Eugene Babusher (Ουκρανία)Είναι νύχτα και δεν μπορώ να κοιμηθώ. Στα χέρια μου κρατάω την πιο όμορφη φωτογραφία σου. Φοράς στολή αξιωματικού και μόλις έχεις πάρει το απολυτήριο του στρατού. Έχει πανσέληνο και περπατάμε αργά για να συναντήσουμε τη θάλασσα. Είσαι πολύ ωραίος. Το στέρνο σου ευρύ, τα πόδια σου καλοσχηματισμένα. Στο πρόσωπό σου τέλεια ισορροπία. Όλα τα χαρακτηριστικά σου ιχνογραφημένα με τέχνη θαυμαστή από την πιο καλή ώρα της νιότης σου. Τα καστανόξανθα κοντά μαλλιά σου, η σταρένια επιδερμίδα σου, τα πράσινα ολοκάθαρα μάτια σου και οι αρμονικές κινήσεις σου γέμιζαν το θαμπό σκοτάδι με την προσμονή κάποιας ολοκληρωτικής παράδοσης, που δυστυχώς δεν έγινε ποτέ.
.
Γιώργος Μανιώτης: Aνώνυμα γράμματα (ελληνικά γράμματα)
1 σχόλιο:
Ένα ακόμα απόσπασμα από το βιβλίο:
«Θέλω να τα πρατήσω όλα και να φύγω, να πάω να γίνω σκηνοθέτης ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων. Αλλά δεν τολμώ να το πω στον πατέρα μου... θα με διώξει από το σπίτι. Δεν αντέχω άλλο, δεν ξέρω τι να κάνω! Όλες οι πόρτες γύρω μου είναι κλειστές. Εκεί που θέλουν μας πάνε... Δεν μπορούμε να ξεφύγουμε...»
»Από τότε δεν έφυγες από τη σκέψη μου» σου είπα. «από τότε ήξερα πως εσύ θα είσαι ο άνθρωπός μου. Έτσι σ’ αγάπησα! Την θλίψη και τον πόνο σου αγάπησα! Το αδιέξοδο και το παράπονό σου! Εμείς οι δυο» σου είπα, «μπορεί να τα καταφέρουμε. Μπορεί να τους ξεγελάσουμε, στο χέρι μας είναι να τους ξεγελάσουμε! Κανένας δε θα μάθει για το δεσμό μας. Αυτό θα είναι το ιερό μυστικό μας. Ο έρωτάς μας δε θα ‘χει σκοπό, δε θα είναι χρήσιμος. Θα συναντιόμαστε κρυφά μόνο για να παίρνουμε δύναμη από τον έρωτά μας. Αυτές οι ώρες που θα περνάμε μαζί θα είναι οι ώρες της πραγματικής, της δικής μας ελευθερίας...»
Δημοσίευση σχολίου