Δευτέρα, Νοεμβρίου 21, 2005

No 229

Image Hosted by ImageShack.usRobert C. Rore
.
Όμως, οι βραδιές του νεαρού καλλιτέχνη δεν είναι μόνο θεατρικές. Καμιά φορά περιφέρεται στα μπαρ της 3ης Λεωφόρου που είναι ανοιχτά όλο το βράδυ, και στα τούρκικα χαμάμ που αφθονούν στα στενά και προσελκύουν τους ομοφυλόφιλους. Ένας ναύτης χτυπιέται πάνω από έναν κουλοχέρη και ο Τζίμυ αρχίζει να χάνει την υπομονή του γιατί θέλει να παίξει προτού πάει να κοιμηθεί. Το μηχάνημα μπλοκάρει. Ο ηθοποιός προθυμοποιείται να το φτιάξει. Ο ναύτης τον ευχαριστεί και πίνουν μια μπύρα μαζί. Το τέλος της νύχτας τούς βρίσκει στο δωμάτιο του ξενοδοχείου του άγνωστου άντρα και την επομένη πηγαίνουν για μπάνιο στο Φάιερ Άιλαντ, την κατεξοχήν γκέι παραλία της Νέας Υόρκης.
.
Β. Meyer-Stabley: James Dean.Ο έκπτωτος άγγελος (Ηλέκτρα)

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Από το dotteam.gr

«Την ημέρα που ήταν να τον δεχτώ», περιγράφει ο ελληνικής καταγωγής σκηνοθέτης, «τον βρήκα αραγμένο στην άκρη ενός δερμάτινου καναπέ, μια άμορφη μάζα από μπλεγμένα πόδια και κουρελιασμένα τζιν. Είχε στο πρόσωπό του μια μνησίκακη έκφραση. Τον έκανα να περιμένει. Ήθελα να δω πώς θα αντιδράσει. Είχε βρεθεί έξω απ' τα νερά του, γιατί όταν τον φώναξα στο γραφείο, είχε εγκαταλείψει το εχθρικό ύφος του. Προσπαθήσαμε να συζητήσουμε, αλλά η συζήτηση δεν ήταν το δυνατό του σημείο. Μείναμε εκεί και κοιταζόμασταν με εχθρικές διαθέσεις, όταν ξαφνικά με ρώτησε αν ήθελα να με πάει βόλτα με τη μηχανή του. Δεν ευχαριστήθηκα καθόλου τη βόλτα -έκανε φιγούρα-, αλλά με το που επιστρέψαμε στη Warner ήξερα ήδη ότι αυτός ο πιτσιρικάς ήταν φτυστός ο χαρακτήρας του Καλ στο "Ανατολικά της Εδέμ"».
[...]
Ο πιτσιρικάς από το Μάριον της Ιντιάνα μπορεί να μην είχε καταβροχθίσει όλη τη λογοτεχνία όταν ήταν μικρός, εντούτοις «ρουφούσε τους εγκεφάλους των άλλων», όπως είπε κάποιος φίλος του. Έδειχνε μεγάλη δίψα για μάθηση, είχε ροπή προς πολλές τέχνες -ανάμεσά τους και η γλυπτική- και τα μικρά διαμερίσματα που είχε κατά καιρούς ήταν γεμάτα βιβλία. Στην ταινία που τον έκανε θρύλο, το «Επαναστάτης χωρίς αιτία», υπήρξε σχεδόν συν-σκηνοθέτης (βοηθός του Νίκολας Ρέι) και έκανε προσωπική έρευνα σε συμμορίες νέων για τη συμπεριφορά και τα (κινηματογραφικά) πρότυπά τους.

Από πολύ νέος δε, μαθήτευε δίπλα σε ωριμότερους δασκάλους. Αυτό το στοιχείο τον οδήγησε από νωρίς σε ομοφυλοφιλικές σχέσεις και εν τέλει, μέχρι το τέλος της ζωής του, συνέχιζε να είναι αμφιφυλόφιλος.
[...]
H βιογραφία δίνει αρκετά γλαφυρά το κλίμα της εποχής, κυρίως στους καλλιτεχνικούς κύκλους.
Μιλάει και για τις αντιφάσεις του Χόλιγουντ, που μόλις είχε χάσει ανεπιστρεπτί, εξαιτίας της τηλεόρασης, το μονοπώλιο της ψυχαγωγίας και προσπαθούσε πια να χτίζει τους μύθους του προγραμματισμένα.
...