André Marchand (Γαλλία)Το θέμα της ομοφυλοφιλίας δημιουργεί περαιτέρω διχογνωμίες και διαμάχες αναφορικά με τον Προυστ. Ομοφυλόφιλοι είναι ο Σαρλύς, Ο Σαιν-Λου, η Δεσποινίς Βεντέιγ, η Αλμπερτίν (ίσως), η Ζιλμπέρτ (πιθανόν), ο πρίγκιπας ντε Γκερμάτ, ο Μορέλ (που του αρέσει και το γυναικείο φύλο) και πλήθος άλλοι που προέρχονται απ’ όλα τα κοινωνικά στρώματα (…)
Ο Προυστ απαριθμεί εννιά δυσβάσταχτα φορτία που έχει επωμισθεί η «καταραμένη αυτή φυλή», συγκρίνοντας τη μοίρα της μ’ αυτή των εβραίων. (…) Η τελευταία σελίδα της τριαντασέλιδης αυτής ενότητάς μας προσφέρει μια περιεκτική κατάθεση των απόψεων του Αφηγητή αλλά και, κατά την κρίση μου, των απόψεων του Προυστ όσον αφορά τους ομοφυλόφιλους.
Σε κάθε χώρα, βέβαια, σχηματίζουν μια παροικία εξεζητημένη, καλλιεργημένη, φιλόμουση και δηκτική, με γοητευτικές αρετές και ανυπόφορα ελαττώματα. Όλα αυτά θα φανούν πολύ πιο γλαφυρά στη συνέχεις του βιβλίου’ για την ώρα όμως πρέπει να προειδοποιήσω ότι θα ήταν ολέθριο σφάλμα να δημιουργηθεί – όπως το σιωνιστικό κίνημα – και ένα κίνημα σοδομιτικό, και να ξαναχτιστούν τα Σόδομα (ΙΙ632)
Ο Προυστ κατηγορείται στις μέρες μας πως δεν είχε το θάρρος να βγει ανοιχτά και να διακηρύξει την ομοφυλοφιλία του. Ο Προυστ όμως αρνιόταν τη δήθεν αλληλεγγύη που βρίσκει κανείς κάτω από ταμπέλες, λάβαρα και κοινούς σκοπούς. Ασχολήθηκε με όλους τους ανθρώπους, όχι μονάχα με ένα μέρος του. Η οπτική του διαμορφώθηκε από την επιθυμία του να μην επιτρέψει στη σεξουαλική του ταυτότητα να καθορίσει την εμβέλεια του έργου του.
Ρότζερ Σάτακ: Από τη μεριά του Προυστ (Μεταίχμιο)
1 σχόλιο:
Ο καθηγητής Jean Yves Tadié, που έγραψε την τελευταία βιογραφία του Προύστ, σε μία συνέντευξή του στην E. Guicciardi, απαντώντας στην ερώτηση για τους ομοφυλόφιλους έρωτες του Προύστ, λέει:
«Όπως εκμυστηρεύτηκε ο ίδιος σ’ έναν φίλο, οι ερωτικές του σχέσεις διαρκούσαν κατά μέσον όρο από δεκαοχτώ μήνες έως δύο χρόνια και ο ερωτικός σύντροφος έπρεπε, αναγκαστικά, να είναι εικοσάχρονος. Το μεγαλύτερο πάθος – που βρίσκεται στο Un amour de Swann – του το ενέπνευσε ο συνθέτης Reynaldo Hahn. Ύστερα θα ακολουθήσει ένα άλλο, βραχύτερο και ταραγμένο αυτή τη φορά, με τον οδηγό του Alfred Agostinelli, ο οποίος θα τον παρατήσει φεύγοντας με τις τσέπες γεμάτες. Σπρωγμένος από την μάταιη ελπίδα να τον κάνει να επιστρέψει, ο Προυστ θα του χαρίσει μέχρι και ένα αεροπλάνο. Τελικά ο Προυστ τρομοκρατημένος από την ιδέα της εγκατάλειψης, ένιωθε την ανάγκη να ασκήσει περισσότερο μια ηθική παρά μια φυσική κυριαρχία.
... Και ο Προυστ δώρισε στον εραστή του ένα αεροπλάνο
- ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ, τ. 98 Απρίλιος 1997
απόδοση στα ελληνικά: ΠΑΥΛΟΣ ΓΕΡΕΝΗΣ
Δημοσίευση σχολίου