No 515

Andrew Hagen

Συνήθως η σημαντικότερη υποστήριξη για τους ομοφυλόφιλους προέρχεται από την κοινότητα των ομοφυλόφιλων. Μπορούν να παίξουν το ρόλο μεσολαβητή στην πάλη με την οικογένεια και το ιατρικό κατεστημένο και μπορεί να είναι πηγή συλλογικής υποστήριξης. (…)
Η ρουτίνα του νοσοκομείου δημιουργεί στρες. Δυστυχώς για κείνους που διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο προσβολής από το AIDS το νοσοκομείο μπορεί να προκαλέσει ακόμα μεγαλύτερο στρες. Δεν είναι σπάνιο για τους επαγγελματίες της υγείας να μην αισθάνονται συμπάθεια για άλλους ανθρώπους, που δεν μοιράζονται τον τρόπο της ζωής και τις αξίες τους.
Οι σύντροφοι στις ομοφυλόφιλες σχέσεις, πρέπει να έχουν τα ίδια προνόμια επισκέψεων με τους ετεροφυλόφιλους. Αυτά πρέπει να περιλαμβάνουν και τη διανυχτέρευση στο νοσοκομείο – αν επιτρέπεται για τους άλλους αρρώστους. Πρέπει επίσης να τους επιτρέπουμε να βρίσκονται κοντά στα αγαπημένα τους πρόσωπα στο τμήμα επειγόντων, τη μονάδα εντατικής παρακολούθησης και το θάλαμο ανάρρωσης μετά από κάποια εγχείρηση. Πρέπει να δίνονται πληροφορίες σχετικά με την κατάσταση του αρρώστου στους ομοφυλόφιλους εραστές, όπως και στους ετεροφυλόφιλους. Τα οικογενειακά συμβούλια με γιατρούς και κοινωνικούς λειτουργούς πρέπει να περιλαμβάνουν και τους εραστές.
Οι ομοφυλόφιλοι άντρες πρέπει να έχουν γιατρούς που να είναι ομοφυλόφιλοι ή νιώθουν συμπάθεια για τους ομοφυλόφιλους. Οι κληρικοί κι οι σύμβουλοι πρέπει να έχουν παρόμοιο προσανατολισμό. Αν το νοσοκομείο δεν διαθέτει τέτοια άτομα, πρέπει να τους επιτρέπεται να έρχονται απέξω.

Ken Mayer, M.D. - Hank Pizer: AIDS Σύνδρομο επίκτητης ανοσολογικής ανεπάρκειας (Φλώρος)