Dolores BarreiroΜήνες πέρασαν έτσι. Φαίνεται τελικά πως ήταν αδύνατον για μένα να παραμείνω ικανοποιημένη από τη σχέση με την Αθηνά. Χρειαζόμουν τη Μελίνα, την οποιαδήποτε Μελίνα. Το πιθανότερο είναι πως στο βάθος του μυαλού της η Αθηνά γνώριζε ότι διατηρούσα «εξωσυζυγική» σχέση. Όμως τώρα όλα πήγαιναν καλά μεταξύ μας και ίσως ένιωθε πως θα μ’ έχανε αν μιλούσε για τους φόβους της. Εφόσον κάθε βράδυ γυρνούσα σ’ αυτή, είχε ακόμα τον έλεγχο. Δεν κάναμε πια έρωτα, αλλά αυτό δεν πείραζε καμιά μας. Το πάθος που έβγαλε στη φόρα όλα τον πόνο κι όλους τους φόβους μας εκείνη τη μέρα, το πάθος που μας θύμιζε το θάνατο, αποφασίσαμε να το αποφύγουμε. Σαν να ‘χαμε κάνει ένα συμβόλαιο αιώνιας ψυχικής δέσμευσης, και οι δύο παραμέναμε ικανοποιημένες απ’ τη νέα μορφή της σχέσης μας. Η προσωπική μας ζωή είχε αδειάσει, κι έτσι είχαμε ανοίξει προς τον κόσμο. Καλούσαμε συχνά φίλους στο σπίτι και βγαίναμε πολύ έξω. Η Μελίνα ήταν απ’ τα πρόσωπα που μας επισκέπτονταν συχνά με την ιδιότητα της κοινής φίλης. Σεβόταν τη σχέση μου με την Αθηνά, κι έτσι ουδέποτε φανερώθηκε κάποιο σημάδι της κρυφής μας ιστορίας.
Μάρα Σέη : Μόνο γυναίκες (Κέδρος)
1 σχόλιο:
Από το site de.geocities.com
Ένας έρωτας θα γίνει αιτία για τη νεαρή αφηγήτρια να αντιμετωπίσει τη σεξουαλική της διαφορετικότητα. Η πορεία της προς την αυτογνωσία περιλαμβάνει πολλά στάδια και πολλές γυναίκες, ενώ ο πόνος που τη συνοδεύει, σχεδόν σε κάθε της βήμα, πρόκειται τελικά να τη λυτρώσει.
Το "Μόνο γυναίκες" είναι μια ερωτική ιστορία που διειδύει στις πιο κρυφές πτυχές της προσωπικότητας των ηρωίδων της, επιχειρώντας να διερευνήσει μέσα από μια ομοφυλοφιλική οπτική γωνία τα όρια της σχέσης μας με τον άλλο.
Δημοσίευση σχολίου