Gillian Palmer (Ν. Ζηλανδία)Εκείνη σ’ ένα καναπέ με το κέντημά της, εγώ ξαπλωμένος τεμπέλικα σε μια πολυθρόνα χωρίς να κάνω τίποτα. Ήταν η πρώτη φορά που βρισκόμαστε τελείως μόνοι.
«Τον αγαπάς πολύ τον Σεμπάστιαν;»
«Μα, βέβαια».
«Τις ξέρω καλά αυτές τις ρομαντικές φιλίες των Εγγλέζων και των Γερμανών. Δεν είναι Λατίνοι. Δεν κάνουν κανένα κακό όταν διαρκούν λίγο».
Ήταν τόσο ατάραχη όταν πρόφερε αυτά τα λόγια που δεν μπορεί να την είχα παρεξηγήσει. Παρ’ όλα αυτά δεν κατάφερα να βρω μια απάντηση, ούτε κι εκείνη περίμενε να της απαντήσω γιατί συνέχισε να κεντάει σταματώντας μόνο που και που για να ταιριάξει τις μεταξωτές κλωστές και τα χρώματα.
«Είναι ένα είδος αγάπης που κατέχει τα παιδιά πριν γνωρίσουν ακόμα τη σημασία της. Στην Αγγλία συμβαίνει όταν σχεδόν έχετε γίνει άντρες. Το προτιμώ έτσι. Καλύτερα να αισθάνεσαι μια τέτοια αγάπη για ένα αγόρι παρά για ένα κορίτσι».
Έβελιν Βω: Επιστροφή στο Μπράιντσχεντ (Κάκτος)
3 σχόλια:
Το βιβλίο του Evelyn Waugh (1903-1966) κυκλοφόρησε στην Μεγάλη Βρετανία το 1945, και στην Ελλάδα το 1983, από τον Κάκτο σε μετάφραση Μαριάννας Τόλη, και το 1997, από την Νεφέλη σε μετάφραση Αθηνάς Δημητριάδου. To 1981 γυρίστηκε σε σειρά για την τηλεόραση, διαρκείας 660 λεπτών, αμερικανοβρετανικής συμπαραγωγής, με πρωταγωνιστές τους Λώρενς Ολίβιε, Τζέρεμυ Άιρονς, Άντονυ Άντριους, Τζων Γκίλγουντ και Κλαιρ Μπλουμ. Η σειρά βραβεύτηκε το 1982 με την Χρυσή Σφαίρα καλύτερης μίνι-τηλεοπτικής σειράς, ενώ ο Antony Andrews βραβεύτηκε με τη Χρυσή Σφαίρα καλύτερου ηθοποιού τηλεοπτικής σειράς για τον ρόλο του Σεμπάστιαν Φλάιτ. Εντός του 2008 αναμένεται να κυκλοφορήσει η κινηματογραφική εκδοχή του, σκηνοθετημένη από τον Τζούλιαν Τζάρολντ.
~~~~~~~~~~~~
To σύντομο βιογραφικό είναι από το Λεμόνι (www.lemoni.gr):
Ο Evelyn Waugh (1903-1966) γεννήθηκε στο Λονδίνο και σπούδασε στην Οξφόρδη. Το πρώτο του μυθιστόρημα "Decline and fall" κυκλοφόρησε το 1928 και γνώρισε αμέσως μεγάλη επιτυχία καθιερώνοντάς τον στο λογοτεχνικό είδος όπου έμελλε να διαπρέψει: την κοινωνική σάτιρα και την καυστική κωμωδία με επίκεντρο τη Χρυσή Νεολαία του Μεσοπολέμου και τις απεγνωσμένες προσπάθειές της να ξεφύγει από το προνομιούχο αλλά ασφυκτικό της περιβάλλον. Ακολούθησαν τα μυθιστορήματα "Πρόστυχα κορμιά", "Black mischief", "A handful of dust", "Scoop", "Brideshead revisited" κ.ά. Αξίζει ακόμη να μνημονευθεί η τριλογία των πολεμικών του αναμνήσεων με τον γενικό τίτλο "The sword of honour", καθώς και τα αποκαλυπτικά ημερολόγιά του.
Όπως έγραψε ο κριτικός λογοτεχνίας Edmund Wilson, "Τα μυθιστορήματα του Έβελυν Γουώ είναι το μόνο πράγμα που γράφτηκε στην Αγγλία άξιο να συγκριθεί με το έργο του Φιτζέραλντ και του Χεμινγουέη... Νομίζω ότι θα αντέξουν στο χρόνο και ότι ο Γουώ [...] θα μνημονεύεται ως η μοναδική πρώτης γραμμής κωμική ιδιοφυΐα που εμφανίστηκε στην Αγγλία μετά τον Μπέρναρντ Σω".
Η περιγραφή του βιβλίου
1. από το site της Πρωτοπορίας:
Το έργο του Ήβλιν Γούω διακρίνεται σε δύο περιόδους με διαχωριστική γραμμή το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Στην πρώτη περίοδο ο συγγραφέας ασχολείται με την περιγραφή της σύγχρονης κόλασης που αποδίδεται επιτυχώς με την υπερβολή και τη σάτιρα. Η δεύτερη περίοδος αρχίζει με την Επιστροφή στο Μπράιντσχεντ και χαρακτηρίζεται από την τάση του να αποδώσει φόρο τιμής στο παρελθόν και να αντισταθεί στην πάσης φύσεως αλλαγή. Σε αυτό το μυθιστόρημα πετυχαίνει να αναπλάσει μια ολόκληρη εποχή. Κινείται από τον απόλυτο ρομαντισμό, από την ομορφιά του ποιμενικού και ειδυλλιακού τοπίου στον υλιστικό κυνισμό, στην ώριμη αναθεώρηση μιας γλώσσας τόσο ανάλογης με τις διαθέσεις, ώστε πείθεται κανείς για την αυθεντικότητα της απεικόνισης από μόνη τη δύναμη των λέξεων. Ο συγγραφέας κάνει άψογη χρήση της γλώσσας- άλλωστε ο ίδιος θεωρούσε τον εαυτό του τεχνίτη της γλώσσας. Ο Γουώ άρχισε να γράφει την Επιστροφή στο Μπράιντσχεντ λίγους μήνες μετά τα τεσσαρακοστά του γενέθλια με καταφανή απέχθεια για τις προοπτικές του άμεσου και απώτερου μέλλοντος και με έντονη τη διάθεση να «επιστρέψει» έστω και νοητά στην ένταση και την ανεμελιά της νιότης.
και
2. από το site του βιβλιοπωλείου Λεμόνι:
Ο Τσαρλς Ράιντερ, ο αφηγητής της ιστορίας, υποκύπτει σιγά-σιγά στη γοητεία που ασκεί επάνω του ο πύργος του Μπράιντσχεντ και οι ένοικοί του. Η φιλία και ο έρωτας που μπαίνουν στη ζωή του δεν είναι παρά ένα πρελούδιο των αλλαγών που θα επακολουθήσουν τόσο στην προσωπική του ζωή όσο και στον τρόπο της θέασης του κόσμου. Και όλα αυτά σε μια ατμόσφαιρα που επιβάλλει την επιστροφή είτε στην προπολεμική Οξφόρδη, είτε στη Βενετία στο μαγικό αυτό μέρος που λέγεται Μπράιντσχεντ.
Από το Βήμα της 16ης Νοεμβρίου 1997
Γράφει η Αγγελική Παπαδοπούλου
Η νοσταλγία του δανδή
Η ταυτόχρονη έκδοση δύο μυθιστορημάτων του Ηβλιν Γουώ φέρνει στην επικαιρότητα έναν μεγάλο συγγραφέα που εικονογράφησε με μαεστρία τον χαμένο αλλά πάντα εξαιρετικά μαγευτικό κόσμο της βρετανικής αριστοκρατίας
Ο Ηβλιν Γουώ έγραψε για έναν από τους ήρωές του: «Αυτός είναι ερωτευμένος με την παιδική του ηλικία και αυτό θα τον κάνει πολύ δυστυχισμένο». Η φράση θα μπορούσε να συνοψίζει το νόημα της δικής του ζωής. Ο Ηβλιν Γουώ παρέχει στο έργο του μια εικόνα της βρετανικής αριστοκρατίας του Μεσοπολέμου: νεαροί διανοούμενοι της Οξφόρδης και του Κέιμπριτζ’ εκκεντρικοί λόρδοι που κινούνταν σε ένα κλίμα ευφορίας και αυτοκαταστροφής. Ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος σήμανε το τέλος αυτής της περιόδου, ο Γουώ όμως δεν έπαψε ποτέ να είναι δέσμιος των αναμνήσεων. Η πρόσφατη κυκλοφορία στα ελληνικά των μυθιστορημάτων του «Πρόστυχα κορμιά» και «Επιστροφή στο Μπράιντσχεντ», σε καλές μεταφράσεις, (το δεύτερο είναι το κύκνειο άσμα του) δίνει στο ελληνικό κοινό την ευκαιρία να έρθει σε επαφή με ένα συγγραφέα τον οποίο μερίδα της κριτικής κατατάσσει ανάμεσα στους πέντε καλύτερους αγγλόφωνους πεζογράφους του αιώνα.
Ο Ηβλιν Σεντ Τζον Γουώ γεννήθηκε το 1903 στο Χάμπστεντ του Λονδίνου, σε μια οικογένεια με σαφή λογοτεχνικά ενδιαφέροντα: ο πατέρας του, Αρθουρ, ήταν εκδότης και κριτικός βιβλίων, και ο μεγαλύτερος αδελφός του, Αλεκ, επιτυχημένος συγγραφέας. Σπούδασε Ιστορία στην Οξφόρδη. Το 1927 δημοσιεύτηκε το πρώτο του έργο, μια βιογραφία του ποιητή Ντάντε Γκαμπριέλ Ροσέτι, και το 1928 έγραψε το πρώτο του μυθιστόρημα με τίτλο «Παρακμή και πτώση» («Decline and Fall»), το οποίο γνώρισε επιτυχία. Ακολούθησε μια σειρά μυθιστορημάτων και ταξιδιωτικών κειμένων και η συγγραφική του σταδιοδρομία ολοκληρώθηκε το 1964 με τη δημοσίευση της αυτοβιογραφίας του με τίτλο «Α Little Learning».
Η ζωή του Γουώ περικλείεται στο τρίπτυχο «θρησκεία, έρωτας, πόλεμος»: το 1930 ασπάσθηκε το καθολικό δόγμα' το 1937, μετά από έναν αποτυχημένο γάμο με την Ηβλιν Γκάρντνερ, παντρεύτηκε την εξαδέλφη της, Λόρα Χέρμπερτ, στην οποία αφιέρωσε πολλά από τα βιβλία του, συμπεριλαμβανομένου και του «Επιστροφή στο Μπράιντσχεντ»' με το ξεκίνημα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου ο Γουώ κατετάγη στο Βρετανικό Ναυτικό και υπηρέτησε σε ειδικές αποστολές στη Μέση Ανατολή και στη Γιουγκοσλαβία.
[…]
Το μυθιστόρημα «Επιστροφή στο Μπράιντσχεντ» γράφτηκε το 1945, όταν εξαιτίας ενός τραυματισμού ο Γουώ αποσύρθηκε για ενάμιση χρόνο από τις πολεμικές επιχειρήσεις. Η επιλογή της αφήγησης σε πρώτο πρόσωπο ίσως και να μην είναι τυχαία, καθώς ο ήρωας κάνει ακριβώς το ίδιο: ο μεσήλικος λοχαγός Τσαρλς Ράιντερ στέκεται δακρυσμένος στη θέα του πύργου του Μπράιντσχεντ και αφηγείται την ιστορία των πλούσιων, ωραίων και καταραμένων Μαρτσμέιν.
Όλα ξεκινούν όταν ο Τσαρλς, νεαρός φοιτητής στην Οξφόρδη, παρεκκλίνει από τη «διακεκριμένη επίπληξη» του συντηρητικού εξαδέλφου Τζάσπερ και προσεγγίζει τον νεαρό Σεμπάστιαν Φλάιτ. Η φιλία του με τον χαριτωμένο και εκκεντρικό λόρδο θα τον φέρει σε επαφή με τους «έκλυτους» καλλιτεχνικούς κύκλους της Οξφόρδης. Φράουλες και σαμπάνια, μεθυσμένα γέλια και αβέβαια βήματα: το πρώτο μέρος του βιβλίου περιλαμβάνει επεισόδια νεανικής ραστώνης και επιπολαιότητας, πολλά από τα οποία παραπέμπουν στο φοιτητικό παρελθόν του ίδιου του Γουώ.
Σύμφωνα με τον συγγραφέα, θέμα του βιβλίου είναι «η επέμβαση της Θείας Χάριτος σε μια ομάδα διαφορετικών αλλά στενά συνδεδεμένων χαρακτήρων»: ο Σεμπάστιαν βυθίζεται στο αλκοόλ για να ξεφύγει από τη συμπεριφορά που του επιβάλλει η καθολική μητέρα του' η αδελφή του, λαίδη Τζούλια, θα επιμείνει στον γάμο της με έναν προτεστάντη' ο Τσαρλς, μέσα από τη φιλία του για τον πρώτο και τον έρωτά του για τη δεύτερη, χαράσσει μια πορεία από τον αγνωστικισμό στην πίστη. Αλλά αν ο Γουώ θέλησε να παρουσιάσει τον καθολικισμό ως κίνητρο συμπεριφοράς, δεν κατάφερε να γίνει πειστικός: πρόκειται κυρίως για μια υπόθεση γοητείας. Ο Τσαρλς γοητεύεται σταδιακά από τον Σεμπάστιαν, τη λαίδη Τζούλια, τον πύργο του Μπράιντσχεντ, το καθολικό δόγμα. Τα ξεσπάσματα ηθικής και τα θρησκευτικά παραληρήματα των ηρώων του έχουν χαρακτηριστεί υπερβολικά από ένα μέρος της κριτικής. Ισως όλο το νόημα να κρύβεται στα λόγια του Σεμπάστιαν: «Θεέ μου, κάνε με ενάρετο αλλά όχι ακόμη».
Στο Μπράιντσχεντ οι ρομαντικές περιγραφές διακόπτονται από κωμικούς διαλόγους. Ο Γουώ αναπολεί το παρελθόν και σατιρίζει τη νέα εποχή στην ιστορία της Βρετανίας και τους ανθρώπους της. Γιατί πίσω από τη γοητεία κρύβεται η απογοήτευση: ο Τσαρλς, όπως ο Γουώ και οι συγγραφείς της γενιάς του, ουσιαστικά θρηνεί την παρακμή και την πτώση των αριστοκρατικών κύκλων και την εμφάνιση και άνοδο της μεσοαστικής τάξης.
«Ι am not me; thou are not he or she; they are not they» («Εγώ δεν είμαι εγώ' εσείς δεν είστε αυτός ή αυτή' αυτοί δεν είναι αυτοί») σημειώνει ο Γουώ στην πρώτη σελίδα του βιβλίου και η φράση συνοψίζει την πικρία του ενώ συνειδητοποιεί ότι η επιστροφή στο Μπράιντσχεντ είναι ανέφικτη. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του έδειχνε να κυριαρχείται από δαίμονες καθώς χρειαζόταν αλκοόλ για να λειτουργεί την ημέρα και ναρκωτικές ουσίες για να κοιμάται τη νύχτα. Η δημοσιότητα δεν τον κολάκευε. «Αυτό το μυθιστόρημα», σημειώνει στην αναθεωρημένη έκδοση του «Μπράιντσχεντ», «με έκανε να χάσω την εκτίμηση των συγχρόνων μου και να γνωρίσω τον άγνωστο κόσμο της αλληλογραφίας των θαυμαστών και των φωτορεπόρτερ». Πέθανε τον Απρίλιο του 1966 μετά από σύντομη ασθένεια. Ο ίδιος, λίγους μήνες πριν, την είχε ονομάσει «αφόρητη πλήξη».
Δημοσίευση σχολίου