Henri de Toulouse Lautrec (Γαλλία)
«Βεβαίως!» απάντησε θριαμβευτικά ο Όσκαρ. «Βεβαιότατα! Αυτό ακριβώς είπε – και ήταν σωστό! Ο Ντρέιτον Σεντ Λέοναρντ ήταν “θείος” του!»
«Τι;» απόρησα εγώ.
«Αυτός ο ευφημισμός είναι παλιός» είπε ο Όσκαρ χαμογελώντας. «Εμείς είμαστε εξοικειωμένοι με αυτόν, έτσι δεν είναι, κυρία ο' Κιφ;» Κ καλή γυναίκα μετακινήθηκε δεξιά αριστερά με συγκρατημένη ικανοποίηση, αφού εμπλεκόταν με αυτόν τον τρόπ στην αφήγηση του Όσκαρ. «Μια νεαρή κυρία μ’ έναν ώριμο θαυμαστή. Συχνά θα χαρακτηρίσει τον μεγαλύτερο σε ηλικία άνδρα ως “θείο” της. Το ίδιο συβέβη με τον νεαρό Μπίλι Γουντ και τον κύριο Ντρέιτον Σεντ Λέοναρντ. Και εάν, όπως σχεδίαζαν, είχαν φύγει για τη Γαλλία – όπως είχε πει ο Μπίλι στη μητέρα του ότι πιθανόν να έκαναν - δεν υπήρχε αμφιβολία ότι θα ταξίδευαν σαν “θείος” και “ανηψιός”. Είναι πιο διακριτικό. Ακόμα και στην ηπειρωτική Ευρώπη, απ’ ότι αντιλαμβάνομαι, διάφορες σπιτονοικοκυρές και ξενοδόχοι προτιμούν αυτή την τακτική. Ο Ντρέιτον Σεντ Λέοναρντ ήταν ο “θείος” του Μπίλι Γουντ…»
Τζάιλς Μπράντεθ: Ο Όσκαρ Ουάιλντ & οι δολοφόνοι στο μισοσκόταδο (Κέδρος)
«Βεβαίως!» απάντησε θριαμβευτικά ο Όσκαρ. «Βεβαιότατα! Αυτό ακριβώς είπε – και ήταν σωστό! Ο Ντρέιτον Σεντ Λέοναρντ ήταν “θείος” του!»
«Τι;» απόρησα εγώ.
«Αυτός ο ευφημισμός είναι παλιός» είπε ο Όσκαρ χαμογελώντας. «Εμείς είμαστε εξοικειωμένοι με αυτόν, έτσι δεν είναι, κυρία ο' Κιφ;» Κ καλή γυναίκα μετακινήθηκε δεξιά αριστερά με συγκρατημένη ικανοποίηση, αφού εμπλεκόταν με αυτόν τον τρόπ στην αφήγηση του Όσκαρ. «Μια νεαρή κυρία μ’ έναν ώριμο θαυμαστή. Συχνά θα χαρακτηρίσει τον μεγαλύτερο σε ηλικία άνδρα ως “θείο” της. Το ίδιο συβέβη με τον νεαρό Μπίλι Γουντ και τον κύριο Ντρέιτον Σεντ Λέοναρντ. Και εάν, όπως σχεδίαζαν, είχαν φύγει για τη Γαλλία – όπως είχε πει ο Μπίλι στη μητέρα του ότι πιθανόν να έκαναν - δεν υπήρχε αμφιβολία ότι θα ταξίδευαν σαν “θείος” και “ανηψιός”. Είναι πιο διακριτικό. Ακόμα και στην ηπειρωτική Ευρώπη, απ’ ότι αντιλαμβάνομαι, διάφορες σπιτονοικοκυρές και ξενοδόχοι προτιμούν αυτή την τακτική. Ο Ντρέιτον Σεντ Λέοναρντ ήταν ο “θείος” του Μπίλι Γουντ…»
Τζάιλς Μπράντεθ: Ο Όσκαρ Ουάιλντ & οι δολοφόνοι στο μισοσκόταδο (Κέδρος)
2 σχόλια:
Λονδίνο, Αύγουστος του 1889.
Ο Όσκαρ Ουάιλντ - ποιητής, μυθιστοριογράφος, θεατρικός συγγραφέας - βρίσκεται τυχαία μπροστά στο πτώμα ενός δεκαεξάχρονου αγοριού μέσα σ' ένα δωμάτιο υπό το φως των κεριών, σε κάποιον από τους πίσω δρόμους του Ουέστμινστερ.
Ο Όσκαρ Ουάιλντ, ακολουθώντας τη μέθοδο του Σέρλοκ Χολμς - ήρωα των βιβλίων του συγγραφέα Άρθουρ Κόναν Ντόιλ - προσπαθεί να εξιχνιάσει το μυστήριο της δολοφονίας του Μπίλι Γουντ... και των παράξενων θανάτων που ακολουθούν.
Το πρώτο βιβλίο της δημοφιλούς σειράς βικτοριανών μυστηρίων του Τζάιλς Μπράντρεθ, με ήρωες τον Όσκαρ Ουάιλντ και τον σερ Άρθουρ Κόναν Ντόιλ.
"Ιδιοφυές... συναρπαστικό και γεμάτο ατμόσφαιρα"
Sunday Express
"Μυθικό... η πλοκή τρέχει σαν άμαξα που τη σέρνουν καθαρόαιμα"
Scotsman
Ο Τζάιλς Μπράντρεθ (Gyles Brandreth) γεννήθηκε το 1948. Συγγραφέας αρκετών βιβλίων και συνεργάτης του BBC. Μέλος του Συντηρητικού Κόμματος, διετέλεσε βουλευτής από το 1992 έως το 1997 και συμμετείχε στην κυβέρνηση του Τζον Μέιτζορ. Μερικά από τα έργα του είναι: Philip and Elizabeth: Portrait of a Marriage (2004), Charles and Camilla: Portrait of a Love Affair (2005), Oscar Wilde and the Ring of Death (2008), Oscar Wilde and the Dead Man's Smile (2009).
Δημοσίευση σχολίου