Παύλος ΜαθιόπουλοςΉμουνα στο κρεβάτι του Αντρέα κι έσερνα το δάχτυλό μου απαλά πάνω στο στήθος και την κοιλιά του. Πες μου για τον Κόλιν, μου είπε.
-Τι να σου πως για τον Κόλιν;
-Περίγραψέ τον.
Δίστασα, αναρωτήθηκα τι να πω.
-Είναι καλός κι ευγενικός, απάντησα.
-Περίγραψέ τον.
Έπιασα τα μαλιά του Αντρέα.
-Τα μαλλιά του είναι κόκκινα και κατσαρά, και τα κουρεύει πάντοτε κοντά.
-Τι χρώμα έχουν τα μάτια του;
-Πράσινα.
-Είναι κοντός ή ψηλός;
-Είναι ψηλός με μεγάλες πλάτες.
-Και είναι μαλλιαρός;
-Ναι. Λίγοι στην κοιλιά και λίγο στο στήθος. Όσο μεγαλώνει γίνεται πιο μαλλιαρός.
Και πώς είναι ο πούτσος του;
Γέλασα’ γέλασα με τον εαυτό μου, με την αμηχανία που ένιωσα.
-Πες μου.
-Είναι μακρύς και χοντρός. Έχει πετσάκι.
Ο Αντρέας μετακίνησε τον κοντόχοντρο πούτσο του, κι εγώ έβαλα το ΄χερι μου πάνω του.
-Δεν τον πειράζει που πηγαίνεις με άλλους άντρες;
Τράβηξα το χέρι μου. Ξάπλωσα ανάσκελα στο κρεβάτι και κοίταξα το άσπρο ταβάνι.
-Δεν του το λέω. Πιστεύεις ότι αυτός πηγαίνει με άλλους;
Κοίταξα τον Αντρέα, το λεπτό, μελαχρινό του πρόσωπο. Η φωνή του έβγαινε νωχελικά και νυσταγμένα, ωστόσο εγώ ήμουν επιφυλακτικός με τις ερωτήσεις του. Φυσικά και το πίστευα’ ακριβώς επειδή δεν εμπιστευόμουν ούτε τον ίσιο μου τον εαυτό.
-Μερικές φορές. Μερικές φορές τον μυρίζω, όταν έρχεται στο σπίτι αργά, κι αναρωτιέμαι αν έχει πάει με άλλους άντρες.
-Οπότε έχετε αυτό που λένε οι Αμερικάνοι «ανοιχτό γάμο».
Τραβήχτηκα απότομα από κοντά του κι έψαξα να βρω τα τσιγάρα μου.
-Άντε γαμήσου. Εγώ προσπαθούσα να είμαι ειλικρινής. Τον αγαπάω τον Κόλιν. Τον αγαπάω πολύ και είμαστε μαζί πολύ καιρό. Μακάρι να ήμουν αρκετά δυνατός και να μην χρειαζόμουν να κάνω σεξ με άλλους ανθρώπους. Χαμογέλασα και τράβηξα μια μικρή τζούρα απ’ το αναμμένο μου τσιγάρο. Τον αγαπάω τον Κόλιν, επανέλαβα.
Christos Tsiolkas: Νεκρή Ευρώπη (Printa)
3 σχόλια:
Christos Tsiolkas – Νεκρή Ευρώπη
Ο Ισαάκ, ένας νεαρός Αυστραλός φωτογράφος, ταξιδεύει στην Ευρώπη. Όλη του τη ζωή ονειρευόταν την Ευρώπη της καλλιέργειας και της ευμάρειας που εξυμνούσε ο πατέρας του στις ιστορίες του, την Ευρώπη στο κέντρο του πολιτισμού. Όμως πίσω από την πρόσοψη μιας ενοποιημένης και παγκοσμιοποιημένης σύγχρονης κοινωνίας, ανακαλύπτει μια γη ρημαγμένη από την ιστορία, έναν τόπο στοιχειωμένο ες αεί από τα φαντάσματα του ανείπωτου παρελθόντος του. Στο ορεινό χωριό όπου γεννήθηκε η μητέρα του, ξεθάβει αλλοτινούς τρόμους που ποτέ δε γαλήνεψαν και ίσως ποτέ να μη γαληνέψουν.
Με αφετηρία έναν παλιό, ξεχασμένο μύθο, ο συγγραφέας επιχειρεί ένα στοχασμό πάνω στη βία και την τραγωδία της σύγχρονης ευρωπαϊκής ιστορίας. Το Νεκρή Ευρώπη είναι μια συνταρακτική ιστορία φαντασμάτων που μιλά για τον πόθο, το ρατσισμό, την εκδίκηση, το αίμα. Ο πολυβραβευμένος Ελληνοαυστραλός συγγραφέας μάς παραδίδει ένα εξαιρετικό μυθιστόρημα για τις αλήθειες και τα ψέματα της μυθολογίας και της ιστορίας.
… τολμηρό, συναρπαστικό και βαθιά σοκαριστικό… Η ενέργεια, η μανιώδης –σχεδόν τοξική– δύναμη που κινεί αυτό το μυθιστόρημα είναι συγκλονιστική. Εκτός από στοχασμός πάνω στη διαβρωτική, εξοντωτική δύναμη του μίσους, είναι κι ένα βαθιά πολιτικό μυθιστόρημα· για τις πεποιθήσεις που δεχόμαστε και αυτές που απορρίπτουμε, και για το πόσο λίγη σημασία έχει τελικά η θέση μας ως προς αυτές. Είναι μια σύγχρονη ιστορία φαντασμάτων που μπορεί να σας στοιχειώσει.
Australian Book Review
Ο Χρήστος Τσιόλκας γεννήθηκε στη Μελβούρνη το 1965. Παιδί Ελλήνων μεταναστών της εργατικής τάξης, αριστερός και ομοφυλόφιλος, έχει χαρακτηριστεί «ένας από τους κορυφαίους σύγχρονους μυθιστοριογράφους της Αυστραλίας». Τιμήθηκε με πολλά βραβεία, μεταξύ των οποίων και το βραβείο καλύτερου μυθιστορήματος από την εφημερίδα The Age για το Νεκρή Ευρώπη. Το φθινόπωρο του 2009, με το τελευταίο του βιβλίο Το χαστούκι (The Slap), κέρδισε το βραβείο του καλύτερου συγγραφέα των χωρών-μελών της Βρετανικής Κοινοπολιτείας.
Ο πατέρας μου άρχισε να ρωτάει δεξιά κι αριστερά. Δεν του πήρε και πολύ να μάθει τα κουτσομπολιά. Ένα απόγευμα με πήγε βόλτα με το αμάξι του. Μου έδειξε το εργοστάσιο στο οποίο δούλεψε για πρώτη φορά αφού έφτασε στη Μελβούρνη, με πήγε στην παραλία και, καθισμένοι δίπλα δίπλα στο φαρδύ, ταπετσαρισμένο με βινύλιο, κάθισμα της Πλύμουθ του, παρακολουθούσαμε τα κυματάκια να σκάνε στην απέραντη παραλία της Σαιντ Κίλντα. Θυμάμαι ότι είχε βάλει Σαββόπουλο στο κασετόφωνο κι ότι τα ρούχα του μύριζαν μαριχουάνα.
-Πόσο συχνά βλέπεις τον σινιόρ Μπρούνο Παρλοβένκο;
Θυμάμαι ότι του ζήτησα τσιγάρο.
-Σου αρέσει το σεξ μαζί του ή το κάνεις για λεφτά;
Δε θυμάμαι τι του απάντησα.
-Είσαι αδελφή;
-Ναι. Σ’ αυτό απάντησα σίγουρα ναι.
Θυμάμαι ότι τότε άναψε τσιγάρο, αγκάλιασε το τιμόνι και κοίταξε έξω τη θάλασσα.
-Να μην το κάνεις ποτέ για λεφτά, εντάξει; Μου το υπόσχεσαι;
Νομίζω ότι κατένευσα.
-Άμα σου βγει το όνομα ότι ψωνίζεσαι, χάθηκες. Κατάλαβες;
Νομίζω ότι κατένευσα ξανά.
-Σε ζηλεύω, Ισαάκ. Μακάρι να μου χάριζε κι εμένα ο Θεός την αγάπη για τον πούτσο αντί να με καταδίκαζε στην επιθυμία για μουνί. Σε ζηλεύω. Ελευθερία’ να μην έχεις να σκέφτεσαι οικογένεια. Μπορείς να κάνεις τα πάντα –να το θυμάσαι αυτό, μπορείς να κάνεις ό,τι γουστάρεις.
Και μ’ έκανε σκνίπα στο μεθύσι εκείνο το βράδυ.
Christos Tsiolkas: Νεκρή Ευρώπη (Printa, 2010)
Ο Χρήστος Τσιόλκας προέρχεται από οικογένεια Ελλήνων μεταναστών και το έργο του αντανακλά τα προσωπικά του βιώματα. Σημειώνεται ότι ο Χρήστος Τσιόλκας έγινε γνωστός για τα βιβλία του "Dead Europe" και "Loaded".
Το δεύτερο έγινε και ταινία με τίτλο "Κατά Μέτωπο" (κυκλοφόρησε και στην ελληνική γλώσσα), που προβλήθηκε και στις Κάννες και είχε ως θέμα του τη ζωή ενός νεαρού ομογενή ομοφυλόφιλου σε σκηνοθεσία της Άννας Κόκκινος με πρωταγωνιστή τον Άλεξ Δημητριάδη. Πρώτο βραβείο είχε δοθεί στον Τσιόλκα και για το βιβλίο του "Νεκρή Ευρώπη" από την εφημερίδα "The Age".
Και στο βιβλίο "Νεκρή Ευρώπη" ο Τσιόλκας περιγράφει την ιστορία ενός Ελληνοαυστραλού ομοφυλόφιλου φωτογράφου που επισκέπτεται την Ελλάδα και άλλες ευρωπαϊκές χώρες και μέσα από παραισθήσεις ζει τον ρατσισμό. Προσπαθώντας να απομυθοποιήσει την Ευρώπη στην Αυστραλία, περιγράφει εφιάλτες που ζει γιατί, όπως λέει: "Μόνο στους εφιάλτες μας είμαστε ικανοί να δούμε καθαρά τι έχουμε απογίνει".
Ο Χρήστος Τσιόλκας,γεννήθηκε στη Μελβούρνη το 1965 και αρνείται να παίξει τον διανοούμενο εσωτερικών χώρων.
Οι γονείς του ήταν βιομηχανικοί εργάτες, αυτός ένα παιδί μεγαλωμένο στην ελληνική καρδιά της Μελβούρνης, ο οποίος από τα φοιτητικά του χρόνια έδινε το "παρών" στο λογοτεχνικό γίγνεσθαι της Αυστραλίας.
Έχει γράψει, επίσης, διηγήματα, δοκίμια και κριτικές για διάφορα έντυπα, ενώ έχει συμμετάσχει και σε κινηματογραφικές ταινίες, βίντεο και θεατρικές παραστάσεις.
Ο Τσιόλκας κέρδισε το βραβείο (Best Book, 2009 Commonwealth Witers Prize) για το βιβλίο του The Slap ("Το Χαστούκι") που κάνει ρεκόρ πωλήσεων, έχοντας να ανταγωνισθεί κορυφαίους συγγραφείς από τη Βρετανία (Τζούμπα Λαχίρι), τον Καναδά (Μαρίνα Έντικοτ), τη Ν. Αφρική (Μάντλα Λάνγκα) και δεκάδες άλλες χώρες της Βρετανικής Κοινοπολιτείας.
Το βιβλίο "Το Χαστούκι" που έχει χαρακτηριστεί "διαμάντι" από τους κριτικούς, αποτελεί μια μικρογραφία της σύγχρονης πολυπολιτισμικής Αυστραλίας και μια καυστική περιγραφή της οικογενειακής ζωής. Ο συγγραφέας ανατέμνει την ψυχή κάθε χαρακτήρα, θέτοντας υπό αμφισβήτηση τα στοιχεία της ύπαρξής τους, την οικογένεια, τα πιστεύω, τις σχέσεις και τις επιθυμίες τους.
omogeneia.ana-mpa.gr
Δημοσίευση σχολίου