Bruno A. Surdo (ΗΠΑ)Μόνο μια φορά,
κρίμα στη χαρά,
κάπου κοιταχτήκαμε,
μετά ερωτευτήκαμε
κι ύστερα βρεθήκαμε άλλη μια φορά.
Πρώτη μου φορά
σε θολά νερά
έμαθα κολύμπι
και πώς λεν το "γιαχαμπίμπι",
πρώτη μου φορά.
Μόνο μια φορά
έκλαψα για σένα πικρά
κι ύστερα κανόνισα
και δεν σου τηλεφώνησα
ούτε μια φορά.
Μόνο μια φορά,
κρίμα στη χαρά,
θά ’ρθουνε κι οι φίλοι μου
να μάθουν το ρεζίλι μου,
μάτωσα τα χείλη μου άλλη μια φορά.
Μόνο μια φορά
φτάνει σοβαρά
η καρδιά του ανθρώπου
να βρεθεί στο επί τόπου
λιώμα, φανερά.
(στίχοι: Σταμάτης Κραουνάκης)
Κραουνάκης Σταμάτης: Τα λόγια που χωρέσανε (Ιανός)
4 σχόλια:
Το βιογραφικό του συνθέτη είναι από το ίδιο βιβλίο που καταχωρεί σήμερα ο ReyCorazón. Κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο του 2004 και όσα αναγράφονται περί των καλλιτεχνικών δραστηριοτήτων του Σ.Κ. αφορούν αυτή τη συγκεκριμένη περίοδο:
Ο Σταμάτης Κραουνάκης γεννήθηκε το 1955. Σπούδασε μουσική με την κυρία Κλέλια Τερζάκη και Πολιτικές Eπιστήμες στο Πάντειο.
Με τη Λίνα Νικολακοπούλου, την οποία γνώρισε στο Πάντειο και με την οποία είναι συνδεδεμένο πάνω από το 80% του συνολικού του έργου, συνεργάζονται από το 1980, με κορυφαία στιγμή το 1985 τον δίσκο Κυκλοφορώ κι οπλοφορώ.
Το 1986 μαζί με τον Ανδρέα Βουτσινά πρότειναν μιαν άλλη μορφή διασκέδασης, χρησιμοποιώντας τα τραγούδια σαν μουσικό θεατρικό κείμενο και τους τραγουδιστές σαν ήρωες ενός φανταστικού έργου.
Έχει συνεργαστεί με τις σημαντικότερες λαϊκές φωνές και με σημαντικούς ερμηνευτές του θεάτρου και έχει αναδείξει εξαιρετικούς νέους ερμηνευτές.
Από το 1990 συγκεντρώνει ελληνικά έργα που επιδέχονται μουσική ανάπτυξη και τα επεξεργάζεται, ενώ παράλληλα βλέπουν το φως της δισκογραφίας εσωτερικοί μουσικοί μονόλογοι, νέες τεχνικές, τραγούδια με μεγάλες μουσικές εισαγωγές γενικότερα μουσική που δηλώνει την εικόνα της. Συγχρόνως δοκιμάζει, με όλους τους σημαντικούς νέους σκηνοθέτες, εφαρμογές εικόνας ή μελοποίηση κλασικών κειμένων, κυρίως κωμωδία που είναι η μεγάλη του αγάπη.
Το 1997 δέχεται να αναλάβει καλλιτεχνικός διευθυντής στο ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Καβάλας. "Χτίζει" στην κυριολεξία, με σύμμαχό του τον Θεσσαλονικιό αρχιτέκτονα, σκηνογράφο και δάσκαλο Απόστολο Βέττα, το Δημοτικό Θέατρο Καβάλας, ανεβάζει τρεις εφαρμογές ελληνικού λόγου με μουσική (Χτίστες του Γιώργου Χειμωνά, Γκρο Πλαν του Γιώργου Μανιώτη και Πλούτο του Αριστοφάνη).
Μέσα από σεμινάρια ερμηνείας τραγουδιού που οργάνωσε στο Χοροθέατρο Ροές σχηματίζεται από τους μαθητές του η ομάδα ελληνικού μουσικού θεάτρου Σπείρα-Σπείρα. Με την ομάδα αυτή σκηνοθέτησε την πρώτη του μουσική παράσταση με τίτλο Όλοι μαύρα κι ένα πιάνο και συνεχίζουν να παρουσιάζουν παραστάσεις μέχρι σήμερα (7 παραγωγές και Παιδική Σκηνή), στη μόνιμη καλλιτεχνική του στέγη στον Πολυχώρο Αθηναΐς.
Έχει βραβευτεί με το Κρατικό Βραβείο Μουσικής Κινηματογράφου στο 41ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης για τη μουσική της ταινίας Αυτή η νύχτα μένει του Νίκου Παναγιωτόπουλου, με το Βραβείο Τηλεοπτικής Mουσικής 2000 για τη μουσική στην τηλεοπτική σειρά Ύστερα ήρθαν οι μέλισσες και με το Βραβείο Αρίων 2002 για το soundtrack της ταινίας του Nίκου Παναγιωτόπουλου Κουράστηκα να σκοτώνω τους αγαπητικούς σου.
Τον περασμένο Μάιο συνέθεσε και δίδαξε χορικά του Οιδίποδα στους τελειόφοιτους της RADA (Royal Academy of Dramatic Arts) στο Λονδίνο, για την παράσταση INSTALLATION 496. Έχει ηχογραφήσει 40 δίσκους και έχει συνθέσει μουσική σε πάνω από 50 έργα για το θέατρο.
Από την εισαγωγή του βιβλίου:
Στην άνοστη εποχή που ζούμε τα λόγια που φυλάει κανείς, σαν στιχάκια πίσω από φύλλα ημερολογίων, αντέχουν καμιά φορά τη μέσα μεγέθυνση...
Απόρησα κι εγώ όταν τα είδα μαζεμένα...
Επειδή μου το ζήτησαν ο Λευτέρης Παπαδόπουλος και ο Νίκος Καρατζάς, κι επειδή το έφτιαξε ο Πέτρος Παράσχης...
Εβίβα!
Σταμάτης Κραουνάκης 24.11.2004
~~~~~~~~~~~~
...από το ίδιο βιβλίο και η τελευταία στροφή από το πρώτο τραγούδι που έγραψε ο Σ.Κ. το 1978. Είναι το "Επεισόδιο" που συμπεριέλαβε η Τάνια Τσανακλίδου στον δίσκο της Τσάρλυ Τσάπλιν
Έγινε επεισόδιο με κείνον τον αρτίστα
που βγαίνει μες στην αγορά
και λέει τραγούδια πονηρά
που τα 'γραψαν στη λίστα
~~~~~~~~~~~~
Το βιβλίο περιλαμβάνει όλους τους στίχους των τραγουδιών που συνέθεσε ο Σταμάτης Κραουνάκης με ευρετήριο άλφαβητικό και ανά δίσκο, καθώς και την πλήρη αναλυτική δισκογραφία του από το 1978 έως το 2004
To τραγούδι «Μόνο μια φορά» είναι από το ομώνυμο άλμπουμ του Σταμάτη Κραουνάκη που κυκλοφόρησε το 1991. Είναι ο πρώτος προσωπικός δίσκος του Κώστα Μακεδόνα, μιας εξαιρετικής φωνής, που δύο χρόνια πριν, είχε κάνει την πρώτη του εμφάνιση στην δισκογραφία συμμετέχοντας στο «Δεν έχω ιδέα» του ίδιου συνθέτη. Ήταν ένα πρώτης τάξης ξεκίνημα που σημάδεψε την καριέρα του η οποία έχει να επιδείξει μόνον επιτυχίες. Η συνέπεια, οι καλές επιλογές και η διακριτική παρουσία αυτού του πολύ καλού τραγουδιστή, εκτός από το ταλέντο του, συνιστούν ένα μεγάλο κεφάλαιο του σύγχρονου ελληνικού τραγουδιού, μια πραγματική αξία – όαση στην εποχή των επιθεωρησιακών σουξέ και των διαττόντων αστέρων.
Ο Σταμάτης Κραουνάκης, τον «ανακάλυψε» όταν, όντας φοιτητής, τραγουδούσε στην Θεσσαλονίκη, και συνεργάστηκε μαζί του επί πολλά χρόνια στην δισκογραφία και τις μουσικές σκηνές. Όλες οι δουλειές τους σημείωσαν μεγάλη επιτυχία και αυτό ήταν αποτέλεσμα της μαγικής χημείας που είναι απαραίτητη για σημαντικά καλλιτεχνικά αποτελέσματα. Η πιο πρόσφατη συνεργασία τους ήταν στο cd «Έπεσε έρωτας», που κυκλοφόρησε το 2003. Περιέχει 13 τραγούδια, όλα σε στίχους του Σταμάτη Κραουνάκη.
~~~~~~~~~~~~
Aπό την πρώτη τους συνεργασία "Δεν έχω ιδέα" (1989):
Aχ, μωράκι μου, για σένα εγώ θα πέσω
καμμιά ώρα στο φλιτζάνι του espresso
στου espresso το φλιτζάνι θα πηδήξω
κοίτα, παίρνω αναπνοή
σ' αγαπάω, σ' αγαπώ, θα στ' αποδείξω.
Και γραφ' τον κόσμο...
(Espresso, σε στίχους Λίνας Νικολακοπούλου)
*
Aπό το "Μόνο μια φορά" (1991), το εξαιρετικό "Κοσμά και Δαμιανού" σε στίχους Σ.Μ.
...
Κοσμά και Δαμιανού του χρόνου του αλλουνού
θα σ' αγαπάω ακόμα
Mαζί σου θα 'μαι εκεί και κάθε Κυριακή
θα λιώνουμε στο στρώμα
Kρυφά και μυστικά αγάπης δανεικά
σαν ημερομηνίες,
που κρύβουν συνταγές για τις παλιές πληγές
και τις θεομηνίες
Ποιος αντέχει να σκορπάει αστραπές
ποιος έχει καιρό, για δες και πες,
ποιος ξέρει να μ' ανάψει το κερί
κι αν ξέρει, ποιος μπορεί.
Ποιος αντέχει να μου κάψει τα παλιά
ποιος έχει καιρό για μια αγκαλιά
ποιος ξέρει να φιλάει με το φιλί
ποιος ξέρει πιο πολύ.
*
Και από την τελευταία τους συνεργασία "Έπεσε έρωτας" (2003):
...
Τα πουλιά όταν τρώνε τη σφαίρα κομματιάζονται
στην καρδιά, στο μυαλό, στον αέρα
και χιλιόμετρα πέρα σωριάζονται.
Μα η ψυχή αμμουδιά πάει να βρει, σπάει το νήμα της
μοναχή η ψυχή να πετάει, πλάι στο κύμα της
Σ' αγαπάω κι απόψε.
(Τα πουλιά, σε στίχους Σ.Κ.)
Από το 10%, τ.3 - Απρίλιος/Μάιος 2004
ΕΝΑ ΨΑΡΙ ΠΟΥ ΤΟ ΕΛΕΓΑΝ ΣΤΑΜΑΤΗ
Η Ντίνα Δασκαλοπούλου πετάει λέξεις κι ο Σταμάτης Κραουνάκης φτιάχνει μπιλιετάκια για το 10%
Αυτό δεν είναι μια συνέντευξη. Δεν έχει ερωτήσεις, δεν έχει απαντήσεις. Δεν υπηρετεί καν τη σύμβαση δημοσιογράφος - στέκεται απέναντι - σε - δημόσιο πρόσωπο. Όμως το πιο γοητευτικό, το πιο μυστηριακό και το πιο όμορφο από όλα είναι ένα μυαλό στο πέταγμά του. Αυτό λοιπόν που θα διαβάσετε δεν είναι μια συνέντευξη. Είναι απλώς ένα παιχνίδι.
[...]
Coming Out
Βγαίνω, κυκλοφορώ, μυρίζω σα γέρος γάτος πού τρέχουν τα όμορφα θέματα, μιλάω με τα παιδιά που με ακούν, που δεν με ακούν. Μ' αρέσει να αποδομώ το μύθο του φτασμένου, γιατί αυτό σε ξεκόβει από τη χαρά του συλλογικού.
Διαφορετικός
Τι σημαίνει διαφορετικός; Ένας άνθρωπος που έχει αποφασίσει να μην υποταχτεί στους κανόνες; Αυτό νομίζετε δεν έχει τίμημα; Η ώρα που γυρνάς στο σπίτι και δεν σε περιμένει παρά μόνο ο κουρασμένος εαυτός σου;
Η ζωή μ' έχει διδάξει ότι αν ο βασικός σου κανόνας είναι ν' αγαπάς τη ζωή και τα θέματα της, δεν τρέχει τίποτα.
Κάθε άνθρωπος αφιερώνεται κάπου πιστεύοντας ότι από κει η προσφορά του δικαιώνεται. Το θέμα είναι οι άλλοι να λένε "άξιος ο μισθός του."
Κράξιμο
Άσχημο πράγμα. Το θέμα είναι να μην "αυτοκράζεσαι." Το θεωρώ αντιαισθητικό και πολύ κακόγουστο. ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΜΕ: Ο άντρας είναι άντρας.
Δύναμη
Να περνάνε τα χρόνια και κανείς να παραμένει ταπεινός και υποταγμένος στη φύση. "Σαν αιώνιο Ιησούν ή Βαρραβάν του ανθρώπου η φύση."
Η δουλειά από την άλλη είναι μεγάλη δύναμη. Αν κάνεις καλά τη δουλειά σου, περπατάς άφοβα. αυτό τελικά ίσως είναι μια δύναμη: να περπατάς άφοβα, να μιλάς άφοβα. Προσωπικά, είμαι στη φάση σωπαίνω άφοβα.
Στίχος
"Πέλαγο να ζήσω δε θα βρω
σε ψυχή ψαριού, κορμί γατίσιο"
Άντρας
Αυτός που φταίει για όλα. Που αναγνωρίζει το αληθινό του καταφύγιο στη σιωπή του. Υπάρχουν και γυναίκες μ' αυτήν την ανδρική αρετή.
Ανδρισμός
Όταν μπαίνει το -ισμός, χάνουμε το ουσιαστικό.
Ταυτότητα
Η αστυνομική; Ποιος είμαι; Ή το άλλο: Τι παριστάνω; Αν είμαι αυτό που είμαι. Αν παριστάνω άλλο απ' αυτό που είμαι. Άβυσσος. Το θέμα είναι να αντέχει κανείς ν' ακούσει τη μέσα του φωνή. Και ν' αναπτύσσει μ' αυτήν έναν εσωτερικό διάλογο εν τέλει.
Φύλο
Τα ζευγάρια έχουν σημασία. Μόνο τα ζευγάρια λέω.
Αλήθεια
Και η αλήθεια τους.
...
Δημοσίευση σχολίου