Παρασκευή, Ιουλίου 15, 2005

Νο 126

ΚΟΝΤΣΙΤΑ : …Κι ήταν ο Δομένικος που λες, ήταν μ’ άλλους δυο τρεις μαζί τους κι ο Τυφλός, πείραζαν τα κορίτσια, ήταν κι η αδερφή μου που πείραζαν, μπήκα να τους σταματήσω κι ο Δομένικος τότε έβγαλε ένα μικρό κοφτερό σουγιά, τον ίδιο που ‘χει ακόμη, μου τον έβαλε εδώ στο λαιμό, με κοίταξε και μ’ άρπαξε δυνατά απ’ τα μαλλιά και με φίλησε στο στόμα, Θεέ μου, αγόρι μ’ αγόρι στο στόμα, οι άλλοι με πιάσαν, πέσαν πάνω μου, μ’ έσπρωξαν πιο ‘κει, πίσω απ’ τη μάντρα, έτρεμα, με γύμνωσαν. Ακόμα έχω ουλές απ’ τα δαγκώματα του, ξέσπασε πάνω μου, καιρό το ‘θελε αυτό, έτσι μου ‘ λεγε… Θεέ μου… Δεν τον μίσησα, δεν του κράτησα κακία…
Τρόμαξα με τον εαυτό μου, καταλαβαίνεις, δεν είν’ αφύσικο αυτό;…ξύπνησε μέσα μου κάτι που ποτέ δεν είχα νιώσει… τον αγάπησα μ’ όλη τη δύναμη που ‘χει τούτος ο έρωτας… τούτη η τρέλα (υποφέρει) του πόθου, που κάνει τη σάρκα να τρεμουλιάζει, που ξεπερνά το λογικό… είχαμε χαθεί και μετά που απολύθηκα από το ναυτικό, βρεθήκαμε τυχαία, μ’ έφερε εδώ…Τ’ ακούς; Εμένα μ’ έφερε εδώ, μου το ‘ταξε, δικό μου μου ‘πε θα ‘ναι, η Χαβάη δικιά μου, η προίκα μου.

Θανάσης Σκρούμπελος : «Χαβάη» (Αιγόκερως)

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

H “Xαβάη” είναι το βιβλίο, που κυκλοφόρησε το 1996, με το σενάριο του Θανάση Σκρούμπελου από την ομώνυμη ταινία που σκηνοθέτησε ο ίδιος και συμπαρήγαγε με το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου το 1995. Τον Μάη που μας πέρασε, προβλήθηκε στο 7ο Πανόραμα Ομοφυλοφιλικών Ταινιών, που πραγματοποιήθηκε, όπως κάθε χρόνο, στην συμπρωτεύουσα, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.
~~~~~~~~~~

Από το gfc.gr

Το αντρικό πορνείο «ΧΑΒΑΗ» το πάθος για έναν χαμένο έρωτα, οδηγεί σε θανάσιμη σύγκρουση δύο τραβεστί πόρνες. Το Βασίλη και την Κοντσίτα. Η "Χαβάη" είναι το γνωστό κέντρο-λαϊκό πορνείο των τραβεστί της Αθήνας στη δεκαετία του 60', χώρο που είχαν επισκεφτεί προσωπικότητες όπως ο Τενεσσή Γουίλιαμς και ο Τρούμαν Καπότε.
~~~~~~~~~~~~

Το βιογραφικό του Θανάση Σκρούμπελου είναι από το site της Ένωσης Σεναριογράφων Ελλάδος:

Γεννήθηκε το 1944 στον Κολωνό. Σπούδασε καλές τέχνες (χαρακτική και αγιογραφία) στην Αθήνα και κινηματογράφο στο Λονδίνο, με υποτροφία της Διεθνούς Αμνηστίας ως διωκόμενος από τη δικτατορία.
Εργάσθηκε ως δημοσιογράφος σε αθηναϊκές εφημερίδες και περιοδικά, εξέδωσε διηγήματα και μυθιστορήματα, έγραψε σενάρια για την τηλεόραση και τον κινηματογράφο, ασχολήθηκε με τη συγγραφή και τη μετάφραση θεατρικών έργων και σκηνοθέτησε ταινίες μεγάλου μήκους. Επίσης έγραψε σενάρια και σκηνοθέτησε ντοκυμαντέρ για την τηλεόραση και το Υπουργείο Πολιτισμού.
Έχει εκλεγεί αρκετές φορές μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών και είναι από τα ιδρυτικά μέλη της Ένωσης Σεναριογράφων Ελλάδος.