Επιστέφοντας στη Λισαβόνα.
Όχι, δε θέλω τίποτα. Είπα δε θέλω τίποτα.
Τα συμπεράσματα αφήστε!
Αφήστε την αισθητική, για ηθική μη μου μιλάτε,
Πάρτε από ‘δω τη μεταφυσική!
Μη μου αναπτύσσετε θεωρίες, μη μου επαναλαμβάνετε
Τις κατακτήσεις των επιστημών (ω, Θεέ μου, των επιστημών!)
Των επιστημών και των τεχνών, του σύγχρονού πολιτισμού!
Τι κακό στους Θεούς έκανα;
Αν την αλήθεια ξέρετε, κρατήστε τη δικιά σας!
Ένας τεχνίτης είμαι, αλλά μόνο στης τεχνικής τα σπλάχνα.
Τρελός είμαι επίσης, με κάθε δικαίωμα να είμαι,
Με κάθε δικαίωμα να είμαι, ακούσατε;
Μη μ’ ενοχλείτε, για όνομα του Θεού!
Παντρεμένο με ήθελαν, ασήμαντο, συνηθισμένο,
Να πληρώνω φόρους;
Με ήθελαν τ’ αντίθετο από αυτά, του κάθε τι τ’ αντίθετο;
Αν ήμουν κάποιος άλλος, σ’ όλους πολύ θα άρεσα.
Όμως είμαι εγώ, ας έχετε υπομονή !
Fernando Pessoa: Ποιήματα (Printa)
Μετάφραση: Γιάννης Σουλιώτης
2 σχόλια:
Από το τυπογραφείο στο blog “Gay Βιβλιογραφία στα Ελληνικά». Aυτό θα πει ενημέρωση!
Πριν ακόμα στεγνώσει το μελάνι από το τελευταίο βιβλίο για τον Πεσσόα (κυκλοφόρησε τα Χριστούγεννα), ένα νέο, φρεσκότατο, το πρώτο του 2007, μας παρουσιάζει ο Rey Corazon.
Πρόκειται για μια συλλογή μεταφρασμένων ποιημάτων του πορτογάλου λογοτέχνη που με τους 72 κατεγεγραμμένους ετερωνύμους του (λέγεται ότι επενόησε 345) σήκωσε όλο το βάρος της λογοτεχνίας της πατρίδας του στις πλάτες του, έστω κι αν ο νομπελίστας συμπατριώτης του, Σαραμάγκου θεωρεί ως «απόλυτη ποιητική μεγαλοφυΐα» τον Λουίς ντε Καμόες.
Το βιβλίο κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Printa, αμέσως μετά τα "Λογοτεχνικά δοκίμια", που ήταν το τελευταίο από τις εκδόσεις του 2006 με έργα του Πεσσόα - ( τα προηγούμενα: “Αντίνοος” από τον Αρμό, “Η Αγωγή του Στωικού” και το “Ταξίδι στην Άβυσσο” από τις Ροές, ο “Αναρχικός Τραπεζίτης” από τον Εξάντα). Την μετάφραση των ποιημάτων έκανε ο Ποριώτης λογοτέχνης Γιάννης Σουλιώτης που πρόσφατα κυκλοφόρησαν δύο βιβλία του: “Το Μόδι” από τον Κέδρο και “Οι άγιοι στρατιώτες” -με το ομότιτλο ημερολόγιο του 2007- από τον Φυτράκη.
~~~~~~~~~~~~
Η παρουσίαση του βιβλίου από το books-in-greek.gr:
Ο Πεσσόα υπήρξε ένας ιδιαίτερος λογοτέχνης, μια προσωπικότητα ιδιόρρυθμη και πολυσχιδής που ενσάρκωνε διαφορετικές τάσεις της ανθρώπινης ψυχής. Γράφοντας άλλοτε με το δικό του όνομα και άλλοτε φορώντας τη μάσκα των ετερώνυμων (των φανταστικών προσώπων, με τα ονόματα των οποίων υπέγραφε πολλά έργα του) μπόρεσε να εκφραστεί πολύπλευρα και ολοκληρωμένα. Όμως, είτε ως σοφός λάτρης της φύσης, είτε ως φιλόλογος θαυμαστής της αρχαίας γραμματείας, είτε ως παγανιστής, μηδενιστής, επικούρειος ή στωικός, εξπρεσιονιστής, αισθησιακός ή ρομαντικός νοσταλγός του παρελθόντος ή υμνητής της τεχνολογίας και των νέων καιρών -όλα χαρακτηριστικά και θέσεις των ετερώνυμων- παραμένει ο ποιητής που αρνείται και ταυτόχρονα αναζητά τον εαυτό του έξω από αυτόν.
Οι ρυτίδες τρεμουλιάζουν, χαμογελούν
πάνω στα κοιμισμένα νερά.
Γιατί να έχω φτάξει από όνειρα
τη μόνη ζωή που έχω;
Κοιτάζω τη σιωπηλή λίμνη
Που το νερό της η πνοή του αέρα ρυτιδώνει
Μη γνωρίζοντας αν τα επινοώ όλα εγώ
ή εάν όλα ανίδεα είναι.
Η λίμνη τίποτα δε λέει. Τ’ αεράκι
σαλεύει, μα δε με αγγίζει,
δεν ξέρω αν είμαι ευτυχής
ούτε αν επιθυμώ να είμαι.
Φ.Π.
~~~~~~~~~~~~
Άλλες καταχωρήσεις για τον Φερνάντο Πεσσόα: 212, 328, 329, 330 και 331
Δημοσίευση σχολίου