(Τουρκία).
Ο έρωτάς σου μ’ έκλεψε ολόκληρο,
είσαι το μόνο πράγμα που ποθώ,
νύχτα και μέρα καίγομαι για σένα,
είσαι το μόνο πράγμα που ποθώ.
Δεν φτάνει η ζωή για να χαρώ,
ούτε αν χαθώ, θα λυπηθώ καθόλου,
η αγάπη σου μονάχα με ησυχάζει,
είσαι το μόνο πράγμα που ποθώ.
Γιουνούς Εμρέ
Θωμάς Κοροβίνης: Οι Ασίκηδες. Εισαγωγή και ανθολογία της τουρκικής λαϊκής ποίησης από τον 13ο αιώνα μέχρι σήμερα (Άγρα)
1 σχόλιο:
Ο Γιουνούς Εμρέ κατέχει σημαντική θέση στην Τουρκική λογοτεχνία και φιλοσοφία και θεωρείται ο σπουδαιότερος λαϊκός ποιητής της Τουρκίας. Έζησε τον 13ο αιώνα, σύγχρονος, δηλαδή, του Τζελαλαντίν Ρουμί και ο μύθος θέλει τους δύο ποιητές να έχουν συναντηθεί.
«από τότε που είδα τον Μεβλανά
το εξαίσιο όραμά του
έγινε ο καθρέφτης της ψυχής μου»
έγραψε ο Εμρέ για τον Ρουμί και οι δύο άνδρες είχαν κάτι ακόμα κοινό: όπως ο Πέρσης ποιητής ερωτεύτηκε τον δερβίση Σαμς και έγινε σκιά του, το ίδιο λέγεται πως συνέβη και με τον Γιουνούς. Ερωτεύτηκε έναν οργανοπαίχτη, τον Ταπτούκ Εμρέ, και γι αυτόν έγραψε πολλά από τα σπουδαία λυρικά του ποιήματα.
Στην εισαγωγή της ανθολογίας του ο Θωμάς Κοροβίνης γράφει:
«Στη λαϊκή ποίηση, ο έρωτας παρουσιάζεται σε όλο το εξιδανικευμένο και υλιστικό του μεγαλείο: από την ερωτική συντριβή μέχρι την απόλαυση της ερωτικής επιτυχίας, από την απλή και άδολη αγάπη μέχρι την ερωτική τελείωση, από την απόλυτη άρνηση μέχρι τον θρίαμβο του έρωτα»
Και συνεχίζει παραθέτοντας, αμέσως μετά, δύο στροφές από ποιήματα του Yunus Emre:
«Η αγάπη τόσο μ' έκαψε
που μού άλλαξε την όψη'
βαφτίστηκα στη στάχτη της
να την υπηρετήσω»
«Με την ψυχή μου σμίξε, φλόγα της αγάπης,
για να μ' ανάψεις και να με φλογίσεις'
δώδεκα θάλασσες νερά δεν θα μπορέσουν
ετούτη τη φωτιά να μου τη σβήσουν.»
Δημοσίευση σχολίου