Η ομορφιά των νεαρών, τα μακριά τους πόδια, η λυγερή τους μέση, η λάμψη του δέρματος τους, η χαρά στο βάθος των ματιών τους, η ευγένεια τους και τα χαμόγελα τους εξέπληξαν τον Παριζιάνο του οποίου οι εμπειρίες σε σχέση με οτιδήποτε το αραβικό περιοριζόταν στους μετανάστες εργάτες. Κάτω απ’ το γλυκό φως του δεκεμβριάτικου ήλιου, σαν φυτά που δεν μπορούν να μεγαλώσουν παρά μόνο μέσα στο φυσικό τους περιβάλλον, τα σώματα ανακλαδίζονταν προς μια χρυσή πλησμονή. Τα ματόκλαδα ήταν πιο μακριά, τα μαλλιά πιο πλούσια και πιο σγουρά, τα κεφάλια στημένα πιο ψηλά πάνω σε ολόισιους κορμούς. (…)
Ούτε μούσι ούτε μουστάκι δεν κατέστρεφαν το καλογραμμένο οβάλ των νέων προσώπων. Πάνω απ’ όλα εκτιμούσε αυτή τη λεία κομψότητα του δέρματος, ενώ σκεφτόταν ότι στο Παρίσι τη στιγμή που οι όμοιοί του είχαν επιτέλους κατακτήσει την ελευθερία να διαθέτουν το σώμα τους σύμφωνα με τις επιθυμίες τους, οι περισσότεροι άφηναν να κατατρώει την όψη τους μια περίσσια τριχοφυϊας, λάβαρο του ανδρισμού τους : λες κι ένα υπόλοιπο κοινωνικού φόβου ή εσωτερικής ενοχής τους υποχρέωνε να κρύβουν απ’ τους άλλους, να καταχωνιάζουν βαθιά, μέσα τους, την θηλυκότητα που φιλοξενούσαν.
Ντομινίκ Φερναντέζ : Ένα μπουκέτο γιασεμί στ’ αυτί (Aquarius)
Ούτε μούσι ούτε μουστάκι δεν κατέστρεφαν το καλογραμμένο οβάλ των νέων προσώπων. Πάνω απ’ όλα εκτιμούσε αυτή τη λεία κομψότητα του δέρματος, ενώ σκεφτόταν ότι στο Παρίσι τη στιγμή που οι όμοιοί του είχαν επιτέλους κατακτήσει την ελευθερία να διαθέτουν το σώμα τους σύμφωνα με τις επιθυμίες τους, οι περισσότεροι άφηναν να κατατρώει την όψη τους μια περίσσια τριχοφυϊας, λάβαρο του ανδρισμού τους : λες κι ένα υπόλοιπο κοινωνικού φόβου ή εσωτερικής ενοχής τους υποχρέωνε να κρύβουν απ’ τους άλλους, να καταχωνιάζουν βαθιά, μέσα τους, την θηλυκότητα που φιλοξενούσαν.
Ντομινίκ Φερναντέζ : Ένα μπουκέτο γιασεμί στ’ αυτί (Aquarius)
1 σχόλιο:
"Δεν θα μπορούσα να ζω αν δεν ήμουν ερωτευμένος.
Δύο πράγματα μετράνε στη ζωή μου, ο έρωτας
και η δουλειά μου. Δεν θα μπορούσα να γράψω ούτε
λέξη αν δεν ήμουν ερωτευμένος[…]
Ο Θεός μου είναι ο έρωτας."
Ντομινίκ Φερναντέζ
ΟΔΟΣ ΠΑΝΟΣ – τ. 57, Σεπτέμβριος 1991
~~~~~~~~~~~~
Ο Dominique Fernandez σπούδασε στην Εκόλ Νορμάλ Σουπεριέρ και απέκτησε το διδακτορικό του δίπλωμα με μια διατριβή για τον ομοφυλόφιλο Ιταλό συγγραφέα Τσέζαρε Παβέζε. Αργότερα, το 1958, αναγκάζεται να παραιτηθεί από την θέση του καθηγητή στο Γαλλικό Ινστιτούτο της Νάπολης, εξ αιτίας ενός σκανδάλου που προκλήθηκε από μία διάλεξή του για τον ερωτισμό και τον κομμουνισμό στο έργο του Γάλλου συγγραφέα Ροζέ Βαγιάν.
Το 1971 διαλύει τον γάμο του, μετά από δέκα χρόνια και έχοντας αποκτήσει δύο παιδιά, και παραδέχεται δημοσίως την ομοφυλοφιλία του, πράγμα που αργότερα επηρέασε τις κριτικές για το έργο του. Ο Φερναντέζ, στα βιβλία και τις συνεντεύξεις του, υπογραμμίζει τις συμβολικές προεκτάσεις της ομοφυλοφιλίας στις οποίες αποδίδει μεγαλύτερη σπουδαιότητα από τις σεξουαλικές. Ομοφυλόφιλος δεν είναι μόνον αυτός που κοιμάται με άνδρες αντί για γυναίκες, λέει. Είναι επίσης (τουλάχιστον εκείνος ο ομοφυλόφιλος που συμβάλλει στην ομοσεξουαλική κουλτούρα) αυτός που αισθάνεται και σκέπτεται διαφορετικά από τη μάζα των ομοφύλων του, που δεν συγχρωτίζεται με το πλήθος, που δεν αναγνωρίζει τις τρέχουσες αξίες, που δραπετεύει από τα όρια του χρόνου και του τόπου του, που δεν ικανοποιείται από την υποταγή του στο σύστημα και που ακατάπαυστα επιδιώκει έναν διαφορετικό κόσμο, που είναι σε πολλούς άγνωστος.
Πηγές: well.ac.uk, hinduonnet.com
Δημοσίευση σχολίου