Τρίτη, Ιουνίου 07, 2005

Νο 47

(Η Ρουθ στη Ναομί)

Μη απάντησαί μοι του καταλιπείν σε ή αποστρέψαι όπισθέν σου'
ότι συ όπου πορευθής, πορεύσομαι,
και ου εάν αυλισθής, αυλισθήσομαι'
ο λαός σου λαός μου, και ο Θεός σου Θεός μου...
ότι θάνατος διασταλεί ανάμεσον εμού και σου.

ΡΟΥΘ : Α' 16-17

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Από το 10%

[ότι συ όπου πορευθής, πορεύσομαι,
και ου εάν αυλισθής, αυλισθήσομαι'
ο λαός σου λαός μου, και ο Θεός σου Θεός μου...
ότι θάνατος διασταλεί ανάμεσον εμού και σου.]

[…] μια ερωτική εξομολόγηση που μοιάζει να βγήκε από ρομαντικό μυθιστόρημα του 19ου αιώνα: Η Ρουθ λέει στη Ναόμι: «όπου πας θα πάω και εγώ και θα μείνω όπου μείνεις. Ο λαός μου θα είναι και δικός μου, ο Θεός σου, Θεός μου. Όπου πεθάνεις θα πεθάνω και εγώ και εκεί θα με θάψουν. Ο Θεός ας με τιμωρήσει αυστηρά αν μας χωρίσει οτιδήποτε άλλο εκτός από το θάνατο».

Φυσικά η Εκκλησία, που έχει πάρει ως προίκα την Παλαιά Διαθήκη (και όλη τη μισαλλοδοξία της), επιμένει ότι πρόκειται για μια απλή φιλία. Πηγαίνετε όμως στο κεφάλαιο 1:14 που εξηγεί ότι η Ρουθ προσκολλήθηκε πάνω στην Ναόμι. Η πρωτότυπη εβραϊκή λέξη (dabak) που μεταφράζεται εδώ ως «προσκολλήθηκε» είναι ακριβώς η ίδια που χρησιμοποιείται για να περιγράψει τον ετεροφυλόφιλο γάμο στη Γένεση (2:24): «Ο άντρας πρέπει να αφήσει τον πατέρα και τη μητέρα του και να προσκολληθεί στη γυναίκα του. Και θα γίνουν οι δύο τους μία σάρκα».
...
Νίκος Μελάς

Ανώνυμος είπε...

(Σύμφωνα με την Βίβλο, η Ρουθ ήταν πρόγονος του Ιησού και είχε νυμφευθεί τον έναν από τους δύο γιους της Ναομί. Μετά το θάνατο του συζύγου της η πεθερά της την προέτρεψε να κάνει έναν δεύτερο γάμο, από τον οποίο απέκτησε έναν γιο, τον Ωβήδ, παππού του Δαβίδ.)