Γιάννης ΤσαρούχηςΌλες οι εγκαταλειφθείσες ευθύμως επιθυμίες μου εις την μεγάλην πεδιάδα, όπως τα μικρά βρέφη που εγκαταλείφθησαν στην ίδια πεδιάδα της ερημίας κλαίοντα, ώσπου να πεθάνουν, εβγήκαν σήμερα από μέσα απ’ το ξερό χώμα, υπό μορφήν τεραστίων φυτών θυμωμένων με θέληση ανθρώπινη. Οι χοντροί μίσχοι των δεν έρπουν, αλλά με θέλησιν ορθώνονται, χτυπούν το στήθος μου και τα μάγουλά μου, κι ένα απ’ αυτά τα άνθη δάγκωσε απόψε την καρδιά μου, αφού την ανακάλυψε εύκολα. (1935)
Γιάννης Τσαρούχης: Ποιήματα 1934-1937 (Άγρα)
1 σχόλιο:
Εναν χρόνο πριν, το 1976, μου υπέδειξε έναν φάκελο που είχε τα ποιήματά του, του 1934-1937 (εκδόσεις Αγρα). Ο γραφικός του χαρακτήρας μού ήταν βατός και άρχισα την καθαρογράφησή τους στη γραφομηχανή Ολύμπια, που μου είχε χαρίσει, το 1975, λέγοντάς μου: η προίκα σου! Χαιρόταν σαν μικρό παιδί που τα διάβαζα μπροστά του και που τα εκτιμούσα - έτσι είπε στη Λούλα Αναγνωστάκη και στον Γιώργο Χειμωνά που ήρθαν για να τον δουν στο Μαρούσι εκείνο το μεσημέρι.
Τότε, το 1976, μου υπαγόρευε και τα νέα του ποιήματα που τα ονόμασα Τα ποιήματα του Ρουφ (τχ., Οδός Πανός 45).
Γιώργος Χρονάς, (enet.gr)
Δημοσίευση σχολίου