Παρασκευή, Ιουνίου 03, 2005

Νο 4

Τον παρατήρησες. Δυο κεφάλια ψηλότερος από σένα, κυρτοί πελώριοι ώμοι, κοντό σγουρό μαλλί, αδύνατος αλλά γεροδεμένος, μάτια πράσινα, όπως θα διαπίστωνες μετά. Χαιρέτισε διστακτικά. Αντιχαιρέτισες, ανάλαφρα. «Σε βλέπω συχνά εδώ και μου αρέσεις»,στην έπεσε ξεκάθαρα. Δε θεωρούσες ποτέ κολακευτική μια τέτοια διάκριση. «Εμένα; Μήπως κάνεις λάθος; Σπάνια κατεβαίνω». Δεν τον ενδιέφερε. «Πάμε να κάνουμε έρωτα;», ξεστόμισε παληκαρίσια. Όταν λείπει η γαλιφιά απ' την κουβέντα των ανθρώπων, σου 'ρχεται να δώσεις ένα σάλτο-μορτάλε να τους αγκαλιάσεις και να τους φιλάς μέχρι που να κατσιάσουν- σ’ έκανε βίδες ο τύπος. «Και πού;», τον ρώτησες, ελπίζοντας ότι δεν είχε να προτείνει, οπότε θα 'δινες πασιχαρής τηλέφωνο ή ραντεβού και θα κέρδιζες τον απαραίτητο χρόνο της ψυχικής σου ηρεμίας. «Εκεί μέσα», σου 'δειξε το ερειπωμένο Βασιλικό Θέατρο. Ανατρίχιασες. «Μου φαίνεται πως έχει φύλακα, μπορεί να πέσουμε πάνω σε άλλους...», προσπάθησες να τον αποτρέψεις. Έβαλε το χέρι στην κωλότσεπη, τράβηξε έξω ένα σουγιά, σήκωσε την λεπίδα του, την έφερε στο ύψος των ματιών σου, πισωπάτησες. «Δηλαδή τι; Με απειλείς;», τραύλισες ηλίθια. Τρόμαξε. «Όχι, αγόρι μου. Αν μας πειράξει κανείς, έχω αυτό». Ησύχασες. Κι αν το 'βγαλε, ωστόσο, για να σ’ εκβιάσει; Πρέπει να τον ακολουθήσω με τις αισθήσεις σ' επιφυλακή, αποφάσισες.

Γιάννης Παλαμιώτης : «... μετά ομοφυλοφιλικών επιδόσεων» (Απόπειρα)

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Πρόκειται για μία σειρά από δοκίμια στα οποία ο συγγραφέας αποκαλύπτει διάφορες πτυχές της ζωής των ομοφυλοφίλων. «Ο σκληρός», «Η τραβεστί», «Τα ουρητήρια», «Ο σχιζοφρενής», «Η Μύκονος», «Διατροφικά», καθώς και οι «Συγκλονιστικότερες εμπειρίες της ζωής σου» μαζί με μία συνέντευξη του συγγραφέα, περιλαμβάνονται σ’ αυτό το βιβλίο, το οποίο μολονότι εκδόθηκε το 1982, εξακολουθεί όχι μόνο να είναι επίκαιρο, αλλά και να μας αποκαλύπτει πτυχές και όψεις της ζωής μας που δεν τολμάμε και εμείς οι ίδιοι να παραδεχτούμε.

(από το site του Πολύχρωμου Πλανήτη)

Κατερίνα Στρατηγοπούλου-Μ. είπε...

Σήμερα, που οι παρεμβάσεις για την αποκατάσταση της ισονομίας και την ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων των ελλήνων ομοφυλοφίλων έχουν, ευτυχώς και επιτέλους, ξεπεράσει τα περιορισμένα όρια των διαφόρων οργανώσεων και όλο και περισσότεροι ανοργάνωτοι ομοφυλόφιλοι πολίτες ρίχνονται στη μάχη των διεκδικήσεων, προκαλεί έντονο προβληματισμό η στάση κάποιων άλλων ομοφυλόφιλων, γνωστών σε ευρύτερο κοινό, που με τις απόψεις τους περί «γελοιότητας» αυτών των αιτημάτων, υπονομεύουν τον αγώνα κατά της ανισονομίας και της ανισότητας και παρέχουν ιδεολογική «στέγη» στους ομοφυλοφοβικούς, αρμόδιους ή μη, για να απαξιώνουν τα αιτήματα ή να αρνούνται την ικανοποίηση τους.

Οι δημόσιες δηλώσεις που θέτουν υπό αμφισβήτηση τα ανθρώπινα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων όταν γίνονται από ετεροφυλόφιλους εξοργίζουν, μεν, αλλά ενδυναμώνουν τη θέληση των πρώτων να αγωνιστούν για όσα δικαιούνται, ενώ όταν γίνονται από μέλη της ίδιας κοινωνικής ομάδας, είναι οδυνηρές και αποκαρδιωτικές, γιατί αποτελούν προδοσία εκ των έσω. Γίνονται μάλιστα πολύ περισσότερο οδυνηρές όταν διαπιστώνεις ότι το μέτωπο των διεκδικήσεων διευρύνεται με την συμμετοχή «εξωκοινοτικών» προσώπων ή φορέων.

Aς δούμε τις προ δωδεκαετίας σχετικές δηλώσεις του Γιάννη Παλαμιώτη και ας ελπίσουμε ότι οι σημερινές απόψεις του δεν απηχούν τις αντιλήψεις των ομοφυλοφοβικών αλλά αυτές των φυσικών συμμάχων του, για τους οποίους έβρισκε, τότε, ότι το aids ήταν το μόνο ιδεολογικό στοιχείο που τους συνέδεε.(!!!)

:

"Στην Ελλάδα δεν πρέπει να έχουμε μεγάλα παράπονα"

«Η τακτική των ισορροπιών με έκανε να μη θέλω να έχω σχέση με τα κινήματα. Προτιμάω, αν θες να ξέρεις, έναν προικισμένο δικτάτορα, παρά συλλογικά όργανα.» απάντησε ο Γιάννης Παλαμιώτης πριν 12 χρόνια σε σχετική ερώτηση του φανζίν «ο πόθος». Θεωρεί ως «γελοιότητες» το αίτημα του γάμου και της υιοθεσίας και πιστεύει ότι το κίνημα των gay πρέπει να παραμείνει στο επίπεδο του κινήματος διαμαρτυρίας.

Π.: Διάβασα κάπου ότι το κίνημα των γκέι είναι στην ουσία κίνημα διαμαρτυρίας. Δεν πρόκειται δηλαδή να φτάσει παραπέρα, να προτείνει κάτι νέο. Όταν τα πράγματα είναι χαλαρά, όλα είναι εντάξει, όταν όμως σφίγγουν τα πράγματα, αυξάνουν οι διαμαρτυρίες και τα κινήματα.

Γ.Π.: Μα κίνημα διαμαρτυρίας πρέπει να παραμείνει το κίνημα των γκέι. Για να διατηρείται πάντα ακμαίο και σε εξέλιξη. Τι δηλαδή; Να ζητάμε γάμους, υιοθεσίες και τέτοιες γελοιότητες; Όποιοι θέλουν να συζήσουν ας το κάνουν ...αστεφάνωτοι. Θα βρουν τρόπο να υιοθετήσουν και παιδί αν το θέλουν πολύ. Μόδα είναι η ομοφυλοφιλία να προτείνει κάτι νέο; Μη σώσει και γίνει αποδεκτή! Ξέρεις πόσο αναζωογονητικό είναι να παλεύεις συνεχώς; Γιατί νομίζεις παρατάθηκε η νεότητά μου;

Π.:Δε χρειαζόμαστε κάποιες νομοθετικές ρυθμίσεις;

Γ.Π.: Μόνο σε επίπεδο ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ανεξάρτητα από φύλο και ερωτικές προτιμήσεις. Αλλά στην Ελλάδα δεν πρέπει να ‘χουμε μεγάλα παράπονα.

Π.:Πιστεύεις ότι οι ομοφυλόφιλοι έχουν κάτι ιδεολογικά κοινό μεταξύ τους;

Γ.Π.: Tα τελευταία χρόνια, μόνο το aids. Kαι εξ αιτίας της αρρώστιας έγινε, άλλωστε, αποδεκτή κοινωνικά η ύπαρξη των ομοφυλόφιλων. Τα παράδοξα των καιρών: πεθαίνεις και αναγνωρίζουμε ότι υπάρχεις. Τρομοκρατήθηκαν, βέβαια, όλοι γιατί σου λένε κάτι σοβαρό τρέχει. Για να διαδίδεται τόσο πολύ το aids, για να αρρωσταίνει τόσος κόσμος, ή πολλοί είναι οι ομοφυλόφιλοι ή μεγάλος αριθμός ετεροφυλόφιλων έχει σεξουαλικές επαφές μαζί τους. Πιστεύεις ενδόμυχα ότι οι ομοφυλόφιλοι είναι ομάδα υψηλού κινδύνου. Στην αρχή, αναμφίβολα, ήταν η υπ’ αριθμόν ένα ομάδα υψηλού κινδύνου γιατί στους γκέι εκδηλώθηκε πρώτα και λόγω της ακολουθούμενης πρακτικής στις επαφές τους και εξ αιτίας των πολλών συντρόφων. Αργότερα, ομάδες υψηλού κινδύνου έγιναν, σαφώς, όσοι δεν έπαιρναν προφυλάξεις. Τώρα πια η πλάστιγγα γέρνει αλλού. Μ’ ενοχλεί, πάντως, που πολλοί γκέι από το φόβο τους για το aids δεν κάνουν καθόλου έρωτα, κατάντησαν φυτά ή προσέχουν σε βαθμό υστερίας. Όπως και νά ‘χει, όμως, οι καινούργιες γενιές των ομοφυλόφιλων θα προκύψουν υγιέστερες και ανθεκτικότερες των ετεροφυλόφιλων. Κι αυτό γιατί εξαντλούν όλα τα περιθώρια περί υγιεινής ζωής. Να μου το θυμηθείτε. Βλέπω στον κοντινό ορίζοντα μια νέα άρια φυλή αμιγώς ομοφυλόφιλη.

(απόσπασμα από την συνέντευξή του στον "πόθο")

~~~~~~~~~~~~

Άλλες καταχωρήσεις για τον Γιάννη Παλαμιώτη:

- No 33
- No 90