Τρίτη, Δεκεμβρίου 06, 2005

No 239

Image Hosted by ImageShack.usFrida Kahlo (Μεξικό)

Πήρε ένα ακόμη κομμάτι γλυκό, μου έδωσε το μισό και έφαγε το υπόλοιπο κλείνοντας τα μάτια με φανερή ευχαρίστηση.
Την άγγιξα με την άκρη των δακτύλων μου, όπως όταν αγγίζουμε ένα πολύτιμο αντικείμενο με θαυμασμό και φόβο μαζί. Μου αρκούσε να τη βλέπω έτσι, με κλειστά μάτια, χαλαρωμένη στον καναπέ, έχοντας κάνει εξαίρεση στον κανόνα της, εξαίρεση για μένα. Αν αυτό δεν ήταν μια μικρή ευτυχία, τότε τι ήταν;
Εγώ, εγώ, Ελμίνα, η Ελένη Κάστα, η μέτρια σε όλα, γινόμουν αποδεκτή από ένα τόσο χαρισματικό άτομο.(…)
Σαν να διάβαζε τις σκέψεις μου η Άννα, γύρισε το κεφάλι της προς το μέρος μου και είπε απλά «Ελένη, θέλω να γίνουμε φίλες».

Μάκης Συνοδινός : Η περιττή του Θεού (Πατάκης)

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Aπό το noprofit.gr

Η Ελένη, η ηρωίδα του βιβλίου, διέπραξε συνειδητά δύο φόνους. Δολοφόνησε το σύζυγό της και τη φίλη τους Άννα. Παραδίδεται στην αστυνομία, περιγράφει τη διπλή δολοφονία και αμέσως μετά βυθίζεται σε μια εκούσια σιωπή. Όταν το δικαστήριο αποφασίζει δις ισόβια, τις νύχτες στο κελί της και ενώ οι άλλες τρεις συγκρατούμενές της κοιμούνται, η Ελένη εξομολογείται στην από πολλά χρόνια νεκρή παιδική της φίλη Ελμίνα το πώς και γιατί έφτασε σ' αυτή τη φοβερή πράξη. Μέσα από αυτή την εξομολόγηση μαθαίνουμε την προηγούμενη ζωή της Ελένης, το γάμο της με τον Ανδρέα, αλλά και το μεγάλο έρωτα που της ενέπνευσε η νεότερή της Άννα. Πώς λοιπόν μια σαρανταπεντάρα υπάλληλος και νοικοκυρά με μια ήσυχη και μετρημένη ζωή αρπάζεται από έναν «ανάρμοστο» έρωτα, ακυρώνει τα πάντα γύρω της και καταλήγει στο διπλό έγκλημα; Αυτό είναι το ερώτημα. Και απάντηση εκτός από το συγγραφέα καλείται να δώσει και ο αναγνώστης. Κυρίως αυτός."