Orest Kiprensky (Ρωσία)
Κατά τη διάρκεια μιας από τις επισκέψεις του Τσαϊκόφσκι στην πρωτεύουσα, αποφάσισε ο Ανατόλ Κρέμσκι να ενημερώσει τον φίλο του για το δικαστήριο τιμής που ετοιμαζόταν να τον δικάσει (…)
Ο Πιότρ Ίλιτς απάντησε ότι δεν φοβόταν την εξορία, αλλά το σκάνδαλο. Πάντοτε, εξήγησε, φρόντιζε να κρύβει τα ήθη του, όχι από ντροπή, αλλά από φόβο να μην τον κρίνουν για κάτι άλλο πέρα από τη μουσική του. Κατά τη γνώμη του, εκείνο που φοβάται περισσότερο ένας καλλιτέχνης είναι να τραβήξει την προσοχή του κόσμου επάνω στην ιδιωτική του ζωή. Τώρα που θεωρούσε ότι είχε φτάσει στο αποκορύφωμα των δημιουργικών του ικανοτήτων και ότι άξιζε την επιτυχία με την οποία τιμούσε το κοινό καθένα από τα έργα του, όλοι οι προβολείς θα στρέφονταν επάνω στη δίκη και όχι στη νέα του συμφωνία. Κάτι που δεν θα είχε καμία σχέση με την τέχνη θα γινόταν πρώτο θέμα στην επικαιρότητα. Τα κακόβουλα σχόλια του τύπου θα κατέστρεφαν τις προσδοκίες του να γίνει διάσημος από την αξία των έργων του και μόνο.(…)
Κι ύστερα, πρόσθεσε ο Πιότρ Ίλιτς, έπρεπε να σκεφτεί και την πολυπληθή οικογένειά του. Ένα τέτοιο σκάνδαλο θα τους στιγμάτιζε για πάντα
Ντομινίκ Φερναντέζ: Δικαστήριο τιμής. Η ζωή και ο θάνατος του Τσαϊκόφσκι (Εξάντας)
Κατά τη διάρκεια μιας από τις επισκέψεις του Τσαϊκόφσκι στην πρωτεύουσα, αποφάσισε ο Ανατόλ Κρέμσκι να ενημερώσει τον φίλο του για το δικαστήριο τιμής που ετοιμαζόταν να τον δικάσει (…)
Ο Πιότρ Ίλιτς απάντησε ότι δεν φοβόταν την εξορία, αλλά το σκάνδαλο. Πάντοτε, εξήγησε, φρόντιζε να κρύβει τα ήθη του, όχι από ντροπή, αλλά από φόβο να μην τον κρίνουν για κάτι άλλο πέρα από τη μουσική του. Κατά τη γνώμη του, εκείνο που φοβάται περισσότερο ένας καλλιτέχνης είναι να τραβήξει την προσοχή του κόσμου επάνω στην ιδιωτική του ζωή. Τώρα που θεωρούσε ότι είχε φτάσει στο αποκορύφωμα των δημιουργικών του ικανοτήτων και ότι άξιζε την επιτυχία με την οποία τιμούσε το κοινό καθένα από τα έργα του, όλοι οι προβολείς θα στρέφονταν επάνω στη δίκη και όχι στη νέα του συμφωνία. Κάτι που δεν θα είχε καμία σχέση με την τέχνη θα γινόταν πρώτο θέμα στην επικαιρότητα. Τα κακόβουλα σχόλια του τύπου θα κατέστρεφαν τις προσδοκίες του να γίνει διάσημος από την αξία των έργων του και μόνο.(…)
Κι ύστερα, πρόσθεσε ο Πιότρ Ίλιτς, έπρεπε να σκεφτεί και την πολυπληθή οικογένειά του. Ένα τέτοιο σκάνδαλο θα τους στιγμάτιζε για πάντα
Ντομινίκ Φερναντέζ: Δικαστήριο τιμής. Η ζωή και ο θάνατος του Τσαϊκόφσκι (Εξάντας)
1 σχόλιο:
Από την οδό Πανός, τ.83-84 / Ιαν.1996
(εξ αναδημοσιεύσεως από την Καθημερινή)
Eξανάγκασαν τον Τσαϊκόφσκι να αυτοκτονήσει;
Πολλά αινίγματα της ιστοριογραφίας συνδέονται με τους θανάτους διασήμων. Το ερώτημα επανέρχεται, αυτή τη φορά, όμως, αφορά τον Τσαϊκόφσκι. Η επίσημη εκδοχή είναι ότι ο μεγάλος συνθέτης πέθανε προσβεβλημένος από επιδημία χολέρας. Οι νέοι βιογράφοι του αμφιβάλλουν. Πρόσφατα, κυκλοφόρησε μια μνημειώδης βιογραφία του Τσαϊκόφσκι με τίτλο «Μια αυτοπροσωπογραφία», βασισμένη στις επιστολές και τα ημερολόγια του συνθέτη. Η συγγραφέας της, η Ρωσίδα την καταγωγή, εγκατεστημένη όμως στη Δύση, μουσικολόγος Αλεξάνδρα Ορλόβα, υποστηρίζει ότι ο Τσαϊκόφσκι έθεσε ο ίδιος τέρμα στη ζωή του. Και μάλιστα κατ’ επιταγήν κάποιου τιτλούχου.
Σύμφωνα με την Ορλόβα, ο ομοφυλόφιλος Τσαϊκόφσκι ενδιαφερόταν για τον ανιψιό του κόμητα Στέρνμποκ-Φέρμορ. Αυτός κατήγγειλε το γεγονός με επιστολή του στον τσάρο Αλέξανδρο Γ’. Για να αποφευχθεί το σκάνδαλο, οι φίλοι του νεαρού κάλεσαν το συνθέτη σε μυστική συνάντηση και του υπέβαλαν την ιδέα να αυτοκτονήσει. Ο θάνατός του αποδόθηκε στη χολέρα, με την συνενοχή του αδελφού του συνθέτη Μοντέστ. Η ομοφυλοφιλία αποτελούσε, εκτός των άλλων, βαρύτατο ποινικό αδίκημα εκείνη την εποχή.
Η ποιήτρια Νίνα Μπερεμπέροβα, βέβαια, δεν αναφέρεται διόλου σ’ αυτή την εκδοχή. Στη βιογραφία του Τσαϊκόφσκι, που κυκλοφόρησε το 1936 μιλά για την μανιοκατάθλιψη από την οποία υπέφερε ο συνθέτης. Σ’ αυτήν αποδίδει το θάνατό του η ποιήτρια και στην αδυναμία του να αντέξει άλλο τη ζωή.
Δημοσίευση σχολίου