Kate Lehman.
Οι ιστορίες αυτές του Χριστιανόπουλου εισήγαγαν ένα ορισμένο στιλ στην αφήγηση, το οποίο είχε σημαντική επίδραση σε μερικούς σπουδαίους Έλληνες συγγραφείς (π.χ. Ιωάννου, Σφυρίδη). Μέσα από αυτούς ο αναγνώστης αντιλαμβάνεται στην εγκυρότητα του ισχυρισμού του συγγραφέα ότι η πρόζα και η ποίηση είναι δυο ανεξάρτητες παράλληλες φλέβες μέσα του, και δεν έχει σημασία αν η δεύτερη έγινε πιο αποδεκτή απ’ ό,τι η πρώτη.
Michael Vitopoulos: Dinos Christianopoulos, The Downtown Turn, translated by Michael Vitopoulos (National Heritage/National History)
στο Η κριτική για τα πεζογραφήματα του Ντίνου Χριστιανόπουλου 1964-2005 (infoprint)
Οι ιστορίες αυτές του Χριστιανόπουλου εισήγαγαν ένα ορισμένο στιλ στην αφήγηση, το οποίο είχε σημαντική επίδραση σε μερικούς σπουδαίους Έλληνες συγγραφείς (π.χ. Ιωάννου, Σφυρίδη). Μέσα από αυτούς ο αναγνώστης αντιλαμβάνεται στην εγκυρότητα του ισχυρισμού του συγγραφέα ότι η πρόζα και η ποίηση είναι δυο ανεξάρτητες παράλληλες φλέβες μέσα του, και δεν έχει σημασία αν η δεύτερη έγινε πιο αποδεκτή απ’ ό,τι η πρώτη.
Michael Vitopoulos: Dinos Christianopoulos, The Downtown Turn, translated by Michael Vitopoulos (National Heritage/National History)
στο Η κριτική για τα πεζογραφήματα του Ντίνου Χριστιανόπουλου 1964-2005 (infoprint)
1 σχόλιο:
O Mιχάλης Βιτόπουλος, καθηγητής στο Υork University του Τορόντο, με την έντονη πολιτιστική δράση του και την κοινωνική παρουσία του προάγει και εμπλουτίζει το ελληνικό πνεύμα της Διασποράς. Έχει λάβει μέρος σε πολλά γλωσσολογικά συνέδρια στην Ελλάδα και το εξωτερικό και είναι ο συγγραφέας του θεατρικού έργου «Επιστροφή στην Ιθάκη» που έχει ανεβεί στη σκηνή του Τορόντο και της Νέας Υόρκης.
~~~~~~~~~~~~
Το βιογραφικό του Ντίνου Χριστιανόπουλου είναι από το goculture.eu
(http://www.goculture.eu/)
Τεχνίτης μιας λιτής, απροσχημάτιστης, καίριας και παλλόμενης γλώσσας διαπνέεται από μια «καβαφική» ατμόσφαιρα, ο Ντίνος Χριστιανόπουλος εντάσσεται στην επονομαζόμενη «τριάδα των ερωτικών ποιητών» της Θεσσαλονίκης (μαζί με τους Νίκο-Αλέξη Ασλάνογλου και Γιώργο Ιωάννου) η οποία εμφανίστηκε στις αρχές της δεκαετίας του ’50 στη συμπρωτεύουσα. Η προσφορά του όμως εκτείνεται και πέρα από την ποίηση και την κριτική, στην αρχαιολογία, στη δοκιμιογραφία, στη συγγραφή πεζών και στη μουσική.
Εκείνο που κυριαρχεί στο έργο του Χριστιανόπουλου, όπως και στη ζωή του, είναι μια νεορεαλιστική ματιά που απελευθερώνει την ποίηση από τα κοσμητικά επίθετα, τους ρομαντικούς μύθους και τις υπερρεαλιστικές φιοριτούρες. Αλλά και το χιούμορ, η σάτιρα και οι γραφικές παρατηρήσεις πάνω στη συμπεριφορά των νεοελλήνων. Κινούμενος από μιαν εσώτερη ανάγκη που αγνοεί επιδεικτικά τους νόμους της αγοράς, ο Ντίνος Χριστιανόπουλος κατορθώνει κι επιβάλλει τις επιλογές του, ζώντας και δημιουργώντας, χρόνια τώρα, μ’ έναν τρόπο αντισυμβατικό, «ρεμπέτικο», όπως θα έλεγε κι ο ίδιος.
Ο Ντίνος Χριστιανόπουλος (λογοτεχνικό ψευδώνυμο του Κωνσταντίνου Δημητριάδη) γεννήθηκε το 1931 στη Θεσσαλονίκη όπου και ζει. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και πήρε πτυχίο κλασικής φιλολογίας το 1954. Από το 1958 ως το 1965 εργάστηκε ως βιβλιοθηκάριος στη Δημοτική Βιβλιοθήκη της πόλης. Παράλληλα το 1958 ίδρυσε και ανέλαβε υπό τη διεύθυνσή του το λογοτεχνικό και καλλιτεχνικό περιοδικό "Διαγώνιος" που κυκλοφόρησε ως το 1983 με ολιγόχρονες παύσεις. Το 1962 δημιούργησε τις "Εκδόσεις της Διαγωνίου" και από το 1965 εργάστηκε ως διορθωτής και επιμελητής τυπογραφικών δοκιμίων. Το 1974 ίδρυσε τη Μικρή Πινακοθήκη της Διαγωνίου που είχε ως στόχο την προβολή νέων καλλιτεχνών της συμπρωτεύουσας, με στενούς συνεργάτες του, τους Κάρολο Τσίζεκ και Νίκο Νικολαϊδη.
Ο Ντίνος Χριστιανόπουλος τοποθετείται ανάμεσα στους σημαντικότερους ποιητές της ομάδας που είναι γνωστή ως "Κύκλος της Διαγωνίου" και κινήθηκε στο πλαίσιο του ομώνυμου περιοδικού (Νίκος - Αλέξης Ασλάνογλου, Γιώργος Ιωάννου, Τάσος Κόρφης, Βασίλης Καραβίτης κ.ά.). Πραγματοποίησε την πρώτη του εμφάνιση στη λογοτεχνία το 1949 με τη δημοσίευση του ποιήματος "Βιογραφία" στο περιοδικό της Θεσσαλονίκης "Μορφές". Τον επόμενο χρόνο κυκλοφόρησε η πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο "Εποχή των ισχνών αγελάδων". Το 2004 ο «Ιανός» εξέδωσε τα ποιήματά του σε τρία τομίδια («Ποιήματα «, «Μικρά ποιήματα» και «Πεζά ποιήματα») και τα διηγήματά του σε δύο («Η κάτω βόλτα» και «Οι ρεμπέτες του ντουνιά»).
Εκδόθηκαν επίσης οι μεταφράσεις του με τον τίτλο «Εντευκτήριο» (εκδ. Διαγωνίου, 1989), το «Άγιο και ιερό ευαγγέλιο κατά τον Ματθαίο» (εκδ. Το Ροδακιό, 1997) και τα δοκίμιά του με τον τίτλο «Δοκίμια» (Μπιλιέτο, 1999). Επίσης, έχουν εκδοθεί αρκετά βιβλία του για την πνευματική Θεσσαλονίκη και τη Μακεδονία, για το ρεμπέτικο και για το Διονύσιο Σολωμό.
Έχει μεταφραστεί στις κυριότερες ευρωπαϊκές γλώσσες και ποιήματά του μελοποιήθηκαν από σημαντικούς Έλληνες συνθέτες (Μάνο Χατζιδάκι, Διονύση Σαββόπουλο, Σταύρο Κουγιουμτζή). Το 1998 ίδρυσε την «Παρέα του Τσιτσάνη», με σκοπό τη μελέτη και διάδοση του έργου του μεγάλου μας συνθέτη. Στην Παρέα αυτή μετέχει τραγουδώντας και ο ίδιος.
Δημοσίευση σχολίου