Bob Carlos Clarke (Ιρλανδία).
Αγαπώ τα γυναικεία αιδοία. Αγαπώ και τις γυναίκες. δεν τα ξεχωρίζω. Οι γυναίκες με πληρώνουν, για να τις εξουσιάζω, να τις ερεθίζω, να τις κάνω να τελειώνουν. Βέβαια δεν ξεκίνησα την καριέρα μου με αυτό τον τρόπο. Αντίθετα, ξεκίνησα την επαγγελματική μου σταδιοδρομία ως δικηγόρος, αλλά όταν κόντευα 40, με έπιασε μια εμμονή να κάνω τις γυναίκες ευτυχισμένες. Υπήρχαν πολλές ανικανοποίητες, οι οποίες δεν ήξεραν τον δρόμο προς τη σεξουαλική ευχαρίστηση.
Όλα ξεκίνησαν από μια μάλλον τυχαία αποστολή, με την οποία αργότερα ασχολήθηκα συστηματικά και πάνω στην οποία βελτιώθηκα και στη συνέχεια αρίστευσα. Έγινε η τέχνη μου κι άρχισα να πληρώνομαι γι’ αυτό. Ένιωσα, σα να βρήκα τον προορισμό μου στη ζωή και μετά απ’ αυτό, το φορολογικό δίκαιο με το οποίο ασχολιόμουν, έμοιαζε τελείως βαρετό κι ασήμαντο.
Στη δουλειά μου φοράω εξωφρενικά ρούχα την ώρα που εξουσιάζω τις γυναίκες (δαντέλα, μετάξι και δέρμα) και χρησιμοποιώ διάφορα σύνεργα, όπως μαστίγια, χειροπέδες, σχοινιά, δονητές, όλα αντικείμενα που δεν …περιλαμβάνονται στο φορολογικό δίκαιο. Δεν υπήρχαν σεξουαλικά βοηθήματα, δεν υπήρχε διέγερση κι αντιπαθούσα τα μπλε κουστούμια των ανώτερων στελεχών, αν και τώρα τα φοράω που και που στην καινούργια μου δουλειά, όπου μου χρησιμεύουν αφάνταστα. Τα συνοδευτικά είναι το παν στην υπόθεση. Δεν υπήρχαν σεξουαλικά βοηθήματα και στολές στο φορολογικό δίκαιο. Δεν υπήρχαν υγρά. Δεν υπήρχαν σκοτεινά και μυστηριώδη προκαταρκτικά, ούτε ορθωμένες θηλές. Δεν υπήρχαν λαχταριστά χείλη και κυρίως δεν υπήρχαν βογκητά. Τουλάχιστον, όχι το είδος που προτιμώ. Αυτό ήταν και το κλειδί της υπόθεσης, τώρα το καταλαβαίνω’ τα βογκητά ήταν αυτό που τελικά με σαγήνευσε και μ’ έκανε να θέλω σαν τρελή να δίνω χαρά στις γυναίκες.
.Αγαπώ τα γυναικεία αιδοία. Αγαπώ και τις γυναίκες. δεν τα ξεχωρίζω. Οι γυναίκες με πληρώνουν, για να τις εξουσιάζω, να τις ερεθίζω, να τις κάνω να τελειώνουν. Βέβαια δεν ξεκίνησα την καριέρα μου με αυτό τον τρόπο. Αντίθετα, ξεκίνησα την επαγγελματική μου σταδιοδρομία ως δικηγόρος, αλλά όταν κόντευα 40, με έπιασε μια εμμονή να κάνω τις γυναίκες ευτυχισμένες. Υπήρχαν πολλές ανικανοποίητες, οι οποίες δεν ήξεραν τον δρόμο προς τη σεξουαλική ευχαρίστηση.
Όλα ξεκίνησαν από μια μάλλον τυχαία αποστολή, με την οποία αργότερα ασχολήθηκα συστηματικά και πάνω στην οποία βελτιώθηκα και στη συνέχεια αρίστευσα. Έγινε η τέχνη μου κι άρχισα να πληρώνομαι γι’ αυτό. Ένιωσα, σα να βρήκα τον προορισμό μου στη ζωή και μετά απ’ αυτό, το φορολογικό δίκαιο με το οποίο ασχολιόμουν, έμοιαζε τελείως βαρετό κι ασήμαντο.
Στη δουλειά μου φοράω εξωφρενικά ρούχα την ώρα που εξουσιάζω τις γυναίκες (δαντέλα, μετάξι και δέρμα) και χρησιμοποιώ διάφορα σύνεργα, όπως μαστίγια, χειροπέδες, σχοινιά, δονητές, όλα αντικείμενα που δεν …περιλαμβάνονται στο φορολογικό δίκαιο. Δεν υπήρχαν σεξουαλικά βοηθήματα, δεν υπήρχε διέγερση κι αντιπαθούσα τα μπλε κουστούμια των ανώτερων στελεχών, αν και τώρα τα φοράω που και που στην καινούργια μου δουλειά, όπου μου χρησιμεύουν αφάνταστα. Τα συνοδευτικά είναι το παν στην υπόθεση. Δεν υπήρχαν σεξουαλικά βοηθήματα και στολές στο φορολογικό δίκαιο. Δεν υπήρχαν υγρά. Δεν υπήρχαν σκοτεινά και μυστηριώδη προκαταρκτικά, ούτε ορθωμένες θηλές. Δεν υπήρχαν λαχταριστά χείλη και κυρίως δεν υπήρχαν βογκητά. Τουλάχιστον, όχι το είδος που προτιμώ. Αυτό ήταν και το κλειδί της υπόθεσης, τώρα το καταλαβαίνω’ τα βογκητά ήταν αυτό που τελικά με σαγήνευσε και μ’ έκανε να θέλω σαν τρελή να δίνω χαρά στις γυναίκες.
Ηβ Ένσλερ: Αιδοίων μονόλογοι (Νίκη)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου