Victor Gadino (ΗΠΑ).
Το καυτό νερό και οι ατμοί με συνέφεραν κάπως. Το χαμάμ, λόγω Μεγάλης Εβδομάδας, είχε ελάχιστους πελάτες. Κάτι γερόντια με άτριχα ποδάρια, με τα μάτια καρφωμένα στ’ αρχίδια μου, περιφέρονταν ένα γύρω όπως οι τρελοί στα άσυλα σε κάτι έργα τρόμου.
Ένας μαυριδερός τύπος, ίσως να ‘ταν και γύφτος, κοιμόταν μπρούμυτα στο άσπρο μάρμαρο καταμεσής στην αίθουσα και παραπέρα ο «τρίφτης» του «Ηφαίστου», υπέργηρος αλλά νταβραντισμένος, έτριβε μ’ ένα τρίχινο γάντι βουτηγμένο στη σαπουνάδα την πλάτη ενός ξασπρουλιάρη καχεκτικού, που σφάδαζε σε κάθε άγγιγμα από ευχαρίστηση.(…)
Σ’ ένα σπασμένο καθρέφτη είδα το πρόσωπο μου. Είχε ξαναβρεί το σωστό χρώμα. Η ένταση και η κακουχία είχαν φύγει. Εξάλλου αισθανόμουν ξεκούραστος. Άδειος ίσως, αλλά έτοιμος ν’ αναρριχηθώ στα βορινά προάστια, όπου αποφάσισα ότι ανήκω πια οριστικά και αμετάκλητα.
Γιάννης Ξανθούλης : ο ΣΟΟΥΜΑΝ δε θα ‘ρθει απόψε (Καστανιώτης)
Ένας μαυριδερός τύπος, ίσως να ‘ταν και γύφτος, κοιμόταν μπρούμυτα στο άσπρο μάρμαρο καταμεσής στην αίθουσα και παραπέρα ο «τρίφτης» του «Ηφαίστου», υπέργηρος αλλά νταβραντισμένος, έτριβε μ’ ένα τρίχινο γάντι βουτηγμένο στη σαπουνάδα την πλάτη ενός ξασπρουλιάρη καχεκτικού, που σφάδαζε σε κάθε άγγιγμα από ευχαρίστηση.(…)
Σ’ ένα σπασμένο καθρέφτη είδα το πρόσωπο μου. Είχε ξαναβρεί το σωστό χρώμα. Η ένταση και η κακουχία είχαν φύγει. Εξάλλου αισθανόμουν ξεκούραστος. Άδειος ίσως, αλλά έτοιμος ν’ αναρριχηθώ στα βορινά προάστια, όπου αποφάσισα ότι ανήκω πια οριστικά και αμετάκλητα.
Γιάννης Ξανθούλης : ο ΣΟΟΥΜΑΝ δε θα ‘ρθει απόψε (Καστανιώτης)
1 σχόλιο:
Aπό το site του Ελευθερουδάκη
"Στο βιβλίο αυτό μιλώ για τους συναισθηματικά περιθωριακούς ανθρώπους που έπαιξαν κερδίζοντας ή χάνοντας κάτω απ' την παρανομία της ευτυχίας, αν υποτεθεί πως η ευτυχία είναι η λιγότερο νόμιμη εκδοχή της ζωής. Όλοι οι ήρωες είναι φανταστικοί, παρόλο που με εκφράζουν σαν άποψη σχήματος κάποιες ιδιαίτερες στιγμές νοσταλγίας.
Όσο για τον Σόουμαν, είναι ο άγγελος της δοκιμασίας, αφορμή για να δηλώσω τη συναισθηματική ταυτότητα της ιστορίας μου. Κι είναι πια εποχή ν' αρχίσω να εφευρίσκω τους αγγέλους μου, ξέροντας καλά μετά τόσα και τόσα μαθήματα θρησκευτικών πως οι άγγελοι είναι αυτοί που μας προετοιμάζουν, αθέατοι, μυστικά και σοφά, για τις μέρες του πάθους, του έρωτα, της σιωπής και του θανάτου..."
Γιάννης Ξανθούλης
* * *
Ο Γιάννης Ξανθούλης γεννήθηκε το 1947 στην Αλεξανδρούπολη, στον Έβρο, από γονείς πρόσφυγες από την Ανατολική Θράκη. Σπούδασε δημοσιογραφία και σχέδιο. Από το 1969 εργάζεται ως δημοσιογράφος και χρονογράφος σε εφημερίδες, περιοδικά και ραδιόφωνο. Ασχολήθηκε με το παιδικό θέατρο. Έγραψε και εικονογράφησε παιδικά βιβλία. Σατυρικά κείμενα και θεατρικά έργα του - περισσότερα από τριάντα - παρουσιάστηκαν στο ελληνικό θέατρο. Ασχολήθηκε για αρκετά χρόνια με την επιθεωρησιογραφία. Έγραψε μυθιστορήματα και μεταφράστηκε στα γαλλικά, ολλανδικά, αγγλικά και ιαπωνικά. Ζει στην Αθήνα και είναι μέλος της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών.
Δημοσίευση σχολίου