Jean Auguste Dominique Ingres(Γαλλία)Το τεχνητό όμως αυτό κατασκεύασμα δεν ήταν παρά ένα ξυλοκόπημα που έδινε ο Σαιν-Λου και που ο επιθετικός και όχι πια αισθηματικός του χαρακτήρας, μου αποκαλύφθηκε αρχικά από την όψη τού μέτρια ντυμένου κυρίου, ο οποίος φάνηκε να χάνει ταυτόχρονα την ισορροπία του, τη μασέλα του και πολύ αίμα. Έδωσε ψεύτικες εξηγήσεις σ’ όσους τον πλησίασαν να ρωτήσουν, γύρισε το κεφάλι και, βλέποντας πως ο Σαιν-Λου απομακρυνόταν οριστικά για να με πλησιάσει, έμεινε να τον κοιτάζει με μια έκφραση μνησικακίας και εξουθένωσης, αλλά όχι αγριεμένος. Ο Σαιν-Λου αντίθετα ήταν, αν και δε χτυπήθηκε, και τα μάτια του άστραφταν ακόμη από θυμό όταν με πλησίασε. Το επεισόδιο δεν θα είχε καμία σχέση όπως είχα φανταστεί, με τα χαστούκια στο θέατρο. Ήταν ένας παθιασμένος περιπατητής που βλέποντας το ωραίο στρατιωτικό Σαιν-Λου, του έκανε προτάσεις. Ο φίλος μου δεν μπορούσε ακόμη να συνέλθει από το θράσος αυτής της «κλίκας» που δεν περίμενε καν τις νυχτερινές σκιές για να εκτεθεί, και μιλούσε για τις προτάσεις που του είχαν κάνει με την ίδια αγανάκτηση που μιλούν οι εφημερίδες για μια ένοπλη ληστεία, μέρα μεσημέρι, σε κεντρικό σημείο του Παρισιού. Ο κύριος ωστόσο που τις είχε φάει μπορούσε να συγχωρεθεί από την άποψη πως, στο λοξό επίπεδο της κατηφόρας ο πόθος, βρίσκεται αρκετά γρήγορα κοντά στην απόλαυση ώστε και μόνη της η ομορφιά να φαίνεται ήδη σα συναίνεση.
.
Μαρσέλ Προυστ: Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο (Ηριδανός)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου