David Wojnarowicz (ΗΠΑ)«(…) Θυμάσαι τότε που γνωριστήκαμε στο Coppelia; Εκείνη τη μέρα, σου φέρθηκα ανέντιμα. Τίποτα δεν ήταν τυχαίο. Περπατούσαμε με τον Χερμάν, και μόλις σε είδαμε βάλαμε στοίχημα πως θα σ’ έφερνα στο Άντρο και θα σ’ έριχνα στο κρεβάτι. Το στοίχημα ήταν σε συνάλλαγμα’ το δέχτηκα ώστε να πάρω θάρρος και να σε προσεγγίσω’ βλέπεις, μου ενέπνεες πάντα ένα σεβασμό που με παρέλυε. Το γάλα που έριξα πάνω σου, ήταν μέρος του σχεδίου. Το πουκάμισο δίπλα στο σάλι της Μανίλας, απλωμένα στο μπαλκόνι, ήταν σημάδια του θριάμβου. Φυσικά, ο Χέρμαν το έχει κάνει τούμπανο τριγύρω, πολλώ δε μάλλον τώρα που με μισεί. Σε μερικούς κύκλους, μάλιστα, ειδικά τελευταία που ασχολούμαι μόνο μαζί σου, κάποιοι με φωνάζουν Κομμουναδερφάρα κι είναι και κάτι άλλοι που πιστεύουν ότι η ιδέα μου αυτή δεν είναι παρά στάχτη στα μάτια κι ότι, στην πραγματικότητα, είμαι κατάσκοπος που τον στέλνουν στη Δύση. Μη το παίρνεις πολύ στα σοβαρά… όλη αυτή η αμφιβολία που πλανάται γύρω από έναν άντρα, όχι μόνο δεν τον βλάπτει, αλλά και του προσδίδει έναν αέρα μυστηρίου, άσε που ένα σωρό γυναίκες πέφτουν στην αγκαλιά του γιατί τις ελκύει η ιδέα να τον επαναφέρουν στον σωστό δρόμο. Θα με συγχωρέσεις;» Έμεινα σιωπηλός, γεγονός που εκείνος ερμήνευσε ως ναι: θα τον συγχωρούσα
(…) θέλησα να κλείσω το κεφάλαιο ευχαριστώντας κατά κάποιον τρόπο τον Διέγο για όλα όσα είχε κάνει για μένα, και το ‘κανα προσερχόμενος στο Coppelia και παραγγέλλοντας ένα παγωτό όπως τούτο εδώ’ γιατί, αν και είχε σοκολάτα, εγώ πήρα φράουλα.
.
Senel Paz: Ο λύκος, το δάσος και ο νέος άνθρωπος
στο Βίκτωρ Ιβάνοβιτς (επιμ.): Φράουλα και Σοκολάτα. Εννέα αφηγήματα δέκα ισπανόφωνων αφηγητών (Ύψιλον)
1 σχόλιο:
H περιγραφή του βιβλίου από το aboutbooks.gr
Τα κείμενα που συμπεριλαμβάνονται στο ανά χείρας ανθολόγιο συγκροτούν μια αντιπροσωπευτική εικόνα της ισπανόφωνης διηγηματογραφίας, καθώς ανθολογούνται διηγήματα από πέντε χώρες ένθεν και ένθεν του Ατλαντικού. Οι συγγραφείς ανήκουν σε διαφορετικές ηλικίες και παρουσιάστηκαν στο συγκεκριμένο γλωσσικό και λογοτεχνικό χώρο κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα. Αντιπροσωπευτική επίσης είναι από πλευράς τεχνοτροπίας: θα βρούμε κείμενα φανταστικά, συμβολικά, αλλά και ηθογραφικά, νατουραλιστικά, ρεαλιστικά, ακόμη και με αιχμές κοινωνικές και πολιτικές’ θα βρούμε επίσης έργα, που ανάγονται σε διάφορες μεταμοντέρνες τάσεις, όπου η δημιουργική πράξη αντανακλά τον εαυτό της, μέσα από μια αυ-τοαναφορική διάθεση πότε ναρκισιστική και πότε ειρωνική. Από πλευράς θεματολογίας η αντιπροσωπευτικότητα, όση υπάρχει, κρίνεται -είτε μας αρέσει είτε όχι- με γνώμονα το μέτρο και τον τρόπο που η μυθοπλασία συνομιλεί με την ιστορία (συμπεριλαμβανομένης μάλιστα και της ιστορίας της αφηγηματικής λογοτεχνίας). Αυτός ο διάλογος, ο συχνά τεταμένος, ηχεί και στις σελίδες του παρόντος ανθολογίου και παρακολουθώντας τον, ο αναγνώστης θα ανακαλύψει ότι οι λογοτεχνικές "ατάκες" εμφορούνται από ένα πνεύμα κατ' εξοχήν κριτικό, το οποίο, εν είδει παραμορφωτικού καθρέφτη, αναιρεί κάθε ιστορική αυταρέσκεια. Κάτι που, χωρίς αμφιβολία, αποτελεί αν όχι τη μόνη, εν πάση περιπτώσει την υπέρτατη και πιο ευγενική κοινωνική αποστολή της λογοτεχνίας.
Βίκτωρ Ιβάνοβιτς
~~~~~~~~~~~~
Το βιβλίο κυκλοφόρησε το 2006 σε μετάφραση των Παναγιώτη Αντωνιάδη και Αλεξάνδρας Νταή.
Δημοσίευση σχολίου