Ας απολαύσουμε, Αγαπημένε,
κι ας πάμε να ιδωθούμε στην ομορφιά σου μέσα
στο βουνό και στον λόφο,
όπου αναβρύζει το καθάριο νερό’
ας μπούμε πιο βαθιά στο φύλλωμα.
Κι έπειτα στα ψηλά
τα σπήλαια της πέτρας θ’ ανέβουμε
που είναι καλά κρυμμένα,
κι εκεί θα εισχωρήσουμε
και ροδιών το γλεύκος θα γευτούμε.
Εκεί θα μου φανέρωνες
εκείνο που η ψυχή μου γύρευε,
και ύστερα θα μου έδινες
εκεί εσύ, ζωή μου,
εκείνο που μου χάρισες μιαν άλλη μέρα
Άγιος Ιωάννης του Σταυρού: Πνευματικό άσμα (Οι εκδόσεις των φίλων)
Μετάφραση: José Ruiz
1 σχόλιο:
Ποιήματα του Αγίου Ιωάννη του Σταυρού από το βιβλίο «Η σκοτεινή νύχτα της ψυχής», εκδόσεις Ιάμβλιχος, 1994
:
IV
Εκείνο το φως με καθοδήγησε
Πιο σίγουρο κι απ' το μεσημεριανό ήλιο
Στον τόπο όπου Εκείνος με περίμενε,
Τον οποίο γνώριζα καλά,
και όπου κανείς δεν εμφανίστηκε.
VI
Στην ανθοστόλιστη καρδιά μου,
σε Εκείνον μόνο αφιερωμένη.
Εκεί αναπαύθηκε και κοιμήθηκε’
Και Τον αγάπησα, και το κυμάτισμα
των κέδρων τον δρόσισε.
VII
Καθώς τα μαλλιά Του κυμάτιζαν στο αεράκι
Εκείνο που φύσηξε από τον πυργίσκο,
Με χτύπησε στο λαιμό.
Με το ευγενικό Του χέρι,
και οι αισθήσεις με εγκατέλειψαν.
VIII
Συνέχισα χαμένος στη λήθη,
Το κεφάλι μου ακουμπούσε στην αγάπη μου’
Χαμένος απ' όλα κι απ' τον εαυτό μου.
Ανάμεσα στις ξεχασμένες ορχιδέες
έδιωξα όλες μου τις έγνοιες.
Δημοσίευση σχολίου