Nelly Kahloun (Τυνησία)Τα μάτια της κατηφόρισαν στη βελούδινη ρόμπα της. Μετά από τόσα χρόνια καταναγκαστικής εξιδανίκευσης, ήταν παράξενο που ξαφνικά μπορούσε να κοιτάζει την Έλκε με σάρκα και οστά, σαν κάτοχο ενός σώματος που μερικές φορές λαχταράει να ζεστάνουν και να το χαϊδέψουν.
«Επιτέλους» είπε η Κλέα, απλώνοντας το χέρι για να της λύσει τη ζώνη της ρόμπας.
«Σα στο σπίτι σου» είπε η Έλκε, τυλίγοντας τα χείλη τους στην ένωση.
Λίζα Άλθερ: Βράχος (γράμματα)
1 σχόλιο:
Δημοσίευση σχολίου