Aiu
- Να το διατυπώσω διαφορετικά. Πιστεύετε πως ο Ρενέ Καλιμάρ είχε συνείδηση ορισμένων… εε… ιδιαίτερων πλευρών της σχέσης που είχατε μαζί του; Ας πούμε… του ότι ήσασταν… Άντρας;
Το πρόσωπο του Σινγκ ζωντάνεψε, να ένα θέμα που το έβρισκε ενδιαφέρον. Λογάριαζε να δώσει όλο του τον εαυτό σ’ αυτήν τη σκηνή.
- Λοιπόν… Δε με είδε ποτέ γυμνό. Ούτε μια φορά.
- Θα πρέπει όμως… οπωσδήποτε …τέλος πάντων, πώς να το πούμε αυτό…
- Να το πείτε όπως θέλετε, κύριε δικηγόρε. Δεν είμαι σεμνότυφος. Όλα αυτά τα χρόνια που περάσαμε μαζί, ο Ρενέ δεν εξερεύνησε ποτέ το σώμα μου. Για να το πω καθαρά, δεν μπήκε ποτέ μέσα μου, έστω κι αν εγώ έκανα όλες τις απαραίτητες κινήσεις ώστε να έχει απόλυτα πεισθεί ότι το είχε κάνει.(…)
- Κύριε Σονγκ, σας παρακαλώ, θέλετε δηλαδή να πιστέψουμε ότι όλα αυτά τα χρόνια, δεν σας…;
- Για τον Ρενέ, κύριε, το σεξ ήταν ένα είδος αφηρημένου ιδεώδους, μια άσαρκη έννοια – ίσως μάλιστα κάτι που προσέγγιζε το θείο έρωτα. Έτσι, εντελώς φυσικά, και χωρίς καν να χρειαστεί να μεταχειριστώ κάποια ιδιαίτερα περίτεχνα στρατηγήματα, δέχτηκε ως αυτονόητους τους κανόνες της «αρχαίας τέχνης της κρεβατοκάμαρας». Διευκρινίζω ότι οι κανόνες αυτοί και το τυπικό τους ήταν καρπός της φαντασίας μου. Τους είχα επινοήσει εγώ, εκατό τοις εκατό – ειδικά για την περίπτωση του. Ο Ρενέ, όπως όλοι οι Γάλλοι, είναι πεπεισμένος πως είναι θαυμάσιος εραστής. (…) Κατά τη γνώμη μου, δεν ήταν πολύ έμπειρος όταν τον συνάντησα. Ανέλαβα τη μόρφωση του …κατά κάποιον τρόπο. Κι αν κάτι του φάνηκε παράδοξο, δεν τόλμησε πάντως ποτέ να μου το πει.(…)
- Δεν απαντήσατε στο ερώτημά: Ο Καλιμάρ ήξερε ότι ήσασταν άντρας;
- Ξέρετε, κύριε πρόεδρε… Δεν τον ρώτησα ποτέ.
.- Να το διατυπώσω διαφορετικά. Πιστεύετε πως ο Ρενέ Καλιμάρ είχε συνείδηση ορισμένων… εε… ιδιαίτερων πλευρών της σχέσης που είχατε μαζί του; Ας πούμε… του ότι ήσασταν… Άντρας;
Το πρόσωπο του Σινγκ ζωντάνεψε, να ένα θέμα που το έβρισκε ενδιαφέρον. Λογάριαζε να δώσει όλο του τον εαυτό σ’ αυτήν τη σκηνή.
- Λοιπόν… Δε με είδε ποτέ γυμνό. Ούτε μια φορά.
- Θα πρέπει όμως… οπωσδήποτε …τέλος πάντων, πώς να το πούμε αυτό…
- Να το πείτε όπως θέλετε, κύριε δικηγόρε. Δεν είμαι σεμνότυφος. Όλα αυτά τα χρόνια που περάσαμε μαζί, ο Ρενέ δεν εξερεύνησε ποτέ το σώμα μου. Για να το πω καθαρά, δεν μπήκε ποτέ μέσα μου, έστω κι αν εγώ έκανα όλες τις απαραίτητες κινήσεις ώστε να έχει απόλυτα πεισθεί ότι το είχε κάνει.(…)
- Κύριε Σονγκ, σας παρακαλώ, θέλετε δηλαδή να πιστέψουμε ότι όλα αυτά τα χρόνια, δεν σας…;
- Για τον Ρενέ, κύριε, το σεξ ήταν ένα είδος αφηρημένου ιδεώδους, μια άσαρκη έννοια – ίσως μάλιστα κάτι που προσέγγιζε το θείο έρωτα. Έτσι, εντελώς φυσικά, και χωρίς καν να χρειαστεί να μεταχειριστώ κάποια ιδιαίτερα περίτεχνα στρατηγήματα, δέχτηκε ως αυτονόητους τους κανόνες της «αρχαίας τέχνης της κρεβατοκάμαρας». Διευκρινίζω ότι οι κανόνες αυτοί και το τυπικό τους ήταν καρπός της φαντασίας μου. Τους είχα επινοήσει εγώ, εκατό τοις εκατό – ειδικά για την περίπτωση του. Ο Ρενέ, όπως όλοι οι Γάλλοι, είναι πεπεισμένος πως είναι θαυμάσιος εραστής. (…) Κατά τη γνώμη μου, δεν ήταν πολύ έμπειρος όταν τον συνάντησα. Ανέλαβα τη μόρφωση του …κατά κάποιον τρόπο. Κι αν κάτι του φάνηκε παράδοξο, δεν τόλμησε πάντως ποτέ να μου το πει.(…)
- Δεν απαντήσατε στο ερώτημά: Ο Καλιμάρ ήξερε ότι ήσασταν άντρας;
- Ξέρετε, κύριε πρόεδρε… Δεν τον ρώτησα ποτέ.
Serge Gruenberg: Μ. Μπατερφλάι (Το κλειδί)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου