Zoran Korac (FYROM).
.
Σκεφτόμουν τον Έρικ. Είπα δυνατά :
- Δε με περιμένεις, δε θα είσ’ εκεί όταν γυρίσω. Αλλά αυτό που δεν ξέρεις και που θα ‘θελα να το ξέρεις είναι ότι κάθε φορά που θα μου αρνείσαι τον έρωτα σου, εγώ θα πέφτω λίγο πιο χαμηλά, για να βεβαιώνομαι για την ανυπαρξία των άλλων ερώτων, για την πίκρα των άλλων όταν αγκαλιάζονται κορμί με κορμί
Πονούσα. Αλλά μέσα στην πόλη που είχε μουλιάσει απ’ τη βροχή, έτσι πορτοκαλόχρωμη και με σπασμένες μεταλλικές γραμμές να τη διασχίζουν, ο πόνος μου θύμιζε ότι ήμουν ζωντανός. Η βρομιά, που την έψαχνα, κολλούσε πάνω μου, άλειφε το κορμί μου, μου υποδείκνυε τον πόνο, που ήταν καλύτερος από τη στασιμότητα. Το τυραννισμένο σώμα μου απόμενε κομμένο στα τέσσερα πάνω στο μπετόν της αποβάθρας. Κι εγώ σκαμμένος στην ψυχή και στο σώμα.
Συρίλ Κολλάρ : Άγριες νύχτες (Πατάκης)
- Δε με περιμένεις, δε θα είσ’ εκεί όταν γυρίσω. Αλλά αυτό που δεν ξέρεις και που θα ‘θελα να το ξέρεις είναι ότι κάθε φορά που θα μου αρνείσαι τον έρωτα σου, εγώ θα πέφτω λίγο πιο χαμηλά, για να βεβαιώνομαι για την ανυπαρξία των άλλων ερώτων, για την πίκρα των άλλων όταν αγκαλιάζονται κορμί με κορμί
Πονούσα. Αλλά μέσα στην πόλη που είχε μουλιάσει απ’ τη βροχή, έτσι πορτοκαλόχρωμη και με σπασμένες μεταλλικές γραμμές να τη διασχίζουν, ο πόνος μου θύμιζε ότι ήμουν ζωντανός. Η βρομιά, που την έψαχνα, κολλούσε πάνω μου, άλειφε το κορμί μου, μου υποδείκνυε τον πόνο, που ήταν καλύτερος από τη στασιμότητα. Το τυραννισμένο σώμα μου απόμενε κομμένο στα τέσσερα πάνω στο μπετόν της αποβάθρας. Κι εγώ σκαμμένος στην ψυχή και στο σώμα.
Συρίλ Κολλάρ : Άγριες νύχτες (Πατάκης)
2 σχόλια:
Οι "Άγριες νύχτες, είναι το ημιαυτοβιογραφικό βιβλίο του Γάλλου σκηνοθέτη, συγγραφέα και ηθοποιού Συρίλ Κολάρ που έγραψε το 1989 και που ο ίδιος σκηνοθέτησε για τον κινηματογράφο το 1992. Στην ταινία, έγραψε επίσης το σενάριο και μέρος της μουσικής και ερμήνευσε τον κεντρικό ρόλο.
Οι «Άγριες νύχτες» είναι μια ιστορία πάθους και έρωτα στα χρόνια του AIDS, ένα «σύγχρονο μανιφέστο του AIDS» όπως το χαρακτήρισαν οι κριτικοί, το σύνολο των οποίων επεδοκίμασε τον συγγραφέα που στο βιβλίο του δεν παρουσιάζει απολογητικά ούτε την αμφισεξουαλικότητα ούτε τον ιό.
Στις «Άγριες Νύχτες» ο Συρίλ Κολάρ περιγράφει την πορεία προς το θάνατο ενός αμφισεξουαλικού, πετυχημένου φωτογράφου, φορέα του ΑΙDS, την προσπάθειά του να συμφιλιωθεί μ’ αυτό, την εξάρτησή του από το σεξ και την απεγνωσμένη του αναζήτηση να βρει νόημα στη ζωή του.
~~~~~~~~~~~
Ο Συρίλ Κολάρ ήταν μεταξύ των πρώτων καλλιτεχνών στην Γαλλία που ανήγγειλε δημοσίως ότι πάσχει από AIDS. Γεννήθηκε σε μια φιλελεύθερη αστική οικογένεια, έλαβε μόρφωση Καθολικού στις Βερσαλλίες, εγκατέλειψε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο της Λίλλης και ξεκίνησε την σύντομη καριέρα του, το 1983, ως βοηθός του Μωρίς Πιαλά, ερμηνεύοντας ταυτόχρονα και τον πρώτο του ρόλο πλάι στον ίδιο σημαντικό Γάλλο σκηνοθέτη. Σκηνοθέτησε βίντεο κλιπς και προγράμματα για την Γαλλική τηλεόραση, έγραψε τα σενάρια σε δύο κινηματογραφικές ταινίες και σκηνοθέτησε τρεις, από τις οποίες η τελευταία του, οι «Άγριες Νύχτες», έγινε η μοναδική ταινία στην ιστορία του θεσμού των βραβείων της Γαλλικής Ακαδημίας Κινηματογράφου που συγκέντρωσε τις υποψηφιότητες για τις τρεις υψηλότερες κατηγορίες.
Λίγο μετά την ολοκλήρωση της ταινίας «Άγριες Νύχτες» και λίγες μέρες πριν την απονομή των τεσσάρων Σεζάρ που κέρδισε τελικώς το φίλμ του, ο Συρίλ Κολάρ πέθανε σε ηλικία, μόλις, 36 ετών.
Πηγές:
frencheuropean.com
imdb.com
Allmovie com
~~~~~~~~~~~~
Η απόδοση του βιβλίου στα ελληνικά είναι της Ντορέτας Πέππα
113 ΑΓΡΙΕΣ ΝΥΧΤΕΣ
Η κριτική είναι από την Οδό Πανός – τεύχος 72, Μάρτιος 1994
Γράφει ο Γιώργος Πετρόπουλος
Είναι γνωστό ότι η ζωή του κάθε καλλιτέχνη είναι κράμα φωτεινών και σκοτεινών εξάρσεων, μέσα στην ιδιορρυθμία του χώρου. Αυτές τις φάσεις της ζωής του νεκρού πια από ΑΙDS Συρίλ Κολλάρ έρχεται να παρουσιάσει η αυτοβιογραφία του. Με φόντο την Γαλλία ή τις τέως αποικίες της και μέσα σ' ένα σαθρό αστικό περίγυρο που όλα επιτρέπονται ο Συρίλ Κολλάρ μάς ξεναγεί όχι μόνο στις επαγγελματικές του δραστηριότητες αλλά και στα άδυτα της Παρισινής ερωτικής ζωής. Εκεί όπου ενεδρεύουν η πρόσκαιρη απόλαυση, η μεθυστική ηδονή, οι φαντασιώσεις και δυστυχώς ο θάνατος.
Το ύφος του συγγραφέα είναι λιτό και θεματολογικά οι «Άγριες Νύχτες» μοιάζουν με προέκταση του νεορρεαλιστικού κινηματογράφου. Εδώ αναπαριστώνται με απόλυτη πειστικότητα οι σκοτεινοί παράμετροι της ζωής των σύγχρονων μεγαλουπόλεων, ενώ οι διάλογοι είναι ζωντανοί χωρίς υποκρισία και ψευδοπουριτανισμό. Ο τρόπος που γράφει ο Συρίλ Κολλάρ έχει κάτι το κινηματογραφικό. Θα έγραφε κανείς ότι πρώτα σκηνοθετεί τον χώρο, τα τοπία και γενικά το περίγραμμα δράσης και ύστερα μας τα παρουσιάζει σκηνή προς σκηνή. ‘Ισως γι' αυτό στις περιγραφές του είναι κάπως αποσπασματικός. Σαν οδηγίες σκηνοθέτη για σενάριο. Σίγουρα, σαν βιβλίο οι «’Αγριες Νύχτες» διαβάζονται εύκολα και ευχάριστα και ειδικά στους ρέκτες των αμφισεξουαλικών σχέσεων θα αρέσει πολύ.
Για τους υπόλοιπους, γι' αυτούς δηλαδή που δεν θα το διαβάσουν για να πέραση η ώρα ή επειδή έγινε μπεστ σέλερ, υπάρχει ένας βαθύς προβληματισμός για την πορεία του ανθρωπίνου γένους. Και ενώ δεν χωρά καμμιά αμφιβολία ότι ο καθένας μπορεί να διαθέτει το σώμα του όπως θέλει εν τούτοις τίθενται τα κρίσιμα ερωτήματα αν μπορεί κανείς εν γνώσει του να μεταδίδει την «κατάρα του αιώνα», να αποσιωπά ένα έγκλημα, ή να διαφημίζει τις ευεργετικές επιδράσεις των ναρκωτικών ουσιών μέσα από το βιβλίο του. Φαντάζομαι ότι καμμιά ηθική, ούτε η πιο ελαστική, δεν τα επιδοκιμάζει.
~~~~~~~~~~~~
To βιβλίο εκδόθηκε το 1993 σε μετάφραση Ντορέτας Πέππα.
Δημοσίευση σχολίου