Κυριακή, Νοεμβρίου 05, 2006

No 371

Ύστερα είχα νέα απ’ τον Τόνι:
«…Το προηγούμενο βράδυ ήμουν σ’ ένα μπαρ, όταν το μάτι μου πήρε τον Μπάρετ. Έκανα πως δεν τον είδα. Αλλά ήρθε και μου μίλησε. Μου φάνηκε λιγάκι σφιγμένος. Δεν είχα πιει πολύ. Μου έλεγε συνέχεια πόσο λυπόταν που «με είχε προδώσει» και «με είχε εξαπατήσει» και με παρακαλούσε να ακούσω τις εξηγήσεις του. Ήταν υπερβολικά μελοδραματικός. Ο κόσμος στο μπαρ γύριζε και μας κοίταζε. Φοβόμουν ότι από στιγμή σε στιγμή θα έπεφτε στα γόνατά μου και θ’ άρχιζε να κλαίει. Επέμενε τρομερά ν’ ακούσω την ιστορία του. Έτσι υποχρεώθηκα να τον ακούσω.
(…) Και ομολογώ ότι μου φαίνεται ότι εγώ τον αδίκησα κι όχι αυτός . καημένε Μπάρετ! Φαινόταν τόσο χλωμός κι αδύνατος! Φροντίζει μια γριά στη Λόουντς Σκουέαρ. Του χτυπάει το κουδούνι όλη μέρα και νιώθει εντελώς δυστυχισμένος. Ξέρεις κανένα να θέλει έναν υπηρέτη κλάσεως;
Με λίγα λεφτά θα τον έπαιρνα εγώ πάλι…»

Ρούμπιν Μώγχαμ: Ο υπηρέτης (Μέδουσα)

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Ο Ρόμπιν Μωμ (Robert Cecil Romer Maugham 1916-1981), 2ος υποκόμης Μωμ του Χάρφηλντ, ήταν γόνος νομικής δυναστείας και η οικογένειά του, προόριζε τον μοναχογιό της να διαδεχθεί τον παπού του και τον πατέρα του. Αυτός, όμως, αν και εξειδικεύτηκε ως ποινικολόγος, προτίμησε να ακολουθήσει τα ίχνη του διάσημου θείου του Σώμερσετ Μωμ και να εισέλθει στον συγγραφικό κόσμο. Μετά τις σπουδές του στο Ήτον και στο Τρίνιτυ του Καίμπριτζ υπηρέτησε ως αξιωματικος πληροφοριών κατά τον 2ο Π.Π. και το 1948 γράφει τον Υπηρέτη. Με το πρώτο του αυτό μυθιστόρημα αποκτά φήμη αλλά ταυτοχρόνως, λόγω του θέματός του, γίνεται και «δακτυλοδεικτούμενος».

Συνεχίζει γράφοντας διηγήματα, μυθιστορήματα, θεατρικά έργα, ταξιδιωτικές εντυπώσεις, σενάρια. Γράφει ακόμα ένα βιογραφικό της οικογενείας του και δύο αυτοβιογραφικά, στο ένα από τα οποία, το «Απόδραση από τις σκιές», περιγράφει τις τρεις σκιές της ζωής του: τον θείο του, τον πατέρα του και αυτά που υπέφερε ως ομοφυλόφιλος εξ αιτίας των ηθών της μεγαλοαστικής τάξης της εποχής του. Πολλοί συγκρίνουν το συγγραφικό του ύφος με αυτό του θείου του, ως προς την χρήση εξωτικών σκηνών, αλλά ο Ρόμπιν είναι πολύ περισσότερο ειλικρινής στα κείμενα που αφορούν στην σεξουαλικότητά του, και ειδικά στη δεύτερη βιογραφία του. Το 1968 συναντά τον συγγραφέα, εκδότη και δημοσιογράφο Πήτερ Μπάρτον που τον βοηθά στην αναθεώρηση και επανεγγραφή αρκετών έργων του καθώς και άρθρων του. Ο Πήτερ Μπάρτον που από το 1972 έως το 1982 υπήρξε εκδότης των “Gay News” και εξέδωσε ανθολογίες gay διηγημάτων, παράλληλα με τις λοιπές δραστηριότητές του συνεργάσθηκε με τον Ρόμπιν Μωμ και συνέταξε την βιβλιογραφία του. Για την πολυδιάστατη σχέση τους γράφει στο βιβλίο του “Parallel lives”

Το 1963 ο Τζόζεφ Λόουζι μετέφερε το βιβλίο στην οθόνη, σε σενάριο του Χάρολντ Πίντερ, με τον Ντερκ Μπόγκαρντ στον πρωταγωνιστικό ρόλο και η ταινία θεωρήθηκε ως μία από τις καλύτερες του βρετανικού κινηματογράφου. Ο Ντέρκ Μπόγκαρντ, που δυο χρόνια πριν είχε πρωταγωνιστήσει στο “Victim” (ελληνικός τίτλος «Το τηλεφώνημα που σκοτώνει), μία από τις ταινίες που άνοιξαν τον δρόμο στον ομοφυλοφιλικό κινηματογράφο, ερμήνευσε τον καλύτερο ρόλο της καριέρας του. «Ο υπηρέτης» προβλήθηκε στο πρόσφατο 19ο “Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου” της Αθήνας, στο πλαίσιο του αφιερώματος στον Harold Pinter.


(πηγές: Encyclopaedia Britannica , hrc.utexas.edu)