Τετάρτη, Οκτωβρίου 12, 2005

No 194

ΑΙΣΘΗΣΗ
Γαλάζιες του καλοκαιριού βραδιές, θα πάω στα μονοπάτια,
Στο κέντημα των σταχυών. Την κοντή θα πατώ χλόη
Ρεμβάζοντας, στα πόδια μου τη δροσιά της θα νιώθω.
Θ’ αφήσω τον άνεμο να λούζει το γυμνό μου κεφάλι.

Αμίλητος, κι ούτε σκέψη καμιά:
Μα ο άπειρος έρωτας την ψυχή θα μου πληρώσει,
Πέρα θα τραβήξω, μακριά πολύ, ίδιος τσιαγγάνος,
Στη φύση μέσα – ευτυχής όμοιος με γυναίκα.

Claude-Edmonde Magny: Ρεμπώ (Πλέθρον)
Μετάφραση: Γιώργος Σπανός

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

[...]
Και πια, κολύμπησα στο Ποίημα μέσα
της θάλασσας, μ' άστρα μπολιασμένο, γαλακτώδες,
καταπίνοντας πράσινους ουρανούς, όπου χλωμή ίσαλη γραμμή
κι όλβια, ένας πνιγμένος, σκεφτικός, τραβάει πέρα, πότε πότε.

Όπου, βάφοντας ξάφνου τις γαλαζοσύνες, παραληρήματα
κι αργούς ρυθμούς, απ' τη λαμπράδα κάτω του φωτός,
πιο δυνατό κι απ' τ' αλκοόλ, κι από τη λύρα πιο πλατύ,
ζυμώνεται η πυρόξανθη πίκρα του έρωτα!


Δύο στροφές από το "Μεθυσμένο Καράβι" σε μετάφραση Γ.Σπανού
(Από το βιβλίο "Ρεμπώ" του Claude-Edmonde Magny)