Svetlana Valueva (Ρωσία)
Είχε πιει πολύ, της ζήτησα να φύγουμε να την πάω σπίτι. «Σεβαστουπόλεως 40», απάντησα στον ταξιτζή και την ανέβασα ως την πόρτα του σπιτιού της. Την έβαλα στο δωμάτιό της, μου ζήτησε να τη βοηθήσω να γδυθεί. Το καλσόν ήταν κολλημένο επάνω της, ή εγώ ήμουν τόσο αγχωμένη που είχα χαθεί τελείως. Με έπιασε από τα μπράτσα, με έριξε βίαια στο κρεβάτι, και χωρίς να προλάβω να αντιδράσω βρέθηκα από πάνω της… Τη συνέχεια δεν θα μπορούσα να τη φανταστώ ποτέ. Η πρώτη φορά λένε πως πονάει, και είχε πραγματικά πονέσει. Πρώτη μου φορά με μια γυναίκα κάτω από τα σεντόνια, γυμνές, μέσα στους οργασμούς μας. Κάναμε έρωτα και έκλαιγα πεισματικά, αδιάκοπα, εκείνη τριβόταν στα πόδια μου και προσπαθούσε να με κάνει να το απολαύσω.
- Γιατί κλαις μωρό μου; Δε σημαίνει τίποτα αυτό, μην το φοβάσαι, δε θα μας στιγματίσει το ήθελες, το ξέρω, γιατί κλαις; Δε σημαίνει πως είμαστε λεσβίες, μην τρέμεις. Δεν σου αρέσει; Κάνω κάτι λάθος; Πες μου! Πού θέλεις να σε ακουμπήσω; Ο ρυθμός μου δεν σου αρέσει, δεν σε ανάβει;
Τι βλακείες ήταν αυτές που μου κοπανούσε εκείνη την ύστατη στιγμή της πεμπτουσίας του έρωτα μου! Φυσικά και θα με στιγμάτιζε! Ήξερα ποια είμαι! Ήμουν ερωτευμένη μαζί της! Ήθελα να είμαι ερωτευμένη μαζί της! Φυσικά και μου άρεσε ό,τι κι αν έκανε, με οποιονδήποτε τρόπο κι αν με ακουμπούσε, οποιονδήποτε ρυθμό κι αν είχε! Ήθελα να μπαίνει μέσα μου συνέχεια, να κάνω σ’ αυτήν το ίδιο, να με παίρνει, να την παίρνω. (…)
Εκείνο το ξημέρωμα της Παρασκευής με είχε βρει έτοιμη να δοθώ ξανά και ξανά…
Είχε πιει πολύ, της ζήτησα να φύγουμε να την πάω σπίτι. «Σεβαστουπόλεως 40», απάντησα στον ταξιτζή και την ανέβασα ως την πόρτα του σπιτιού της. Την έβαλα στο δωμάτιό της, μου ζήτησε να τη βοηθήσω να γδυθεί. Το καλσόν ήταν κολλημένο επάνω της, ή εγώ ήμουν τόσο αγχωμένη που είχα χαθεί τελείως. Με έπιασε από τα μπράτσα, με έριξε βίαια στο κρεβάτι, και χωρίς να προλάβω να αντιδράσω βρέθηκα από πάνω της… Τη συνέχεια δεν θα μπορούσα να τη φανταστώ ποτέ. Η πρώτη φορά λένε πως πονάει, και είχε πραγματικά πονέσει. Πρώτη μου φορά με μια γυναίκα κάτω από τα σεντόνια, γυμνές, μέσα στους οργασμούς μας. Κάναμε έρωτα και έκλαιγα πεισματικά, αδιάκοπα, εκείνη τριβόταν στα πόδια μου και προσπαθούσε να με κάνει να το απολαύσω.
- Γιατί κλαις μωρό μου; Δε σημαίνει τίποτα αυτό, μην το φοβάσαι, δε θα μας στιγματίσει το ήθελες, το ξέρω, γιατί κλαις; Δε σημαίνει πως είμαστε λεσβίες, μην τρέμεις. Δεν σου αρέσει; Κάνω κάτι λάθος; Πες μου! Πού θέλεις να σε ακουμπήσω; Ο ρυθμός μου δεν σου αρέσει, δεν σε ανάβει;
Τι βλακείες ήταν αυτές που μου κοπανούσε εκείνη την ύστατη στιγμή της πεμπτουσίας του έρωτα μου! Φυσικά και θα με στιγμάτιζε! Ήξερα ποια είμαι! Ήμουν ερωτευμένη μαζί της! Ήθελα να είμαι ερωτευμένη μαζί της! Φυσικά και μου άρεσε ό,τι κι αν έκανε, με οποιονδήποτε τρόπο κι αν με ακουμπούσε, οποιονδήποτε ρυθμό κι αν είχε! Ήθελα να μπαίνει μέσα μου συνέχεια, να κάνω σ’ αυτήν το ίδιο, να με παίρνει, να την παίρνω. (…)
Εκείνο το ξημέρωμα της Παρασκευής με είχε βρει έτοιμη να δοθώ ξανά και ξανά…
.
Κωνσταντίνα Κοσμίδου: Νορμάλ (Μπαρτζουλιάνος)
Κωνσταντίνα Κοσμίδου: Νορμάλ (Μπαρτζουλιάνος)
1 σχόλιο:
H νουβέλα Νορμάλ κυκλοφόρησε τον Ιούνιο του 2008 και είναι το πρώτο βιβλίο της Κωνσταντίνας Κοσμίδου.
Η παρουσίαση του είναι:
- α) από την Αthens Voice, 27/11/2008
(των Ε. Μεταλληνού, Θ. Μηνά και Τ. Σκριβάνου)
Το πρώτο μυθιστόρημα της Κωνσταντίνας Κοσμίδου θα σε ταξιδέψει στο Μπουένος Άιρες υπό τους ήχους του τάνγκο. Μια γυναίκα που θέλει να ξεφύγει από τους περιορισμούς της καθημερινότητας για να γευθεί άλλες εικόνες, μια ερωτική σχέση που θα προκύψει στην πορεία, και αν το story ακούγεται εκ πρώτης λιγάκι κοινότυπο, ας έχεις κατά νου ότι η συνέχεια δεν θα ’ναι και τόσο «νορμάλ»…
*
και
- β) από το site του βιβλιοπωλείου «λεμόνι» (lemoni.gr):
Μια γυναίκα. Που αγαπάει γυναίκες. Ένα ταξίδι. Στην Αργεντινή. Ένας χορός. Το τάνγκο. Και κάπου, πάνω απ' όλα αυτά ο Θεός, η ψυχή και όριά της.
Η Μυρτώ, η ηρωίδα του "Νορμάλ", ξέρει όλα τα παραπάνω εκτός από το τελευταίο. Τα όρια της θα τα βρει τη μέρα που θα ξεχάσει γιατί ήθελε να ταξιδέψει μέχρι την Αργεντινή. Γιατί αγαπούσε γυναίκες. Γιατί ήθελε να χορεύει. Εικόνες, άνθρωποι, ένας άλλος πολιτισμός, θα ανοιχτούν μπροστά στα μάτια της και θα την κάνουν να βάλει στον "πάγο" τη μέχρι τότε "δική της ζωή".
Ένα φαινομενικά εύκολο βιβλίο που ανατρέπει σελίδα με τη σελίδα όσα θεωρούνται "Νορμάλ", αλλά μπορεί και να μην είναι...
Δημοσίευση σχολίου