόνι, ένας νεαρός άντρας πασαλειμμένος με ξεραμένα αίματα. Ένας λευκός επίδεσμος πάνω στη σπονδυλική στήλη. Θα πρέπει να του ‘καναν παρακέντηση. Δε θέλει να ξαπλώσει, αντιστέκεται, ακουμπάει τα χέρια πίσω για να στηρίζεται. Όλα είναι θεσπέσια σ’ αυτό το κορμί: η δύναμη και η φινέτσα του, η συναρμογή των χεριών του στους ώμους… Όταν ξαναβρίσκω την ερωτική συγκίνηση είναι σαν να ξαναβρίσκω λίγη ζωή σε τούτο το λουτρό θανάτου.

Hervé Guibert: Ο υπηρέτης μου κι εγώ (Λιβάνης)

Τετάρτη, Φεβρουαρίου 03, 2010

No 668

Χρόνης Μπότσογλου

Οι περισσότερες μελέτες που αφορούσαν σε ηλικιωμένους ομοφυλόφιλους-ες έχουν εστιάσει σε άτομα που με κάποιο τρόπο μετέχουν στις κοινότητες ομοφυλόφιλων, αμφιφυλόφιλων και διαφυλικών, και έτσι δεν είναι αντιπροσωπευτικές του συνόλου των ηλικιωμένων ατόμων που έλκονται ερωτικά από άτομα του ίδιου φύλου. Οι μελέτες αυτές βρήκαν ότι τα άτομα αυτά γερνούν διατηρώντας μια σχετικά καλή σωματική και ψυχική υγεία. Δεν ταιριάζουν στο στερεότυπο της μοναχικής, καταθλιπτικής και απομονωμένης «αδελφής», που περνάει την λανθασμένη αντίληψη ότι η ζωή του ομοφυλόφιλου είναι μόνο για τους νέους.
Ενίοτε υπάρχουν και αντιπροσωπευτικά δείγματα αυτού του πληθυσμού, τα οποία παρέχουν ένα χρήσιμο δημογραφικό πορτρέτο. Μια μελέτη ομοφυλόφιλων ανδρών στην Αυστραλία βρήκε ότι πάνω από το 50% των ομοφυλόφιλων ηλικίας άνω των 50 ζούσαν μόνοι – ποσοστό μεγαλύτερο από το αντίστοιχο για τις μικρότερες ηλικίες. Οι ηλικιωμένοι ομοφυλόφιλοι άνδρες ζούσαν κατά κύριο λόγο σε αγροτικές περιοχές και ήταν λιγότερο πιθανό α ζουν σε περιοχές όπου συγχρωτίζονται ομοφυλόφιλοι, ενώ ήταν περισσότερο πιθανό να έχουν παντρευτεί και να έχουν παιδιά.
Αρκετές μελέτες αναφέρουν πως πολλά από τα άτομα που μετείχαν σε αυτές είχαν αναπτύξει αυξημένη ικανότητα διευθέτησης των κρίσεων. Σε μια παλιότερη αναφορά τους οι Weinberg και Williams (1974) σημείωσαν ότι οι μεγαλύτερης ηλικίας ομοφυλόφιλοι άνδρες που μετείχαν στη μελέτη τους εμφάνιζαν, κατά κάποιο τρόπο, καλύτερη προσαρμογή απ’ ότι οι νεότεροι ομοφυλόφιλοι άνδρες. Έτσι, πρότειναν ότι «οι ομοφυλόφιλοι… αντιμετωπίζουν τις μείζονες κρίσεις σε μικρότερες ηλικίες, π.χ. περνούν την κρίση ταυτότητας στη αρχή της ενήλικης ζωής τους… Μέχρι να φθάσουν στη μέση ηλικία οι ομοφυλόφιλοι έχουν συνηθίσει να βιώνουν τέτοιου είδους εμπειρίες και, έτσι, δεν τις βρίσκουν ενοχλητικές». Η αποκάλυψη του σεξουαλικού προσα- νατολισμού, η αντιμετώπιση των αντιδράσεων της οικογένειας και των φίλων, η αντιμετώπιση του στίγματος του ανύπαντρου ή του διαζευγμένου, το μοίρασμα του σπιτιού ή ενός διαμερίσματος με έναν εραστή του ιδίου φύλου και ο χειρισμός της λεκτικής ή ακόμα και της σωματικής βίας είναι σε θέση να αναπτύξουν τις ικανότητες του ατόμου να αντιπαρέρχεται το κρυμμένο στίγμα και έτσι, αν αποκαλυφθεί η ταυτότητα του σεξουαλικού του προσανατολισμού, το άτομο είναι σε θέση να ελέγχει καταστάσεις.

Billy E. Jones-Marjorie J. Hill: Ζητήματα ψυχικής υγείας σε ομοφυλόφιλους, λεσβίες, αμφιφυλόφιλους και διαφυλικούς (Π.Χ. Πασχαλίδης)