Myles Antony(Μ.Βρετανία).
ΜΙΑ ΑΠΕΛΠΙΣΜΕΝΗ ΖΩΝΤΑΝΙΑ ΙΙΙ (απόσπασμα)
Και κάποιο απομεσήμερο, ή κάποιο βράδυ, ουρλιάζοντας έτρεξα
στους δρόμους της Κυριακής, μετά το ματς,
στο παλιό νεκροταφείο, εκεί, πίσω από τις ράγες του τραίνου,
κι έκανα, και ξανάκανα, μέχρι να ματώσω
την πιο γλυκιά πράξη της ζωής,
εγώ μόνος, πάνω σ’ ένα σωρούδι χώμα
δυο ή τριών τάφων
Ιταλών ή Γερμανών στρατιωτών
χωρίς όνομα στους σανιδένιους σταυρούς
- θαμμένων εκεί απ’ τον καιρό του άλλου πολέμου.
Και τη νύχτα, μετά, ανάμεσ’ απ’ τα στεγνά τα δάκρυα
τα ματωμένα σώματα εκείνων των φτωχών άγνωστων
ντυμένων στο χακί
ήρθαν σαν ένα τσαμπί πάνω απ’ το κρεβάτι μου
όπου κοιμώμουν γυμνός και άδειος,
να με λερώσουν με αίμα, ως την αυγή.
Pier Paolo Pasolini : Ποίηση σε σχήμα τριαντάφυλλου (τυπωθήτω)
Μετάφραση : Ανδρέας Ριζιώτης
2 σχόλια:
Όλη μέρα δουλεύω σαν καλόγερος
και το βράδυ τριγυρνώ σαν παλιόγατος
που ψάχνει τον έρωτα...
Θα κάνω πρόταση στο Βατικανό να με αγιοποιήσει.
Στην πραγματικότητα απαντώ στην απάτη με την ποιότητα.
Βλέπω με το μάτι μιας εικόνας τους υπεύθυνους του λιντσαρίσματος.
Παρατηρώ τον εαυτό μου να σφάζεται
με το γαλήνιο κουράγιο ενός επιστήμονα.
Φαίνομαι να νιώθω μίσος
ενώ γράφω στίχους με ακριβολόγα αγάπη.
Μελετώ την απιστία σαν ένα μοιραίο φαινόμενο,
λες και δεν είμαι θύμα της.
Νιώθω συμπόνια για τους νεαρούς φασίστες
και στους γέρους, που τους θεωρώ σχήματα του πιο τρομερού κακού,
αντιστέκομαι μόνο με τη βία της λογικής.
Παθητικός σαν ένα πουλί που τα βλέπει όλα πετώντας,
και στο πέταγμά του στον ουρανό
έχει στην καρδιά του τη συνείδηση
που δε συγχωρεί.
από το ποίημα "Τα ποιήματα του κόσμου"
(Ποίηση σε σχήμα τριαντάφυλλου)
Aπό το site των εκδόσεων “τυπωθήτω – Γιώργος Δαρδανός”
Ο Παζολίνι, γνωστός ευρύτατα για το προσωπικό κινηματογραφικό του έργο και ύφος, υπήρξε τόσο ένας μεγάλος στοχαστής, όσο και ένας μαχόμενος δοκιμιογράφος και σημαντικός ποιητής. Η γραφή του («μια καλοακονισμένη λεπίδα») ξεχωρίζει για την εντυπωσιακή ευθύτητα και τη γλωσσική της ακρίβεια, ενώ οι «ακραίες» πολιτικοκοινωνικές του επισημάνσεις καταυγάζονται από μια σχεδόν παιδική τρυφερότητα που συναρπάζει με την απλότητα και την ευαισθησία της.
Στον παρόντα τόμο, ο αναγνώστης θα βρει ολόκληρα ή αποσπάσματα από δέκα φημισμένα ποιήματα του Παζολίνι — τα εξής: «Οι όμορφες σημαίες», «Η μπαλάντα των μανάδων», «Η αυγή του Νότου», «Ψάχνοντας για ένα σπίτι», «Ποιήματα του κόσμου», «Ο διωγμός», «Προφητεία», «Η πραγματικότητα», «Η Γουινέα», «Μια απελπισμένη ζωντάνια».
Ένα βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί και να ξαναδιαβαστεί με προσοχή, τόσο σε μισοσκόταδο, όσο και με πολύ, άπλετο φως...
~~~~~~~~~~~~
Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου
Πιο γνωστός στην Ελλάδα ως σκηνοθέτης, ο Pier Paolo Pasolini έγραψε και συναρπαστική ποίηση. Πραγματεύεται τα πολιτικά, κοινωνικά και περιβαλλοντολογικά προβλήματα της εποχής μας κατά έναν τρόπο που καυτηριάζει πολλές εδραιωμένες παραδοχές και προτείνει στον αναγνώστη (που έχει τη διάθεση να "συζητήσει" μαζί του) μιαν άλλη άποψη από εκείνη που έχει συνηθίσει να πιστεύει. Η αίσθηση και η σκέψη του ποιητή είναι σα μια καλά ακονισμένη λεπίδα που σκίζει πεποιθήσεις και συνθήκες και προχωρά πολύ βαθιά. Μια ποίηση, σίγουρα, που δεν ταιριάζει σε όσους είναι ικανοποιημένοι από τον κόσμο "τους", όπως τον βλέπουν και τον αισθάνονται...
~~~~~~~~~~~~
Η συλλογή είναι δίγλωσση. Την μετάφραση έκανε ο Ανδρέας Ριζιώτης και τον πρόλογο έγραψε ο Στέφανος Ροζάνης.
Δημοσίευση σχολίου