Gustav Vigeland (Νορβηγία).
.
.
Γύρισα πίσω στο σπίτι και τηλεφώνησα ξανά στη Σούζαν. Σκόπευα να της αφηγηθώ όλα όσα είχαν συμβεί, αλλά δεν είχα βρει ακόμα πώς θα έκανα την αρχή. Αυτή τη φορά απάντησε ή ίδια στο τηλέφωνο. Η φωνή της ήταν ζεστή κι ο τόνος της, οικείος και φιλικός. Κρίμα που δεν ήταν στην πόλη, και δεν μπορούσαμε να συναντηθούμε λίγο αργότερα.
«Σούζαν», μπήκα χωρίς περιστροφές στο θέμα, «ήθελα να σου πω πως έχω AIDS. Είναι επιβεβαιωμένο».
Εντελώς απροσδόκητα, έβαλα τα κλάματα. Ήταν σαν ν' άλλαξαν όλα τώρα που το είχα πει, σαν να συνειδητοποίησα κι εγώ ο ίδιος ότι ήταν αλήθεια, σαν να κατάλαβα ξαφνικά τι ακριβώς σήμαινε. Την άκουσα να λέει και να ξαναλέει πως λυπόταν, λυπόταν πολύ.
****
«Ίσως έπρεπε να σου πω το πρόβλημα μου εκείνη τη μέρα που μου τηλεφώνησες. Απλώς δεν μπορούσα να το χωνέψω», ψιθύρισε.
«Τώρα, πρέπει να στηριχτούμε ο ένας στον άλλον», του απάντησα.
Μείναμε αγκαλιασμένοι όσο του εξιστορούσα τι μου είχε συμβεί. Μου έπιασε το χέρι. Κανένας μας δεν μίλησε. Στο δωμάτιο επικρατούσε απόλυτη ησυχία.
«Θα χρειαστεί να κάνω τραχειοτομή στο στήθος μου, όπως ο Μαρτ», είπε, «και θα πρέπει να φυλάω τα φάρμακα μου στην κατάψυξη και να τα παίρνω κάθε μέρα».
«Για δες: Τότε που ο Μάρτ ήταν εδώ, νομίζαμε πως ήταν διαφορετικός από εμάς, αλλά κάναμε λάθος».
«Σε πειράζει να μην κάνουμε έρωτα;», με ρώτησε.
«Όχι, δεν με πειράζει. Θέλω μόνο να μ' αγκαλιάσεις».
Κόλμ Τόιμπιν : Λίγο πριν την Αυγή (Φυτράκης)
«Σούζαν», μπήκα χωρίς περιστροφές στο θέμα, «ήθελα να σου πω πως έχω AIDS. Είναι επιβεβαιωμένο».
Εντελώς απροσδόκητα, έβαλα τα κλάματα. Ήταν σαν ν' άλλαξαν όλα τώρα που το είχα πει, σαν να συνειδητοποίησα κι εγώ ο ίδιος ότι ήταν αλήθεια, σαν να κατάλαβα ξαφνικά τι ακριβώς σήμαινε. Την άκουσα να λέει και να ξαναλέει πως λυπόταν, λυπόταν πολύ.
****
«Ίσως έπρεπε να σου πω το πρόβλημα μου εκείνη τη μέρα που μου τηλεφώνησες. Απλώς δεν μπορούσα να το χωνέψω», ψιθύρισε.
«Τώρα, πρέπει να στηριχτούμε ο ένας στον άλλον», του απάντησα.
Μείναμε αγκαλιασμένοι όσο του εξιστορούσα τι μου είχε συμβεί. Μου έπιασε το χέρι. Κανένας μας δεν μίλησε. Στο δωμάτιο επικρατούσε απόλυτη ησυχία.
«Θα χρειαστεί να κάνω τραχειοτομή στο στήθος μου, όπως ο Μαρτ», είπε, «και θα πρέπει να φυλάω τα φάρμακα μου στην κατάψυξη και να τα παίρνω κάθε μέρα».
«Για δες: Τότε που ο Μάρτ ήταν εδώ, νομίζαμε πως ήταν διαφορετικός από εμάς, αλλά κάναμε λάθος».
«Σε πειράζει να μην κάνουμε έρωτα;», με ρώτησε.
«Όχι, δεν με πειράζει. Θέλω μόνο να μ' αγκαλιάσεις».
Κόλμ Τόιμπιν : Λίγο πριν την Αυγή (Φυτράκης)
2 σχόλια:
«Έγραψα το πρώτο κεφάλαιο από το Story of the Night, για μια ανθολογία με τίτλο “Απιστία”. Όταν ανέφερα το κεντρικό μοτίβο στην εκδότριά μου, τη Marsha Rowe που εμπιστευόμουν και εκτιμούσα, μαζί με κάποιες άλλες ιδέες μου, με έπεισε ότι πρέπει να το αναπτύξω σε βιβλίο και μάλιστα σύντομα. Νομίζω πως το έκανε γιατί πίστευε ότι ήταν επιτακτική ανάγκη για μένα να αντιμετωπίσω την ομοφυλοφιλία μου μέσα από την λογοτεχνία, πως αυτό θα ήταν ένα είδος απελευθέρωσης... θυμάμαι πως όσο εργαζόμουν πάνω στο βιβλίο ένοιωθα, πράγματι, να απελευθερώνομαι και σ’ αυτό βοήθησε η χρήση του πρώτου προσώπου...».
~~~~~~~~~~~~
Ο Κολμ Τόιμπιν γεννήθηκε το 1955 στην Ιρλανδία και αμέσως μόλις τελείωσε τις σπουδές του, στην Αγγλική Φιλολογία και την Ιστορία, έφυγε για την Ισπανία όπου παρέμεινε επί τρία χρόνια εργαζόμενος και παρακολουθώντας από κοντά τις πολιτικές αλλαγές της εποχής. Έλαβε μέρος στις διαμαρτυρίες για την αυτονομία της Καταλωνίας και στο πρώτο του βιβλίο αποτύπωσε την εμπειρία του από εκείνη την περίοδο, επηρεασμένος από το καταλανικό τοπίο και τον πολιτισμό. Όταν, το 1978, επέστρεψε στο Δουβλίνο εργάσθηκε ως δημοσιογράφος, ασχολήθηκε με τις εκδόσεις, ταξίδεψε στην Νότια Αμερική και την Αφρική και το 1987 εξέδωσε το πρώτο του βιβλίο. Έγραψε μυθιστορήματα, ταξιδιωτικά, δοκίμια, επιμελήθηκε ανθολογίες και από το 1990 είναι τακτικός συνεργάτης του The London Review of Books. Το 2002 εξέδωσε επιλεγμένα άρθρα του σε έναν τόμο με τίτλο: “Love In a Dark Time: Gay Lives from Wilde to Almodovar” και το 1995 τιμήθηκε με το βραβείο E. M. Forster από την Αμερικανική Ακαδημία Τεχνών και Γραμμάτων. Το τελευταίο του μυθιστόρημα “The Master,” ένα πορτρέτο του Henry James, ήταν υποψήφιο, το 2004, για το βραβείο Booker.
Το “Λίγο πριν την αυγή» είναι το τρίτο μυθιστόρημα του Colm Toibin. Εκδόθηκε το 1996 και η ιστορία του διαδραματίζεται στην Αργεντινή κατά τη διάρκεια του πολέμου στα νησιά Φώκλαντ.
Πηγές: colmtoibin.com, contemporarywriters.com
Από διαφημιστική καταχώρηση, των εκδόσεων Φυτράκη, στην Οδό Πανός – τ.78, Μάρτ.1995:
"Όταν πέφτει το σκοτάδι, οι σκιές με τυλίγουν..." ομολογεί ο Ρίτσαρντ, που zει στο Μπουένος Άιρες προσπαθώντας να κρύψει την ομοφυλοφιλία του από την Αγγλίδα μητέρα του και απ' όλο τον κόσμο... Σκιές και μυστικά, απώλειες και φόβοι σκεπάζουν τη χώρα, την πόλη, τη ζωή του. Βρισκόμαστε στην Αργεντινή, την εποχή των Συνταγματαρχών. Καθώς η χώρα αλλάξει παίρνοντας αργά και οδυνηρά το δρόμο προς μια εύθραυστη δημοκρατία, ο Ρίτσαρντ αρχίζει να αναδύεται κι αυτός από τα σκοτάδια της ψυχής του στο φως της αποδοχής της ταυτότητας του.
Και ό,τι ξεκινάει απλώς σαν μια ιστορία πολιτικής, κοινωνικής και συναισθηματικής απομόνωσης καταλήγει σε μια από τις πιο δύσκολες και αληθινές ιστορίες αγάπης: οικογένεια, εθνικότητα, πολιτική, όλα θα σβήσουν μπροστά στις τραγικές συνέπειες της μάστιγας του αιώνα, του AIDS, που με τρόπο δραματικό θα οδηγήσει τον Ρίτσαρντ στην προσωπική ολοκλήρωση.
Δημοσίευση σχολίου