Steve Walker(Καναδάς).
Είχε άραγε ο Λόρκα επαφές με τους κύκλους των ομοφυλόφιλων της Νέας Υόρκης; Έτσι φαίνεται. Μια μέρα ο Άνχελ Φλόρες, εκδότης του Alhambra, δυο χρόνια νεότερος από το Φεντερίκο, τον πήγε στο Μπρούκλυν για να γνωρίσει το Χαρτ Κρέιν, που έκανε τότε τις τελικές διορθώσεις στη συλλογή The Bridge (Η γέφυρα). Στο σπίτι του γινόταν πάρτι, και βρήκαν τον Αμερικανό ποιητή τριγυρισμένο από μεθυσμένους ναύτες. Ο Κρέιν ενδιαφερόταν για ό,τι συνέβαινε στην Ισπανία, μα δε μιλούσε τη γλώσσα. Αφού ο Φλόρες τον σύστησε στο Φεδερίκο και μετέφρασε τις πρώτες τους κουβέντες, φαίνεται πως οι δυο ποιητές άρχισαν να συνεννούνται με τα λιγοστά γαλλικά τους. Ο Φλόρες κατάλαβε αμέσως ότι ο Κρέιν και ο Λόρκα είχαν πολλά κοινά, αρχής γενομένης με το ενδιαφέρον τους για τους ναύτες, και αποσύρθηκε διακριτικά. Καθώς έφευγε, γύρισε και είδε τον Κρέιν, στο κέντρο μιας παρέας, να αστειεύεται και το Λόρκα να μιλάει σε μια άλλη.
Όπως αρκετοί ομοφυλόφιλοι, έτσι και ο Λόρκα – στο νου έρχεταο ο Querelle de Brest του Ζενέ – γοητεύοταν από το αρχέτυπο του ναύτη, κι είναι αδύνατον να μη συνδέσουμε τους ναυτικούς που εμφανίζονται συχνά στα αμερικανικά ποιήματα και σκίτσα του, σε συνάρτηση με το σαρκικό έρωτα και το αλκοόλ, με τη σκηνή που περιγράφει ο Φλόρες. Δε γνωρίζουμε ωστόσο αν ο Λόρκα και ο Κρέιν συναντήθηκαν ξανά.
Ίαν Γκίμπσον : Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα (μικρή άρκτος)
Όπως αρκετοί ομοφυλόφιλοι, έτσι και ο Λόρκα – στο νου έρχεταο ο Querelle de Brest του Ζενέ – γοητεύοταν από το αρχέτυπο του ναύτη, κι είναι αδύνατον να μη συνδέσουμε τους ναυτικούς που εμφανίζονται συχνά στα αμερικανικά ποιήματα και σκίτσα του, σε συνάρτηση με το σαρκικό έρωτα και το αλκοόλ, με τη σκηνή που περιγράφει ο Φλόρες. Δε γνωρίζουμε ωστόσο αν ο Λόρκα και ο Κρέιν συναντήθηκαν ξανά.
Ίαν Γκίμπσον : Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα (μικρή άρκτος)
6 σχόλια:
Από το site της Μικρής Άρκτου
Η συγγραφή της βιογραφίας Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα, για τον Ίαν Γκίμπσον υπήρξε αποτέλεσμα επίπονης και εκτενούς έρευνας: Ταξίδεψε επί επτά χρόνια σε κάθε γωνιά της ισπανικής γης, εντοπίζοντας φίλους του ποιητή, χαμένες επιστολές και χειρόγραφα, ψάχνοντας στα αρχεία των εφημερίδων στη Μαδρίτη, ακολουθώντας τα βήματα του ποιητή στη Νέα Υόρκη, στην Κούβα και στο Μπουένος Άιρες. Το βιβλίο τιμήθηκε με το Duff Cooper Memorial Prize και το James Tait Black Memorial Prize.
* * *
Οι βιογραφίες μεγάλων δημιουργών, ανακινούν πάντα τη σχέση της ζωής ενός καλλιτέχνη με το έργο του, μ' έναν αμήχανο και ενίοτε ατελή ή αμφιλεγόμενο τρόπο...
Πάντα σκοντάφτουν σ' έναν κόσμο ερμητικά κλειστό και δυσεξήγητο. Πρέπει να ανακαλύψουν και να περιγράψουν τους λόγους που οδήγησαν μια συγκεκριμένη ζωή να μετατοπίσει το κέντρο βάρους της έκφρασης της από τους απλούς κώδικες της καθημερινότητας σ' αυτούς της καλλιτεχνικής έκφρασης, να εξηγήσουν δηλαδή γιατί έρχονται στον κόσμο τα λουλούδια και πότε ακριβώς αποφάσισε ένα κόκκινο τριαντάφυλλο να βγάλει και γιατί τα αγκάθια του. Σισύφεια προσπάθεια όπως καταλαβαίνετε.
Αν ωστόσο απ' την άλλη μεριά δεν είχαμε στα χέρια μας τις βιογραφίες μεγάλων καλλιτεχνών θα διακινδυνεύαμε να εμπιστευτούμε τη μεταφυσική και μυθολογική εικόνα του καλλιτέχνη και του χαρίσματος του, που θα διευκόλυνε ενδεχομένως τους φιλότεχνους στην προσωπική τους παραμυθία αλλά θα εμπόδιζε τη γένεση νέων καλλιτεχνικών υποκειμένων. Και κυρίως θα συσκότιζε εντελώς την κατανόηση των συμβολισμών, τα κλειδωμένα μηνύματα που περιέχει πάντα ένα σημαντικό έργο τέχνης είτε μέσα στην ίδια τη ζωή του δημιουργού του είτε στο πίσω μέρος του καθρέφτη, δηλαδή στις σιωπές του ίδιου του έργου του.
Η περίπτωση Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα είναι από εκείνες όπου ζωή και έργο λειτούργησαν σε μια αδιάσπαστη ενότητα, αφού διέγραψαν αμοιβαία αλληλοσυμπληρούμενες, έναν ενιαίο μύθο.
Η βιογραφία του Φ. Γ. Λόρκα που σήμερα παρουσιάζουμε στο ελληνικό κοινό, θεωρείται διεθνώς η πλέον έγκριτη και έγκυρη γιατί ο συγγραφέας της κατόρθωσε να βρει ακριβώς εκείνη τη θέση όπου του εξασφάλισε μια πανοραμική και καθαρή θέα της ζωής του ποιητή, χωρίς φωτοσκιάσεις προκαταλήψεων ή σκοπιμοτήτων. Απ' αυτές ταλαιπωρήθηκε πολύ η εικόνα του ποιητή και πριν και μετά το θάνατο του, για πολλούς και διαφορετικούς λόγους... Ο Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα δεν αφαίρεσε από την περιουσία της τέχνης του τα ελλείμματα μιας ζωής συμβατικής και φτωχής, που εξάλλου δεν έζησε.
Ο Λόρκα δεν έζησε για να γράψει. Έγραψε ακριβώς γιατί έζησε. Και έζησε αντιλαμβανόμενος την έννοια της Μοίρας με τα έντονα γήινα ισπανικά χρώματα. Πάντα ανάμεσα στο κόκκινο και το κίτρινο."Αργά αλλά στην ώρα του" έλεγε συνήθως για τα σχέδια του και η αίσθηση της Μοίρας ήταν όντως πανταχού παρούσα στην ποίηση του.
…
Παρασκευάς Καρασούλος
Από την Ελευθεροτυπία (Τέχνες)
9 Δεκεμβρίου 1999
[…]
Ενα από τα σημαντικότερα κεφάλαια του βιβλίου αναφέρεται στο θάνατο του ποιητή, γεγονός που οι ακριβείς συνθήκες του δεν έχουν ακόμα φωτιστεί. «Σύμφωνα με τον Χοβέρ Τριπάλντι, σημειώνει ο Γκίμπσον στο κεφάλαιο για το τέλος του ποιητή, όταν ο Λόρκα έμαθε πως θα τον εκτελούσαν, θέλησε να εξομολογηθεί. Αλλά ο ιερέας είχε φύγει. Ο νέος, βλέποντας τη βαθιά λύπη του ποιητή, τον διαβεβαίωσε πώς, αν ζητούσε ειλικρινά συγγνώμη από το Θεό, οι αμαρτίες του θα συγχωρούνταν. Βοήθησε τον Φεδερίκο να πει την προσευχή προφέροντας τα πρώτα λόγια ("Εγώ ο αμαρτωλός..."), που ο ποιητής ελάχιστα θυμόταν. "Μου την έμαθε η μητέρα μου μουρμούρισε, μα την έχω σχεδόν ξεχάσει". Ο ποιητής έδειχνε πιο ήρεμος αφού είχε προσευχηθεί - πάντα κατά τα λεγόμενα του Χοβέρ Τριπάλντι».
Στο ίδιο κεφάλαιο ο Γκίμπσον βασιζόμενος στην έρευνά του, γράφει: Σύμφωνα με δύο ανεξάρτητες μεταξύ τους πηγές, ο ποιητής δεν πέθανε αμέσως από τους τουφεκισμούς και χρειάστηκε να τον αποτελειώσουν με βολή εξ επαφής. Είναι σχεδόν σίγουρο πώς μεταξύ των δολοφόνων βρισκόταν ο Χουάν Λουίς Τρεσκάστρο, συνεργάτης του Ρουίθ Αλόνσο, που αργότερα το ίδιο πρωί καυχιόταν στη Γρανάδα πως είχε συμμετάσχει στην εκτέλεση του Λόρκα, ρίχνοντάς του για κάθε ενδεχόμενο «δυο σφαίρες στον κώλο, επειδή ήταν αδερφή».
Ο Ιαν Γκίμπσον παρουσιάζει μια βιογραφία με διακριτικότητα και σεβασμό, αποφεύγοντας τις «άγριες διαθέσεις» των τυμβωρύχων και ιερόσυλων. Αποκαλύπτει την ιστορία της ζωής του Λόρκα τοποθετημένη μέσα στο ιστορικό πλαίσιο που την καθόρισε δραματικά αλλά και μοιραία: Τα παιδικά χρόνια και η οικογένεια του ποιητή, η πόλη της Γρανάδα και ο ρόλος της στη ζωή του, η αγάπη του για τη μουσική και η γνωριμία του με τον Μανουέλ ντε Φάγια, το Πανεπιστήμιο, η εστία των σπουδαστών και η συνάντησή του με τον Σαλβαδόρ Νταλί, η διαμόρφωση της ποιητικής του γλώσσας και η επαφή του με τα σύγχρονα καλλιτεχνικά ρεύματα της εποχής, τα ταξίδια του στη Νέα Υόρκη και στην Κούβα, τα δύσκολα χρόνια της δημοκρατίας και ο πειραματικός θίασος «Μπαράκα», η αναγνώριση του ταλέντου του και ο θρίαμβος των θεατρικών έργων στην Ισπανία και στο εξωτερικό μέχρι τη σύλληψη και τη δολοφονία του από τους αντιδημοκρατικούς στασιαστές.
….
Γ.Ε. ΚΑΡΟΥΖΑΚΗΣ
Στο τεύχος υπ' αριθμόν 466 της επιθεώρησης ΔΙΑΒΑΖΩ και στο πλαίσιο του αφιερώματος στον Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα, δημοσιεύεται μία συνέντευξη που έδωσε ο Ίαν Γκίμπσον στους Pedro Bádenas και Δημήτρη Φιλιππή.
Μετά από σχετική ερώτηση, αναφέροντας μία χαρακτηριστική δυσκολία από αυτές που αντιμετώπισε κατά την βιογράφηση των Ισπανών (Λόρκα, Νταλί, Θέλα, Ματσάδο) λέει:
«Έχω έντονη την ανάμνηση του 1965, όταν ερευνούσα τις συνθήκες του θανάτου του Λόρκα. Τότε το καθεστώς Φράνκο είχε ακόμα δέκα χρόνια ζωής μπροστά του και φαντάζεστε τις δυσκολίες που είχε παρόμοιο εγχείρημα. Σε εκείνη την "επιτόπια" έρευνά μου (in situ, όπως λένε κι οι λατινομαθείς) δοκίμασα δυνατές συγκινήσεις. Η δυσκολία πρόσβασης στα αρχεία και στα έγγραφα στη Γρανάδα ήταν, φυσικά, ένα σοβαρό τεχνικό εμπόδιο, αλλά το μεγάλο πρόβλημα ήταν να συναντήσω τα πρόσωπα που μπορούσαν πράγματι να με βοηθήσουν. Και όταν έβρισκα, τελικά, τους ανθρώπους, τότε έβλεπα στο πρόσωπό τους ζωγραφισμένο το φόβο να μιλήσουν. Ήταν ανθρώπινο. Φυσικά, δεν μπορώ να κρύψω και το φόβο που με διακατείχε και μένα τον ίδιο μήπως με συλλάβει η αστυνομία, το φόβο που είχα μήπως εκθέσω σε κίνδυνο τους ανθρώπους που είχαν την καλή πρόθεση να με βοηθήσουν. Παρά τον κίνδυνο, άξιζε τελικά τον κόπο. Αν επιχειρούσα να κάνω την ίδια έρευνα δέκα χρόνια μετά, επί μεταπολίτευσης, θα ήταν αδύνατο να επιτύχω το ίδιο αποτέλεσμα. Η πλειονότητα όσων γνώριζαν ήταν άνθρωποι οι οποίοι, κατ' επιταγή των νόμων της φύσης, είχαν πια φύγει από τη ζωή.»
~~~~~~~~~~~~
Η βιογραφία του Ίαν Γκίμπσον για τον Λόρκα έχει κυκλοφορήσει και από τις εκδόσεις "Δίδυμοι" το 1974, με τίτλο "Η δολοφονία του Λόρκα".
(η πληροφορία είναι από το ίδιο τεύχος του ΔΙΑΒΑΖΩ)
Η παρουσίαση του βιβλίου από 4 αθηναϊκές εφημερίδες
(από site της Mικρής Άρκτου)
* ΜΙΑ ΘΑΥΜΑΣΙΑ ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΦΕΔΕΡΙΚΟ ΓΚΑΡΘΙΑ ΛΟΡΚΑ
Εκατό χρόνια από τη γέννηση του Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα , μία εξαιρετική έκδοση με τη βιογραφία του Ισπανού ποιητή παρουσιάζεται στο ελληνικό κοινό αποκαλύπτοντας την ιστορία μιας ζωής, στην οποία συνλειτούργησαν σε μία αδιάσπαστη ενότητα έργο και βίωμα. 'Aλλωστε ο Λόρκα δεν έζησε για να γράψει. Έγραψε γιατί έζησε... Εκατό χρόνια μετά τη γέννηση του τρυφερότερου των ποιητών του αιώνα, του Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα, μια νέα σπουδαία βιογραφία του κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις Μικρή 'Aρκτος, πληθαίνοντας την πληροφόρηση για τον ποιητή που χάθηκε αδικοσκοτωμένος...
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΝΙΚΗ 09-12-1999
* ΝΕΑ ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΠΟΙΗΤΗ 100 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ
"Τα γήινα χρώματα" της ζωής του Λόρκα Ένας κορυφαίος ποιητής του Ντουέντε. Σαν να λέμε της ψυχής. Μια αθάνατη ψυχή του 20ου αιώνα. Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα. Πολλά βιβλία έχουν γραφτεί για το Λόρκα, πολυάριθμη η σχετική βιβλιογραφία. Από αυτή την βιβλιογραφία έλειπε ένα βιβλίο το οποίο μόλις τώρα κυκλοφόρησε με την ευκαιρία των 100 χρόνων από την γέννηση του ποιητή από τις εκδόσεις Μικρή 'Aρκτος. Πρόκειται για τη φημισμένη βιογραφία Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα την οποία έγραψε ο εξηντάχρονος σήμερα 'Aγγλος Ισπανιστής και εμβριθέστατος μελετητής του Λόρκα Ίαν Γκίμπσον...
ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ ΤΥΠΟΣ, 09-12-1999
* ΛΟΡΚΑ - Ο ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ της Έφης Φαλίδα
Στο βιβλίο αυτό ο Γκίμπσον παρουσιάζει τη βιογραφία του Λόρκα με τη διακριτικότητα και το σεβασμό που οφείλει ο βιογράφος να διατηρεί όταν προσεγγίζει μία ζωή εκ των υστέρων, τοποθετώντας την μέσα στο ιστορικό πλαίσιο που την καθόρισε δραματικά αλλά και μοιραία...
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, 09-12-1999
* ΑΡΩΜΑ ΠΟΙΗΣΗΣ
Εκδόθηκε και στη γλώσσα μας η πολύκροτη βιογραφία του ποιητή. Η βιογραφία αυτή αποτέλεσμα πολύχρονης έρευνας όχι μόνο στην Ισπανία αλλά και σε πολλά άλλα μέρη της γης, μεταφράστηκε τώρα και στα ελληνικά και εκδόθηκε από την Μικρή 'Αρκτο εγκαινιάζοντας την δραστηριότητά της στον τομέα του βιβλίου. Το βιβλίο εντυπωσιακό και εκδοτικά, σε έναν τόμο 656 σελίδων τυπωμένο σε εξαιρετικό χαρτί με σκληρό κάλυμμα και αποκαλυπτικές φωτογραφίες, παρουσιάστηκε χθες σε συνέντευξη τύπου, από τον Πρέσβη της Ισπανίας στην χώρα μας, Χαβιέ Χιμένεθ Ουγκάρτε, τον υπεύθυνο της Μικρή 'Αρκτου Παρασκευά Καρασούλου, τον μεταφραστή του έργου Σπύρο Τσούγκο, ενώ η ηθοποιός Μάνια Παπαδημητριόυ διάβασε ένα συγκλονιστικό απόσπασμα που αναφέρεται στον τρόπο θανάτου του Λόρκα. "Δεν συμφωνώ με τον συγγραφέα πως είναι αδυναμία της βιογραφίας αυτής το ότι δεν φωτίζονται περισσότερο ορισμένες στιγμές της ζωής του Λόρκα. Γι΄ αυτές ακριβώς τις στιγμές που μένουν σκοτεινές είναι που λάμπει αυτό το βιβλίο." είπε ο μεταφραστής του βιβλίου Σπύρος Τσούγκος στην χθεσινή παρουσίαση. "Ο Ίαν Γκίμπσον είναι σήμερα ο επιφανέστερος Ισπανιστής στον κόσμο" δήλωσε ο πρέσβης της Ισπανίας, κος Ουγκάρτε...
ΤΑ ΝΕΑ, 12-12-1999
Από το ίδιο site είναι και το βιογραφικό του Ίαν Γκίμπσον
Γεννήθηκε στο Δουβλίνο το 1939. Λέκτορας της ισπανικής γλώσσας στο Queen's University του Μπέλφαστ και κατόπιν επίκουρος καθηγητής στην έδρα της σύγχρονης ισπανικής λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου. Το 1975 εγκαταλείπει την ακαδημαϊκή ζωή για να αφοσιωθεί εξ ολοκλήρου στο γράψιμο. Εγκαθίσταται στη Μαδρίτη το 1978 και το 1984 παίρνει την ισπανική υπηκοότητα. Από το 1992 ζει στη Γρανάδα. Το πρώτο του βιβλίο, Η δολοφονία του Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα (1971), το οποίο απαγορεύτηκε αμέσως από το καθεστώς του Φράνκο, τιμήθηκε με το Διεθνές Βραβείο Τύπου το 1972.
Η συγγραφή της βιογραφίας Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις της Μικρής 'Aρκτου, για τον Ίαν Γκίμπσον υπήρξε αποτέλεσμα επίπονης και εκτενούς έρευνας: Ταξίδεψε επί επτά χρόνια σε κάθε γωνιά της ισπανικής γης, εντοπίζοντας φίλους του ποιητή, χαμένες επιστολές και χειρόγραφα, ψάχνοντας στα αρχεία των εφημερίδων στη Μαδρίτη, ακολουθώντας τα βήματα του ποιητή στη Νέα Υόρκη, στην Κούβα και στο Μπουένος 'Aιρες. Το βιβλίο τιμήθηκε με το Duff Cooper Memorial Prize και το James Tait Black Memorial Prize.
Παρουσιαστής της σειράς του ΒΒC Φωτιά στο αίμα: Η νέα Ισπανία, εορταστικού αφιερώματος στο 1992 ως Έτος της Ισπανίας, που συνοδεύτηκε με την έκδοση του ομώνυμου βιβλίου του από τον οίκο Faber & Faber και τις εκδόσεις του ΒΒC. Το 1994 παρουσιαστής και αφηγητής δύο ωριαίων τηλεοπτικών εκπομπών για το λιμό στην Ιρλανδία, στο πλαίσιο της σειράς του ΒΒC Η μεγάλη πείνα. Στη βιογραφία του ποιητή και στο βιβλίο του Γκίμπσον Η δολοφονία του Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα βασίστηκε η κινηματογραφική ταινία για τη ζωή και το θάνατο του Λόρκα, που στην Ισπανία προβλήθηκε με τον τίτλο Θάνατος στη Γρανάδα (Φεβρουάριος 1997), ενώ στην Αμερική ως Η εξαφάνιση του Γκαρθία Λόρκα, τον Αύγουστο του ίδιου έτους. Στα άλλα του βιβλία περιλαμβάνεται η οριστική και πλήρης βιογραφία του Σαλβαδόρ Νταλί, καρπός πενταετούς δουλειάς, που κυκλοφόρησε με τον τίτλο Η αιρετική ζωή τον Σαλβαδόρ Νταλί το Νοέμβριο του 1997.
H παρουσίαση του βιβλίου από τον εκδοτικό οίκο:
Ο Ίαν Γκίμπσον, στο βιβλίο αυτό, αποτέλεσμα πολυετούς έρευνας, θαυμασμού και αγάπης για τον Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα, παρουσιάζει μια βιογραφία με την διακριτικότητα και το σεβασμό που οφείλει ο βιογράφος να διατηρεί καθώς προσεγγίζει μια ζωή εκ των υστέρων, αποφεύγοντας την αρπακτικότητα των τυμβωρύχων και των ιερόσυλων. Αποκαλύπτεται έτσι η ιστορία μιας ζωής, τοποθετημένης μέσα στο ιστορικό πλαίσιο που την καθόρισε δραματικά αλλά και μοιραία. Εκατό χρόνια μετά την γέννηση του Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα, η Μικρή 'Αρκτος παρουσιάζει την βιογραφία του στα ελληνικά, θεωρώντας πως το έργο του ποιητή εξακολουθεί να λάμπει, αφού είναι ευλογημένο από τη φωτιά του "Ντουέντε", τη σκοτεινή δύναμη που ενώνει τον έρωτα και το θάνατο. "Αργά αλλά στην ώρα του" όπως θα έλεγε κι ο ίδιος ο Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα.
~~~~~~~~~~~~
Το βιβλίο κυκλοφόρησε το 1999 σε μετάφραση Σπύρου Τσούγκου
Άλλες καταχωρήσεις για τον Φ. Γκαρθία Λόρκα:
Νο 53
Νο 207
Νο 208
Νο 263
Νο 264
Νο 376
Νο 414
Δημοσίευση σχολίου