Παρασκευή, Ιουλίου 29, 2005

No 140

Σαπφώ:
.
Ατθίδα, μ' αποστρέφεσαι, για μένα πια δεν γνοιάζεσαι'
μα άνοιξες τα φτερά σου για την Ανδρομέδα.
.
Από Αρχαίοι Λυρικοί - Β'. Μελικοί (Άγρα)
Μετάφραση : Γιάννης Δάλλας

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Στην Ατθίδα, μια από τις γυναίκες που ερωτεύτηκε, αναφέρθηκε περισσότερες από μία φορά στο ποιητικό της έργο η Σαπφώ.

Και πάλι ο Έρωτας που παραλύει τα μέλη με δονεί,
Ετούτο το γλυκόπικρο, τ’ ακατανίκητο το ερπετό, Ατθίδα…

(Απ. 130-131 Lobel-Page)
* * * * * *

Όμως πολλές φορές εδώ κι εκεί περιπλανιέται,
Κάθε που την Ατθίδα αναθυμάται τη γλυκιά,
Με πόθο στην ψυχούλα της την τρυφερή και με καημό
Να της βαραίνει την καρδιά

(Απ.96 Lobel-Page)

Από την Ανθολογία Αρχαίας Ελληνικής Ερωτικής Ποίησης – εκδ. Ροές, 2003
Μετάφραση, Σχόλια: Γεωργία Παπαδάκη