Oldrich Kulhanek (Τσεχία)Ενώ όμως ο Γκρέγκορ δεν μπορούσε άμεσα να μάθει κανένα νέο, κάτι έπιανε το αυτί του από τα πλαϊνά δωμάτια, κι όπου άκουγε μια φορά φωνές έτρεχε αμέσως προς την αντίστοιχη πόρτα και σφιγγόταν μ’ όλο του το σώμα επάνω της. Ιδιαίτερα τον πρώτο καιρό δεν υπήρχε ομιλία που να μην αφορούσε κάπως, έστω και κρυφά, τον ίδιο. Επί δύο μέρες σ’ όλα τα γεύματα γίνονταν συμβούλια πώς έπρεπε τώρα να φερθούν’ όμως και στα μεσοδιαστήματα των γευμάτων μιλούσανε για το ίδιο θέμα (…)Έπειτα, από την πρώτη ακόμα μέρα η υπηρέτρια – δεν ήταν ολότελα ξεκάθαρο τι και πόσα γνώριζε απ’ τα συμβάντα – είχε παρακαλέσει γονατιστή τη μητέρα να την απολύσει αμέσως, κι όταν ύστερα από ένα τέταρτο της ώρας αποχωρούσε, ευχαρίστησε για την απόλυση με δάκρυα, σαν να επρόκειτο για τη μεγαλύτερη ευεργεσία που της είχαν κάνει κι έδωσε ένα φριχτό όρκο, χωρίς να της τον ζητήσουν, να μην προδώσει σε κανέναν ούτε και το ελάχιστο.
Franz Kafka: Η μεταμόρφωση (Ροές)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου