Τετάρτη, Νοεμβρίου 08, 2006

No 372

Image Hosted by ImageShack.usΚirk Fanelly

Η Έλεν απομακρύνθηκε για να γδυθεί, να λύσει τα μαλλιά της, να φορέσει το νυχτικό της. Όλα αυτά τα έκανε μ’ έναν αθόρυβο, δειλό τρόπο. «Είσαι πάγος!» ξανάπε η Τζούλια, όταν ξάπλωσε δίπλα της η Έλεν.
«Με συγχωρείς», είπε η Έλεν. Δεν είχε νιώσει να κρυώνει προηγουμένως, αλλά τώρα που ένιωθε τη ζεστασιά του κορμιού της Τζούλιας, άρχισε να τρέμει. «Με συγχωρείς», ξανάπε. Τα δόντια της χτυπούσαν. Προσπάθησε να μείνει ακίνητη’ το τρέμουλο χειροτέρεψε.
«Αμάν!» είπε η Τζούλια, αλλά άπλωσε το χέρι της γύρω απ’ την Έλεν και την τράβηξε κοντά της. Μύριζε ύπνο, ξέστρωτα κρεβάτια, άλουστα μαλλιά, αλλά ευχάριστα, θεσπέσια. Η Έλεν έμεινε κολλημένη πάνω της και έκλεισε τα μάτια της. Ένιωθε εξαντλημένη, αδειασμένη’ σκέφτηκε την ημέρα που είχε περάσει – της φαινόταν απίστευτο που τόσο λίγες ώρες μπορούσαν να ππερικλείσουν τόσο διαφορετικά επίπεδα βίαιου συναισθήματος.
Ίσως να σκεφτόταν το ίδιο και η Τζούλια. Ο ώμος της ανασηκώθηκε και ξανάπεσε, καθώς αναστέναξε. «Τι γελοία μέρα κι αυτή!» είπε.
Η Έλεν έγειρε το κεφάλι της, κάπως ταπεινά, ώσπου ακούμπησε στο στήθος της Τζούλιας. Είπε, «Σκέφθηκα ότι μπορεί να έφευγες».
«Θα ‘πρεπε», είπε η Τζούλια. «Θα σου άξιζε».
«Ένιωσα σαν τον Οθέλο, σαν τον ταπεινό Ινδιάνο, που πέταξε ένα μαργαριτάρι, πλουσιότερος απ’ όλη τη φυλή του»
«Βλαμμένη».
«Σ’ αγαπώ».
«Βλαμμένη. Κοιμήσου».
«Μη μ’ αφήσεις», σκέφθηκε η Έλεν. Άκουγε τους χτύπους της καρδιάς της Τζούλιας: σταθεροί, μυστικοί, άπιαστοι. «Μη μ’ αφήσεις».

Σάρα Γουώτερς: Η Έλεν και η Τζούλια (περιοδικό Granta,τεύχος 1)

1 σχόλιο:

artois είπε...

«Πολλά από τα πράγματα που νομίζουμε ότι ξέρουμε γι αυτή την περίοδο είναι στερεοτυπικά ή απλώς λανθασμένα. Σήμερα τείνουμε να πιστέψουμε ότι η σαρκική επιθυμία και η σεξουαλική ταυτότητα, τόσο βασικά πράγματα για μας, είναι κάπως στημένα και ανιστόρητα. Αλλά αυτή η σύγχρονη άποψη έχει τις ρίζες της στην Βικτωριανή περίοδο. Αν δείτε την ερωτική γραφή της εποχής, θα βρείτε πολύ ενδιαφέροντα πράγματα» λέει σε μία της συνέντευξη η Sarah Waters, μια από τις καλύτερες σύγχρονες Βρετανίδες μυθιστοριογράφους, αναφερόμενη στην βικτωριανή Αγγλία.

Αυτή ήταν η “αγαπημένη” περίοδος της σαραντάχρονης συγγραφέως μέχρι που αποφάσισε να αλλάξει εποχή στο τελευταίο της βιβλίο «The Night Watch», κεφάλαιο του οποίου αποτελεί το “Helen and Julia”. Η βραβευμένη Σάρα Γουότερς, που αναζωογόνησε την ιστορική και λεσβιακή λογοτεχνία της Μ.Βρετανίας, αυτή τη φορά τοποθετεί τους νέους της ήρωες στο ερειπωμένο και ζοφερό Λονδίνο του Δεύτερου πολέμου. Και μπορεί η γραφή της να μην είναι ισοδύναμη με αυτή των μεγάλων της λογοτεχνίας που αποτύπωσαν το Λονδίνο της ίδιας εποχής, αλλά τους ανταγωνίζεται επάξια με την σκηνή δύο γυναικών που χαμένες μέσα στην συσκοτισμένη πόλη κατά τη διάρκεια μιας βομβιστικής επιδρομής έχουν ως μόνο οδηγό το πάθος τους.


(πηγές: granta.com, amazon.com, sarahwaters.com, maroon.uchicago.edu)