Βγήκε από το γραφείο του Γυμνασιάρχη. Το κεφάλι του βούιζε και το βήμα του δεν ήταν σταθερό. Έσφιγγε με δύναμη τα δόντια του για να μην κλάψει. Δεν τα κατάφερε. Τα δάκρυα άρχισαν να κυλάνε. Σκουπίστηκε. Δεν έπρεπε να τον δούνε οι συμμαθητές του. Γύρισε στην τάξη του. Πήγε στο θρανίο του, πήρε τη σάκα του έβγαλε τις σελίδες του πανηγυρικού που θα διάβαζε σε μια εβδομάδα για την 25η Μαρτίου και τις κομμάτιασε.
Έριξε τα κομμάτια στη σόμπα. Τόσος κόπος τόσα απογεύματα στη Βιβλιοθήκη.
Το κουδούνι ακούστηκε το διάλειμμα τέλειωσε. Ξαφνικά άρπαξε τη σάκα του και όρμησε στην πόρτα. Ο φιλόλογος που έμπαινε προσπάθησε να τον σταματήσει, σχεδόν τον έσπρωξε και βγήκε από την αίθουσα.
«Για λόγους αρχής», έτσι του 'πε ο Γυμνασιάρχης, «τον πανηγυρικό θα τον εκφωνήσει άλλος...». Τα λόγια του...τα 'κουγε συνέχεια έκλεισε τ' αυτιά του αλλά η φωνή του Γυμνασιάρχη ακουγότανε πιο δυνατή...
Σταμάτησε στη γωνιά του δρόμου...τα δάκρυα ξανανέβηκαν στα μάτια του.
Ήξερε ποια ήταν η πραγματική αιτία.
Βαγγέλης Κολωνας : Τα Δάκρυα είναι γένους ουδετέρου (Αστέρι)
Έριξε τα κομμάτια στη σόμπα. Τόσος κόπος τόσα απογεύματα στη Βιβλιοθήκη.
Το κουδούνι ακούστηκε το διάλειμμα τέλειωσε. Ξαφνικά άρπαξε τη σάκα του και όρμησε στην πόρτα. Ο φιλόλογος που έμπαινε προσπάθησε να τον σταματήσει, σχεδόν τον έσπρωξε και βγήκε από την αίθουσα.
«Για λόγους αρχής», έτσι του 'πε ο Γυμνασιάρχης, «τον πανηγυρικό θα τον εκφωνήσει άλλος...». Τα λόγια του...τα 'κουγε συνέχεια έκλεισε τ' αυτιά του αλλά η φωνή του Γυμνασιάρχη ακουγότανε πιο δυνατή...
Σταμάτησε στη γωνιά του δρόμου...τα δάκρυα ξανανέβηκαν στα μάτια του.
Ήξερε ποια ήταν η πραγματική αιτία.
Βαγγέλης Κολωνας : Τα Δάκρυα είναι γένους ουδετέρου (Αστέρι)
2 σχόλια:
Από το greekbooks.gr
Με την συλλογή διηγημάτων «Τα δάκρυα είναι γένους ουδετέρου» εμφανίσθηκε στην ελληνική λογοτεχνία ο Βαγγέλης Κολώνας το 1981. Γεννήθηκε στη Λάρισα και τελείωσε με υποτροφία τη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών. Εργάσθηκε ως ηθοποιός και βοηθός σκηνοθέτη με μεγάλους αθηναϊκούς θιάσους και από το 1993, για λόγους οικογενειακούς, επέστρεψε στη γενέτειρά του, όπου έχει αναπτύξει μεγάλο κοινωνικό και πολιτιστικό έργο. Παρουσιάσεις βιβλίων, θεατρικά αναλόγια, εκθέσεις ζωγραφικής, άγνωστες πτυχές της Ιστορίας. Επισκέπτεται σε τακτά διαστήματα δημόσιους παιδικούς σταθμούς και νηπιαγωγεία, διαβάζοντας πρωτότυπες ιστορίες στα παιδιά.
Στους θεατρικούς αγώνες ερασιτεχνικών θιάσων του Δήμου Ζωγράφου, το Σεπτέμβριο του 2000, απέσπασε το Bραβείο καλύτερης παράστασης και το Α' Βραβείο ανδρικού ρόλου. Έχει βραβευθεί τρεις φορές από το ΥΠΠO για τη συγγραφή θεατρικών έργων και με το Α' Βραβείο του φιλολογικού ομίλου ΠΑΡΝΑΣΣOΣ, το 1995, για το θεατρικό έργο του, Άννα και Μαίρη.
Η σύντομη κριτική παρουσίαση του βιβλίου είναι του Γιώργου Χρονά (Οδός Πανός – τ.3, Οκτ.1981)
Τριάντα οχτώ διηγήσεις κάνουν το σώμα αυτού του βιβλίου. Διηγήσεις σαν σενάρια για μικρά ουσιαστικά νεολληνικά πράγματα ζωντανά και δυνατά. Άλλοτε σε τρίτο πρόσωπο κι άλλοτε με διάλογους κάτω από μια γραφή απλή όσο δεν παίρνει άλλο, μας φέρνει σε κάμαρες και δρόμους όπου μαζί του παρακολουθούμε σημερινές ελληνικές ψυχές σε ένα αγώνα και μια παραίτηση.
~~~~~~~~~~~~
Το βιβλίο κυκλοφόρησε το 1982
Δημοσίευση σχολίου