Peter Florian (Αυστρία)Ο όρος «queer» («παράξενος, ύποπτος»), είχε χρησιμοποιηθεί στη Νέα Υόρκη πριν από τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο για να ορίσει τον ομοφυλόφιλο.
Ήταν ήδη ένας μειωτικός όρος που τον χρησιμοποιούσαν οι ίδιοι οι ομοφυλόφιλοι, επιχειρώντας, με αυτού του είδους την ανατροπή της γλώσσας, να εξαλείψουν το στίγμα που ήταν συνδεδεμένο με τη συγκεκριμένη λέξη. Στη δεκαετία του ’60 σημειώθηκε η ίδια ανατροπή με τη λέξη «γκέι» (gay), που χρησιμοποιούνταν όλο και περισσότερο, μέχρι που μπήκε στο λεξιλόγιο της καθομιλουμένης, για να ορίσει τον ομοφυλόφιλο, άνδρα ή γυναίκα, με πιο ουδέτερο τρόπο. Ο όρος «queer» επανεμφανίζεται στη δεκαετία του ’90, αλλά με μια έννοια πολύ διαφορετική. Αρχικά κυκλοφορεί στους αγγλοσαξονικούς πανεπιστημιακούς κύκλους, ιδιαίτερα στους βορειαμερικανικούς, στα πανεπιστημιακά τμήματα των « gay and lesbian studies» («σπουδές στην ομοφυλοφιλία»), που είχαν πολλαπλασιαστεί στη διάρκεια των προηγούμενων χρόνων, για να ορίσει μια μεταμοντέρνα ταυτότητα. (…) Για την Τζούντιθ Μπάτλερ και για τους άλλους θεωρητικούς του queer, ο περιορισμός στις κατηγορίες «γκέι» και «λεσβία» δεν είναι παρά ένα είδος συνεργασίας με τις ετεροφυλοφιλικές απόψεις που κυριαρχούν, η αποδοχή μιας διαδικασίας πειθάρχησης. Αυτή η υπερβολική αποδόμηση του υποκειμένου είναι ορατή στα κείμενα queer από τον πολλαπλασιασμό των εισαγωγικών, που περικλείουν τις λέξεις «γκέι» και «λεσβία», ακόμα και τη λέξη «σεξουαλικότητα». Ο όρος queer θέλησε να αμφισβητήσει όλες τις υπάρχουσες κατηγορίες του υποκειμένου, αποφεύγοντας να προσφέρει κάποιους ορισμούς για αντικατάσταση. Η λέξη queer, λοιπόν, παραμένει ασταθής, κινούμενη, και μάλιστα ασαφής.
Απόσπασμα από το λήμμα: Queer
στο Emmanuel de Waresquiel (επιμ.): Ο αιώνας των ανατροπών. Το λεξικό των κινημάτων αμφισβήτησης στον 20ο αιώνα (Οξύ)
1 σχόλιο:
Από το site των εκδόσεων ΟΞΥ:
ΕΞΕΓΕΡΣΗ: «Κάθε πράξη ανυπακοής ενάντια στην εξουσία, την καθεστηκυία τάξη».
Ο 20ος αιώνας τόλμησε όλων των ειδών τις ανατροπές, σε όλα τα πεδία: στην τέχνη, στη ζωή, στην κοινωνία, στην πολιτική οργάνωση. Όλη η ιστορία του 20ου αιώνα επιβεβαιώνει την ποικιλομορφία των εξεγέρσεων και των επακόλουθων ανατροπών: βίαιες και ειρηνικές, ατομικές και συλλογικές, ουμανιστικές ή μηδενιστικές.
Ο Αιώνας των Ανατροπών, ως απαραίτητο βοήθημα στην προσπάθεια κατανόησης της εποχής μας, φωτίζει τα γεγονότα, τα ρεύματα και τα κινήματα, τα πρόσωπα και τους τόπους που τη σφυρηλάτησαν. Αυτό το λεξικό, με τη μορφή ενός χρονικά μετατοπισμένου απολογισμού του 20ου αιώνα, δεν είναι μόνο μια εκ νέου ανακάλυψη της εποχής μας. Είναι μια συλλογική και συνθετική εργασία, καθώς έχει γραφτεί από ιστορικούς, φιλοσόφους, μυθιστοριογράφους και δοκιμιογράφους με ευαισθησίες ενίοτε ριζικά διαφορετικές και αντλεί τον πλούτο του από τις πολυποίκιλες μεροληπτικές κρίσεις τους.
[...]
Από την εποχή των ιστορικών «αβανγκάρντ» μέχρι τις ημέρες μας, από τους πρωτοπόρους των αρχών του αιώνα μέχρι τον Νέλσον Μαντέλα, διαπιστώνουμε ότι το να «κάνεις κάτι» σημαίνει και ότι θέλεις «να διευρύνεις τα όρια του εφικτού».
Η πολυτελής έκδοση του βιβλίου πραγματοποιήθηκε με τη συμμετοχή του Υπουργείου Πολιτισμού της Γαλλίας.
Βιογραφικό
Ο επιμελητής Emmanuel De Waresquiel γεννήθηκε το 1957. Σπούδασε στην École normal superieure και είναι Διδάκτωρ Ιστορίας. Έχουν εκδοθεί πολλές μελέτες του για τον 19ο αιώνα [...]
Είναι επιμελητής πολλών ανθολογιών δοκιμίων που αναφέρονται στις επιστήμες του ανθρώπου και σήμερα συνεργάζεται με αρκετούς εκδοτικούς οίκους, μεταξύ των οποίων και ο Larousse. Ως πανεπιστημιακός, διδάσκει στην École pratique des hautes etude και μελετά το θέμα των σχέσεων ανάμεσα στην εικόνα και τον πολιτικό διάλογο κατά το 19ο αιώνα. Έχουν εκδοθεί πολλές ποιητικές συλλογές του, η πιο πρόσφατη από τις εκδόσεις Cherche-Midi.
Δημοσίευση σχολίου