Τρίτη, Ιανουαρίου 16, 2007

No 407

Image Hosted by ImageShack.usKuzma Sergeevich (Ρωσία)

Πηγάμε στο ποτάμι. Στο γυρισμό, ανακάλυψα μια φωλιά από pititres. Σκαρφάλωσα στο δέντρο όπου βρισκόταν η φωλιά με τέσσερα μικρά μέσα. Ο Σελεστίνο δεν ήθελε να τα πάρω. Μα του εξήγησα πως θα έπαιρνα μόνο το ένα κι ότι θα το μεγαλώναμε οι δυο μας σα να ‘ταν δικό μας παιδί. Τότε αυτός είπε πως εντάξει, συμφωνούσε, μα πως θα έπρεπε ν’ αφήσω τα υπόλοιπα στους γονείς τους για να μην πεθάνουν απ’ τη λύπη τους. «Ποια λύπη. Σιγά μην παθαίνουν και τα πουλιά από λύπη» του είπα και γέλασα. Κι εκείνος μπυ φώναξε να μη γελάω γιατί «αυτά ήταν πράγματα που δεν καταλάβαινα». Και το πρόσωπό του συννέφιασε.
Και, με το μικρό που έσκουζε και πολεμούσε να ξεφύγει, φτάσαμε στο σπίτι.
Πέταξε αμέσως αυτό το πουλί μου είπε η μαμά όταν με είδε με το pitirre στα χέρια.
- Όχι! Ο Σελεστίνο κι εγώ θα το ‘χουμε για παιδί μας.
- Μόνο αυτό μας έλειπα… απάντησε. Και μετά σοβάρεψε και δεν είπε κουβέντα όλη την υπόλοιπη μέρα και νύχτα.
Εμείς πήγαμε να ψάξουμε πατάτες και σπόρους από hijillo για το μικρούλι pitirre.

Ρεϊνάλντο Αρένας: Ο Σελεστίνο πριν την Αυγή (Εξάντας)

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Από το cinephilia.gr:

Στα είκοσι του χρόνια έχει ήδη κερδίσει ένα κρατικό βραβείο, ενώ το 1967 εκδίδεται το πρώτο του μυθιστόρημα, "Ο Σελεστίνο πριν την αυγή", το μοναδικό από τα έργα του που κυκλοφόρησε στην Κούβα. Η προσωπικότητά του ήταν καθορισμένη από την αγάπη του για τη λογοτεχνική δημιουργία, τη θάλασσα και από την ομοφυλοφιλική σεξουαλικότητά του. Θα μπορούσε να ήταν μια ξένοιαστη εκδρομή με το σύντροφό του στην παραλία, αν δεν ήταν εκεί μια παρέα νεαρών που του έκλεψαν τα ρούχα. Και όταν κατήγγειλε την κλοπή, αυτοί τον κατηγόρησαν ψέμματα ότι τους παρενόχλησε σεξουαλικά. Από εκεί και πέρα, ξεκινάει μια περίοδος διώξεων και απαγορεύσεων έκδοσης των βιβλίων του από το καθεστώς, λόγω της φήμης του ως αντεπαναστάτη συγγραφέα αλλά και λόγω της ομοφυλοφιλίας του. Στη φυλακή, επιβίωσε δανείζοντας την πένα του σε συγκρατούμενούς του και φυγάδευσε τα έργα του στο εξωτερικό. Το Μάη του 1980, ο Κάστρο επιτρέπει στους ποινικούς κρατούμενους να εγκαταλείψουν τη χώρα και ο Arenas θα φύγει από το λιμάνι του Μαριέλ μαζί με άλλους 250 000 πρόσφυγες. Εξόριστος στις Η.Π.Α., θα γευτεί την αναγνώριση του έργου του, αλλά όχι και την επανάσταση που τόσο πόθησε.

Ανώνυμος είπε...

Aπό το ιn.gr:

Ο Ρεϊνάλντο Αρένας γεννήθηκε το 1943 στο 'Ακουας Kλάρας. [...]Στην εφηβεία του ενώθηκε με τους υπό τον Kάστρο εξεγερμένους Kουβανούς, λίγο πριν αυτοί ανατρέψουν τη δικτατορία του Mπατίστα.

Tο 1967, ενώ ήδη εργάζεται στην Eθνική Bιβλιοθήκη, στην Aβάνα, εκδίδει το πρώτο του μυθιστόρημα, "O Σελεστίνο πριν την αυγή", το μοναδικό από τα έργα του που κυκλοφόρησε στην Kούβα. Aκολουθεί μια περίοδος συνεχούς και ανελέητης καταδίωξης και λογοκρισίας, εξαιτίας της φήμης του ως "αντεπαναστάτη συγγραφέα" και της ομοφυλοφιλίας του. Έπειτα από διαδοχικές προσπάθειες απόδρασης από την Kούβα, ο Aρένας φυλακίζεται για δύο χρόνια, στις αρχές της δεκαετίας του '70.

Πάντοτε υπό αυστηρότατη επιτήρηση, με διαρκή μέριμνα να βγάλει λαθραία τα χειρόγραφά του στο εξωτερικό, καταφέρνει τελικά να φύγει από την Kούβα, εκμεταλλευόμενος τη μαζική έξοδο από το λιμάνι του Mαριέλ το 1980. Eξόριστος στις HΠA, αντιμετωπίζει πλέον τα απογοητευτικά κρούσματα μιας διαφορετικής υποκρισίας.

Στις 7 Δεκεμβρίου του 1990, ασθενής στο τελικό στάδιο του AIDS, αυτοκτονεί στη Nέα Yόρκη. Mετά δύο χρόνια, κυκλοφορεί η αυτοβιογραφία του, "Πριν πέσει η Nύχτα", επισφραγίζοντας την ήδη διαδεδομένη φήμη του ως μιας από τις πιο σημαντικές προσωπικότητες των λατινοαμερικανικών γραμμάτων το δεύτερο μισό του 20ού αιώνα.
~~~~~~~~~~~~

Περισσότερα για τον Reynaldo Arenas στην καταχώρηση Νο.85