Τετάρτη, Νοεμβρίου 01, 2006

No 369

Image Hosted by ImageShack.usAndy Warhol (ΗΠΑ)
.
Τελικά ένα νέο αγόρι ίσως τηνέιτζερ που περπατούσε με μερικά άλλα αγόρια στην Market Streeet του Πάτερσον, πιο κάτω απ’ το Δημαρχείο κι απ’ τη τράπεζα και το μεγάλο κατάστημα Σουνμέικερ πριν τρία ή δύο χρόνια, όταν τριγυρνούσα στο κέντρο της πόλης, ποιος ξέρει για ποιο λόγο. Δεν είχε ούτε τη ζωώδικη λαμπρότητα του Σπανιόλου, ούτε τον πόνο και τη διανόηση των άλλων, ούτε την ηλικία τους’ ήταν μάλλον κοντός, σε πρώτη ματιά πολύ κοντός (σαν να είχε κατσιάσει από το κάπνισμα), και φορούσε πολύ κολλητά τζην’ είχε όμως ωραίο σώμα, σφιχτούς γοφούς και δυνατά και συμπαγή γεννητικά όργανα που τέντωναν τα εφαρμοστά τζην, και μπορεί να φόραγε κι ένα βρώμικο φανελάκι στο φαρδύ κοντόχοντρο στήθος του (παρόλο που δεν ήταν νάνος, απλώς ένας μικροκαμωμένος δυνατός έφηβος) – κι ένα συνηθισμένο ούτε άσχημο ούτε όμορφο πρόσωπο – κι όμως, μόλις τον πρωτοαντίκρισα περνώντας από δίπλα του, ένιωσα σχεδόν να λιποθυμώ απ’ το κύμα της βρώμικης σεξουαλικότητας, πραγματικής απλοϊκής γνώσης, αθώου αισθησιασμού’ ελευθερία του σώματος, δύναμη στο στομάχι και στους γοφούς του. Περπατούσε στο δρόμο κι εγώ τον ακολουθούσα. Με είχε μαγέψει τόσο – το σώμα μου αντιδρούσε στο δικό του σαν μαγνήτης – ένιωθα ταραχή, έλξη, ναυτία στο στομάχι απ’ τον πόθο – η αμεσότητα του κορμιού του – μιλούσε με κάτι ψιλόλιγνους ασχημάτιστους νεαρούς, κάπνιζε άνετα ένα τσιγάρο, μιλούσε περιγράφοντας μάλλον κάποια κατάκτηση, ή κομπάζοντας για τη δήθεν συμμετοχή του σε συμμορία ή κρησφύγετο. Ποτέ στη ζωή μου δεν ξανάδα κάποιον που να θέλω να ενώσω τόσο πολύ μαζί του το κορμί μου – εκτός ίσως π’ τον πρωτόγονο Σπανιόλο του Χιούστον.
.
Άλλεν Γκίνσμπεργκ: Ημερολόγια (Εστία)

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Aπό την City Press

«City Books»
Βιβλίο - Παρασκευή 15 Δεκεμβρίου 2006


O Άλλεν Γκίνσμπεργκ γεννήθηκε στις 3 Ιουνίου του 1926 στο Νιούαρκ του Νιου Τζέρσι. Ο πατέρας του ήταν ποιητής και η μητέρα του καθηγήτρια. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Columbia και άρχισε να δημοσιεύει από νωρίς ποίηση. Συνδέθηκε με τον Ουίλλιαμ Μπάροουζ και τον Τζακ Κέρουακ, αποτελώντας μαζί τους τον κεντρικό πυρήνα της γενιάς Beat. Ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο, καταγράφοντας ποιητικά τις εμπειρίες του, αναζητώντας ένα νόημα πέρα από τη φαινομενικότητα των πραγμάτων. Από τους πλέον διάσημους ποιητές του 20ού αιώνα, ο Γκίνσμπεργκ δεν έπαψε παράλληλα να διδάσκει, να κηρύσσει υπέρ της ειρήνης και να μάχεται για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ο τόσο δημοφιλής και στη χώρα μας ποιητής άφησε γαλήνια την τελευταία του πνοή στις 5 Απριλίου του 1997.


«Ημερολόγια»

Βαρυσήμαντο έργο τόσο για τον πλούτο πληροφοριών που εμπεριέχει όσο και για τη λογοτεχνικότητά του, τα «Ημερολόγια» διαβάζονται σαν ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα που διαδραματίζεται σε κομβικά μέρη του κόσμου, από τη Νέα Υόρκη και το Μεξικό ίσαμε το Ισραήλ, την Ταγγέρη, την Αθήνα και τις Μυκήνες, ενώ κεντρικά του πρόσωπα είναι σημαντικές μορφές της λογοτεχνικής περιπέτειας του περασμένου αιώνα. Εδώ παρακολουθούμε τον Γκίνσμπεργκ στις περιπλανήσεις του, πάντα εξοπλισμένο με ένα σημειωματάριο, ένα στυλογράφο και μια φωτογραφική μηχανή να καταγράφει ό,τι ενδιαφέρον συναντά, είτε πρόκειται για την απεραντοσύνη του ωκεανού είτε για το βουρκωμένο βλέμμα του Βασίλη Τσιτσάνη.


Στυλ

Γραμμένα με μεθοδικό αυθορμητισμό, τα «Ημερολόγια» είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για την εξοικείωση του αναγνώστη με το στυλ της Beat γενιάς και του ίδιου του Γκίνσμπεργκ. Διαθέτουν την αμεσότητα ενός προφορικού λόγου, προορισμένου να αφηγηθεί περιστατικά και συμβάντα, να μιλήσει για τις εντυπώσεις που αφήνει ένα τοπίο ή για την ατμόσφαιρα ενός ονείρου. Κοσμημένες με φωτογραφίες, με σχέδια και χειρόγραφα, οι σελίδες του βιβλίου αυτού παραμένουν ένας πολύτιμος οδηγός στην υπόγεια ιστορία της μεταπολεμικής εποχής, και ιδιαίτερη σημασία έχουν για το ελληνικό κοινό οι εξιστορήσεις του Γκίνσμπεργκ για τα όσα είδε, απόλαυσε, συνάντησε και αποκόμισε στη διάρκεια της διαμονής του στην Ελλάδα.


Ένα απόσπασμα

«Σοφός είναι ο άνθρωπος που μπορεί να κοιτάζει την αστραπή χωρίς το παραμικρό σχόλιο... Η Ακρόπολη όπως κάθε Γολγοθάς/ έχει γαλανές τις κόχες των ματιών/ μέσα από τις κολόνες ο λαμπερός/ γαλανόχρωμος βοριάς/ αφήνει ένα κενό για την κόμμωση - μια άδεια γαλάζια μεταφυσική...»
«Ημερολόγια», σ. 202 & 207
~~~~~~~~~~~~

Tα “Ημερολόγια” κυκλοφόρησαν το 1993 και την μετάφραση έκανε ο Σπύρος Μεϊμάρης, ο οποίος είχε και την επιμέλεια του βιβλίου.