Νο 128

Valentina Savelieva (Ρωσία)
.
.
Το παράξενο βλέμμα του νεαρού κατάδικου καρφώθηκε για λίγο στο πρόσωπο του επισκέπτη του. Ύστερα είπε :
- Κάντε το αυτό για μένα.
- Τι να κάνω;
- Να μου σκουπίσετε τον ιδρώτα από την πλάτη.
Κυλίστηκε στην κοιλιά μ' ένα βαθύ αναστεναγμό ανακουφίσεως που ξύπνησε στη μνήμη του πάστορα το φόβο του χρυσόμαλλου πάνθηρα, αυτόν το φόβο που κοιμόταν μέσα του εδώ και δεκαπέντε χρόνια. Άρχισε να τον τρίβει.
- Μήπως μυρίζω άσχημα; ρώτησε ο Όλιβερ
- Όχι. Γιατί;
- Είμαι καθαρός. Έκανα μπάνιο μετά το πρόγευμα.
- Ναι.
- Πάντοτε φρόντιζα να κρατιέμαι πολύ καθαρός. Ήμουνα ένας πυγμάχος πολύ καθαρός…και μια πολύ καθαρή πόρνη. Ά! Ά! είπε ακόμα. Το ξέρατε ότι ήμουνα μια πόρνη;
- Όχι, απάντησε ο πάστορας.
- Έ, λοιπόν ήμουνα. Αυτό ήταν το δεύτερο επάγγελμα μου.
Ο πάστορας συνέχισε να τον τρίβει στην πλάτη ένα λεπτό ακόμα – και σ’ αυτό το διάστημα του φαινόταν ότι κάποιος έπαιζε σ' ένα αόρατο τύμπανο, πλησίαζε στην άκρη του διαδρόμου, σταμάταγε στην πόρτα του κελιού και χτύπαγε ανάμεσα απ’ τα κάγκελα : ήταν οι χτύποι της ίδιας του της καρδιάς. Του είχε κοπεί η ανάσα, λαχάνιαζε. Άφησε την πετσέτα να πέσει και πήρε από την τσέπη του το κουτί με τα καταπραϋντικά. Μα όταν το 'πιασε, είδε ότι το χάρτινο κουτάκι ήταν βρεμμένο από τον ιδρώτα και τα λιωμένα χάπια σχημάτιζαν έναν πηχτό, γλοιώδη, ασπρουλιάρικο πολτό.
- Άντε, είπε ο Όλιβερ, μου κάνει τόσο καλό.
Έστριψε το κορμί του σαν τόξο και κατέβασε το σώβρακο, αποκαλύπτοντας τους λεπτούς γοφούς του, με την τέλεια γλυπτή ομορφιά τους.
- Τώρα, είπε ο Όλιβερ, με το χέρι.
Ο πάστορας τινάχτηκε μ' ένα πήδημα.
- Όχι!
- Μην κάνεις το βλάκα. Είναι μια πόρτα στην άκρη του διαδρόμου. Θ' ακούσουμε αν έρθει κανείς.
Ο πάστορας οπισθοχώρησε. Ό Όλιβερ ανασηκώθηκε και τον άρπαξε απ' τον καρπό.
- Βλέπετε όλ' αυτά τα γράμματα, πάνω στο ράφι. Είναι λογαριασμοί που χρωστάω στον κόσμο. Τρία χρόνια ολόκληρα σεργιάνιζα όλη τη χώρα, αναστατώνοντας καρδιές, χωρίς ο ίδιος να νοιώσω τίποτα. Τώρα όλα άλλαξαν. Έχω κι εγώ αισθήματα. Κι είμαι μόνος, στριμωγμένος εδώ, ακριβώς σαν κι εσάς(…)

Τεννεσύ Ουίλιαμς : Ο ακρωτηριασμένος Απόλλωνας (Άγκυρα)