Saturnino Ramirez (Κολομβία)Η Παμ και η Μπάρμπαρα ζούσαν κοντά στη Φρανκφούρτη. Η Μπάρμπαρα εργαζόταν σ’ ένα κομμωτήριο. Δεν είχα καταλάβει πού ακριβώς δούλευε η Παμ, αλλά ήταν κάτι που είχε να κάνει με οικονομικές υπηρεσίες, σε μεγάλο βαθμό μέσω ίντερνετ.
«Δε με θεωρώ λεσβία», είπε η Παμ. «Έχω δεσμό με τη Μπάρμπαρα, αυτό είναι όλο».
«Της είσαι πιστή;»
Κοκκίνησε λίγο. «Ναι …τώρα πια, ναι, είμαστε πιστές η μια στην άλλη. Εκτός κι αν πηγαίνουμε με κάποιον άντρα, πού και πού, αλλά αυτό είναι διαφορετικό, δεν έχει επιπτώσεις».
Μισέλ Ουελμπέκ: Λανθαρότε (Εστία)
1 σχόλιο:
Στο κομμάτι των διακοπών που ορίζεται ως crazy techno afternoons, η νήσος Λανθαρότε δύσκολα συναγωνίζεται την Kέρκυρα ή την Ίμπιζα. Oύτε και πρέπει να πάει ο νους σας σε κάτι που θυμίζει οικολογικό τουρισμό με δραστηριότητες στις εξοχές, ή πολιτισμικό τουρισμό. Στη Λανθαρότε ―μάρτυρες οι φωτογραφίες του Mισέλ Oυελμπέκ― το τοπίο είναι τουλάχιστον σεληνιακό, ίσως μάλιστα αρειανό, σύμφωνα με το τουριστικό γραφείο. Στο μέρος αυτό διασταυρώνεσαι ωστόσο με ενδιαφέροντα ανθρώπινα δείγματα: λόγου χάριν, με την Παμ και την Mπάρμπαρα, Γερμανίδες λεσβίες αμφισεξουαλικές ― πράγμα που μπορεί να οδηγήσει σε ενδιαφέροντες συνδυασμούς. Θα καταφέρουν να σαγηνεύσουν τον Pούντι, αστυνομικό επιθεωρητή από το Λουξεμβούργο, που ζει εξόριστος στις Bρυξέλλες; Ή μήπως θα προσχωρήσει ο Pούντι στη σέκτα που προοιωνίζεται την αναγέννηση της ανθρωπότητας μέσω των εξωγήινων; Θα κατορθώσει, τέλος, ο αφηγητής μας να απολαύσει την εβδομάδα των διακοπών του;
Ο ΜΙΣΕΛ ΟΥΕΛΜΠΕΚ γεννήθηκε το 1958 στο νησί Ρεϋνιόν, άλλοτε γαλλική αποικία στον Ινδικό Ωκεανό. Μεγάλωσε στη Γαλλία, όπου τον ανέθρεψαν οι παππούδες από την πλευρά του πατέρα του (Houellebecq είναι το επώνυμο της γιαγιάς του). Σπούδασε αγρονόμος-μηχανικός σε ένα από τα απαιτητικότερα πανεπιστημιακά ιδρύματα της Γαλλίας. Άρχισε να γράφει το 1978.
Ποιητής και δοκιμιογράφος καταρχάς, ο Ουελμπέκ πρωτοδημοσιεύει ποιήματά του το 1985. Το 1991 δημοσιεύει τη βιογραφία τού Χάουαρντ Λάβκραφτ, με υπότιτλο Ενάντια στον κόσμο, ενάντια στη ζωή (στα ελληνικά προσεχώς από την Εστία, με πρόλογο του Στήβεν Κινγκ).
Εμφανίζεται στο χώρο του μυθιστορήματος το 1994 με την Επέκταση του πεδίου της πάλης, μυθιστόρημα που προκαλεί αίσθηση και μεταφέρεται στον κινηματογράφο. Το δεύτερο μυθιστόρημά του, Τα στοιχειώδη σωματίδια, έχει μεταφραστεί σε περισσότερες από 25 γλώσσες και έγινε επίσης κινηματογραφική ταινία. Το βιβλίο αυτό αποσπά δυο γαλλικά βραβεία το 1998 και κάνει παγκοσμίως γνωστό τον συγγραφέα του. Επόμενο πεζογράφημα το Λανθαρότε, μια νουβέλα που συνοδεύεται από λεύκωμα με φωτογραφίες που τράβηξε ο συγγραφέας, και ακολουθεί το μυθιστόρημα Πλατφόρμα.
Τον Ιούνιο του 1998 ο υπουργός Πολιτισμού της Γαλλίας τού απονέμει το Εθνικό Αριστείο Γραμμάτων.
Το 2002 ο Ουελμπέκ τιμάται επίσης με το International Impac Dublin Literary Award, σημαντικό λογοτεχνικό βραβείο της Ιρλανδίας.
Πολυσχιδές ταλέντο, ο Μισέλ Ουελμπέκ ασχολείται επίσης με το σινεμά και τη μουσική. Σήμερα ζει στην Ισπανία, όπου αποσύρθηκε για να γράψει την ανά χείρας Δυνατότητα ενός νησιού (Βραβείο Interalli? 2005), μετά τις δικαστικές περιπέτειες και τη θύελλα των αντιδράσεων που είχε προκαλέσει η, περίφημη έκτοτε, αναφορά του στο Ισλάμ (στην Πλατφόρμα).
Τα βιβλία του κυκλοφορούν στα ελληνικά από τις εκδόσεις της Εστίας. Ποιήματά του, καθώς και ένα πυκνό και εξαιρετικά ενδιαφέρον κείμενο με τις απόψεις του για τη λογοτεχνία έχουν δημοσιευτεί στο περιοδικό Νέα Εστία τον Μάιο και τον Δεκέμβριο του 2000.
www.hestia.gr/
Δημοσίευση σχολίου