Clement Serveau- Κι αν αλλάζαμε φύλο; Αν σου άφηνα, ντροπαλή μου ψυχή, αυτό το κοριτσίστικο κορμί και πήγαινα να εγκατασταθώ σ’ ένα αγόρι, να! Σ’ εκείνον εκεί απέναντί μου, που ‘ναι ξανθός, λίγο αναμαλλιάρης, το βλέμμα του φευγαλέο, μα το στόμα του φαρδύ και σταθερό, όλο απόφαση και πείσμα; Καθώς θα ‘μουν καθισμένη μες στο κεφάλι του – ή καθισμένος; - πώς θα μου φαινόσουν; Α! νομίζω πως γρήγορα θ’ απόστρεφα το πρόσωπο μου από σένα, γιατί χωρίς τη σική μου ρώμη, χωρίς τη μανία και τη δύναμή μου, που καμιά φορά σε φοβίζουν τόσο γιατί τα ονομάζεις βία, θα ‘σουν άχρωμη, θα νικιόσουν γρήγορα, και με κρύβεις μ’ όποιον τρόπο μπορείς, με κραγιόν, με μακριά μαλλιά και με μεταξωτές φούστες που ανεμίζουν με την παραμικρή κίνηση, σε βρίσκουν γοητευτική και θηλυκιά, μα εγώ κατοικώ μες στο φόβο σου και νιώθω στενάχωρα.
Ζακλίν Αρπμάν: Ορλάντα (Αλεξάνδρεια)
2 σχόλια:
H Oρλάντα είναι ένα από τα πολλά ευρηματικά έργα που πυροδότησε η ζωή και το συγγραφικό έργο της Βιρτζίνια Γουλφ (βλ. καταχωρήσεις 341, 342, 343 & 344) αλλά ίσως είναι το πρώτο που διαθέτει τη δική του συναρπαστική αφηγηματική φωνή και δεν έχει ενδώσει στον πειρασμό να παραδοθεί στους σαγηνευτικούς ρυθμούς της γραφής της βρετανίδας συγγραφέως. Όσοι απήλαυσαν τις Ώρες του Michael Cunningham π.χ. (βλ. καταχώρηση Νο. 61), του βιβλίου που κέρδισε ένα Πούλιτζερ, κατάλαβαν πόσο στενά παρακολουθούσε την «Κυρία Νταλλογουέη».
Πρόκειται για το ενδέκατο βιβλίο της βελγίδας συγγραφέως και ψυχαναλύτριας Jacqueline Harpman (γεν.1929) που μιλάει για την δυνατότητα που έχει μία πτυχή της προσωπικότητάς μας να επαναστατήσει και να εγκαταλείψει το σώμα που την φιλοξενεί. Η Ορλάντα, καταπιεσμένο πνεύμα της τριαντάχρονης Αλίν, μεταβιβάζεται στο σώμα ενός νεαρού άνδρα και μέσω αυτού προβάλλει τις αναμνήσεις της και τις φαντασιώσεις σεξουαλικών εμπειριών έτσι που να συνιστά μια διπλή σεξουαλική υπόσταση που είναι ταυτόχρονα ο εαυτός της και το αντικείμενο του πόθου της. Μπορεί να ακούγεται φοβερά περίπλοκο αλλά η Αρπμάν καταφέρνει να μετατρέψει με επιδέξιο τρόπο αυτό το μπέρδεμα των φύλων σε ένα πνευματώδες σχόλιο πάνω στην ερωτική φύση των ανθρώπων και τις φυλικές διαφορές.
(πηγές: experts.about.comamazon com)
H παρουσίαση του βιβλίου από το site της Πρωτοπορίας:
Ποιος άντρας, ποια γυναίκα, δεν ονειρεύτηκε, τουλάχιστον μια φορά σ' αυτή τη ζωή, να αλλάξει κόσμο, μετακομίζοντας στο πνεύμα και το σώμα ενός άλλου; Περιμένοντας το τρένο για τις Βρυξέλλες στο καφέ ενός παρισινού σταθμού, η Αλίν διαβάζει ένα βιβλίο της Βιρτζίνια Γουλφ, αλλά ο νους της ξεφεύγει και στέκεται ξαφνικά στον νεαρό θαμώνα απέναντί της. Αποφασίζει τότε να πραγματοποιήσει το αδύνατο: ένα κομμάτι του εαυτού της, η πιο αρσενική πλευρά, που θα βαφτιστεί Ορλάντα, εγκαταλείπει το γυναικείο της σώμα και μεταπηδά σ' εκείνο του άγνωστου νεαρού. Κυριευμένος από το ξένο «πνεύμα», ο Λουσιέν θα αποδυθεί σε μια ξέφρενη ζωή με οριακές ερωτικές εμπειρίες, ενώ ταυτόχρονα θα εμπλακεί σε μια μοιραία σχέση με την Αλίν, το αναπόφευκτο «έτερό του ήμισυ».
...και από Το ΒΗΜΑ, 17 Σεπτ. 2000
Σύγχρονη ανάπλαση του μύθου του Ορλάντο που έδωσε αριστοτεχνικά η Βιρτζίνια Γουλφ. Η ηρωίδα του μυθιστορήματος, μια καθηγήτρια Αγγλικών κοντά στα 40, ζει μια μοναδική εμπειρία: καθώς αντικρίζει απέναντί της έναν γοητευτικό άντρα στο καφέ ενός παρισινού σταθμού, ένα κομμάτι του εαυτού της, η πιο αρσενική της πλευρά, εγκαταλείπει το γυναικείο της σώμα και μεταπηδά σε εκείνο του άγνωστου νεαρού.
* * *
H μετάφραση είναι του Κώστα Κουρεμένου.
Δημοσίευση σχολίου