Τετάρτη, Ιουνίου 08, 2005

Νο 69

ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΚΑΒΑΦΗ

Διαβάζοντας το βιβλίο σου
Σε βλέπω τώρα
Πάλι στην Αλεξάνδρεια σου,
(γέρνοντας στη βιτρίνα ενός καταστήματος,
όπου το φως
πιάνει τη σκόνη κι αγγίζει τα χαρακτηριστικά ενός νέου μέσα.
Τον παρακολουθείς και βλέπεις την εικόνα σου
να διαθλάται μες στο τζάμι)
φεύγεις,
κι οι τελευταίες λέξεις ενός ποιήματος
σου έρχονται στο νου :
«Κατόπι - στην τελειωτέρα κοινωνία -
κανένας άλλος καμωμένος σαν εμένα
βέβαια θα φανεί κ' ελεύθερα θα κάμει...»
Καμιά φορά,
θυμάμαι τις σιωπές μου,
το χαμένο χρόνο μου
τη γραμμή των καμένων κεριών
και, Καβάφη, απελπίζομαι μαζί σου,
κι ύστερα, καμιά φορά,
σκέφτομαι : αυτοί 'ναι οι καλύτεροι καιροί
εγώ 'μαι κείνος.

Ian Young
Από την ανθολογία αμερικανική ομοφυλόφιλη ποίηση (Οδυσσέας)
Μετάφραση : Ανδρέας Αγγελάκης.

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ο Ian Young Γιάνκ είναι ποιητής, συγγραφέας, εκδότης και σ’ αυτόν οφείλεται η βιβλιογραφική καταγραφή της ομοερωτικής αγγλο-καναδικής ποίησης. Γεννήθηκε το 1945 στο Λονδίνο, έζησε τα παιδικά του χρόνια στην Νότιο Αφρική και εγκαταστάθηκε στον Καναδά το 1957. Ενεργό μέλος του ομοφυλοφιλικού κινήματος, αναμίχθηκε κατ’ αρχήν με την κίνηση για τα δικαιώματα του πολίτη όντας φοιτητής στο πανεπιστήμιο του Τορόντο και δημοσίευσε την πρώτη ποιητική συλλογή του το 1969. Είναι συνιδρυτής πανεπιστημιακών gay οργανισμών και ιδρυμάτων για τo AIDS καθώς και ιδρυτής του Catlyst Press, του πρώτου gay λογοτεχνικού οίκου (1970).

(πηγή: andrejkoymasky.com κ.ά)

Ανώνυμος είπε...

Πρόκειται για ένα ακόμα από τα εκατοντάδες καβαφογενή ποιήματα - (βλ. σχόλια καταχώρησης Νο.213).

Όπως γράφει η Μάρη Θεοδοσοπούλου:
«Το πρώτο καβαφογενές ποίημα εντοπίζεται στο βραχύβιο περιοδικό της Αλεξάνδρειας, "Σεράπιον", Μάρτιο 1909. Είναι ο "Επίκουρος" του Τάκη Σαρακηνού […] Ακολουθούν οι συντοπίτες του Καβάφη […] και ταυτόχρονα με τους Αλεξανδρινούς, δημοσιεύουν καβαφογενή ποιήματα, οι αθηναίοι θιασώτες του Καβάφη, που δέχθηκαν, άλλος περισσότερο κι άλλος λιγότερο την επιρροή του […] Και ακολουθεί ένας ευρύτερος κύκλος ποιητών της γενιάς του '30[...] Για ορισμένους ποιητές, με πρώτο τον Σεφέρη αλλά και τον Βάρναλη ή τον Ρίτσο, οι καβαφογενείς επιδράσεις συνιστούν ιδιαίτερο κεφάλαιο στο έργο τους.
Μετά έρχονται οι ποιητές της πρώτης και δεύτερης μεταπολεμικής γενιάς, που δείχνουν να συνομιλούν εν εκτάσει με τον Καβάφη.[…] Ιδιαίτερη περίπτωση συνιστούν οι κύπριοι ποιητές που ασκούνται στον Καβάφη, όπως ο Κώστας Μόντης αλλά και ο νεότερος Κυριάκος Χαραλαμπίδης. Τέλος, να σημειώσουμε πως, κατά καιρούς, ορισμένοι παίζουν ποικιλοτρόπως με τους στίχους του Καβάφη, είτε "συναρμολογώντας" καινούργια ποιήματα με αυτούσιους ή και ελαφρώς παραλλαγμένους στίχους του, είτε ξαναγράφοντας καβαφικά ποιήματα σε ομοιοκατάληκτους στίχους, ή ακόμη, μεταφράζοντάς τα στην αρχαία ελληνική.
~~~~~~~~~~~~

Ο Καβάφης δεν υπήρξε γεννήτωρ παιδιών αλλά ποιημάτων που μέσα στα χρόνια γέννησαν άλλα ποιήματα, ας πούμε, τα εγγόνια και τα δισέγγονά του. Ετσι ο 21ος αιώνας μοιάζει να έρχεται μαζί με ολόκληρη την πολυπληθή, καβαφογενή, ποιητική, παγκόσμια οικογένεια. Ο όρος ποίημα «καβαφογενές» χρησιμοποιήθηκε από τον αείμνηστο Γ. Π. Σαββίδη

Έλενα Χουζούρη – Καθημερινή, 26-03-2000
~~~~~~~~~~~~

«Ενώ ο Νέρων ήσυχα κοιμάται
μέσα στη σφύζουσα ομορφιά του
οι μικροί του Λάρητες που άκουσαν
των Ερινύων τις φωνές εγκαταλείπουν όπως-όπως
το λαράριο. Πώς και πότε
θα ξυπνήσει; Ετσι μίλησε ο ποιητής»

Στίχοι του ιταλού ποιητή Εουτζένιο Μοντάλε από το ποίημά του «Διαβάζοντας τον Καβάφη»

Το ΒΗΜΑ, 02/04/2000

Ανώνυμος είπε...

Διπλή έκθεση

Σ’ ένα πάρτυ πανεπιστημιακών
ο Τζίμμυ κι εγώ καθήσαμε σ’ ένα κρεββάτι
που έμοιαζε να επιπλέει.
Οι άλλοι, πίνοντας ουΐσκυ, έκαναν πανομοιότυπα σχόλια
χορεύοντας, μα τόσο αργόσυρτα,
βλεφάριαζαν οι μεν τους δε.
Μια κοπέλα είχε κρεμάσει στα αυτιά της Χριστουγεννιάτικα στολίδια,
ένας μακρυμάλλης νεαρός
διάβαζε ποιήματα στους τοίχους.
Έβλεπα το Τζίμμυ –
τα χέρια του
να κρατάν μια πετσέτα
κι ένα βιβλίο του Πρεβέρ
τα γυμνά του πόδια,
το φούσκωμα κάτω απ’ το κοντοκομμένο του το τζην.
Οι άνθρωποι μας κοίταζαν
με στόματα ανοιχτά
κι άρχισαν ν’ αχνοσβήνουν
καθώς το κρεββάτι μας απέπλεε απ’ το παράθυρο.

Ένευαν αποχαιρετώντας μας
την ώρα που με μια ανύπαρκτη κάμερα
φωτογράφιζα το Τζίμμυ.

Ian Young

μτφ: Όλβια Παπαηλιού

Οδός Πανός Νο.108, Απρ. 2000

Ανώνυμος είπε...

Ιδιαίτερα ευαίσθητος στο θέμα του aids και έχοντας χάσει δύο εραστές και πολλούς φίλους εξ αιτίας της νόσου o Ιan Young γράφει το 1999"To πείραμα του Στόουνγουολ" - ένα βιβλίο που όπως λέει ο ίδιος είναι μια προσπάθεια να προσεγγίσει το ζήτημα και να καταθέσει τα συμπεράσματά του για το "πώς περάσαμε από το Στόουνγουολ στο aids μέσα σε δώδεκα χρόνια." -(εισαγωγή, πρόλογος και επίλογος)


«Από τη μια η κοινωνία δεν έδωσε ποτέ προτεραιότητα στην ευημερία των γκέι» λέει ο ίδιος αναφερόμενος σε όσα ισχύουν στον Καναδά, «κι από την άλλη αν έχεις προσβληθεί από AIDS ή αν είσαι θετικός στον ιό HIV, μια σειρά από κοινωνικές υπηρεσίες, υποστηρικτικές ομάδες, επιδόματα ιατρονοσοκομειακής περίθαλψης και άλλες πρόσθετες απολαβές, σου παρέχονται αμέσως. Ξαφνικά σού δίνουν προσοχή. Παραλλαγές της ίδιας φράσης ανακύπτουν ξανά και ξανά στην αισθηματική λογοτεχνία του AIDS “δεν είχα καταλάβει πόσο πολύ μ’ αγαπούσαν, μέχρι που αρρώστησα από AIDS”. Σπουδαίο διαφημιστικό σλόγκαν, αν το AIDS είναι αυτό που πουλάτε»

Unknown είπε...

Μπορεί κάποιος να μου πει τον αυθεντικό αγγλικό τίτλο του ποιήματος που αναφέρεται στο Νο 69? Ευχαριστώ!

ReyCorazón είπε...

Ian Young: For Constantine Cavafy