Απέπλευσαν τον Ιούλιο (για το Μεσολόγγι). Μαζί του ήταν: ο πιστός υπηρέτης Φλέτσερ, που συνόδευε πάντα από παιδί τον Μπάυρον’ ο θαλαμηπόλος του Λέγκα Ζαμπέλλι, που ήδη από τη Ραβένα είχε προστεθεί στο προσωπικό του, καθώς κι ένας νεαρός γιατρός, ο Φραντσέσκο Μπρούνο. Επίσης –παράξενη αναπαράσταση των νεανικών του χρόνων- πήρε μαζί του έναν σκύλο που του ‘χαν χαρίσει, τον Λέοντα, ράτσας Νέας Γης και αργότερα πρόσθεσε στην ομάδα κι έναν νεαρό Έλληνα, τον Λουκά, ως ακόλουθό του. Ο Μπάυρον συνδέθηκε μ’ αυτό το αγόρι τόσο στενά όσο και με τον Ρόμπερ Ράστιν. Στα τελευταία ποιήματα της ζωής του εξέφρασε τον πόνο του για την αδιαφορία που του έδειχνε αυτό το αγόρι:
…ο έρωτας δεν εξαρτάται από τη θέλησή μου.
Δεν φταις εσύ γι’ αυτό – αν κι ειν’ της μοίρας μου γραφτό
με πάθος, ανάρμοστα και μάταια, εσένα πάντα ν’ αγαπώ.
Πέρα απ’ αυτούς τους στίχους, ο Μπάυρον δεν ξανάγραψε άλλα ποιήματα. Τώρα πια είχε έρθει η ώρα της δράσης, κάτι που πάντα επιθυμούσε.
Catherine Peters: Byron. Ποιητής, εραστής ή επαναστάτης; (Νεφέλη)
1 σχόλιο:
Ο Μπάυρον είναι η τέλεια ενσάρκωση του ρομαντικού επαναστάτη: ο άνθρωπος που συνδύασε την περιπέτεια με την ποίηση. Σ όλη τη διάρκεια του 19ου αιώνα, το όνομα "George Gordon, Lord Byron" αντηχούσε σαν θρύλος σ ολόκληρη την Ευρώπη. Ο Λόρδος Μπάυρον ήταν ένα κράμα αντιθέσεων. Η ομορφιά του προσώπου του και το εκ γενετής παραμορφωμένο του πόδι συμβόλιζαν, τόσο για τον ίδιο όσο και για τους άλλους, ακριβώς αυτό το πλέγμα από αντιθέσεις. Αριστοκράτης κι επαναστάτης, μόνιμα τυραννισμένος από μανιοκατάθλιψη, έζησε μια ακραία ζωή• τα ίχνη της αποτυπώθηκαν στην υψηλή του ποίηση. Ο ιδιωτικός του βίος υπήρξε σκανδαλώδης ακόμα και για τα σημερινά δεδομένα: οι αναρίθμητες ερωτικές του περιπέτειες δεν έκαναν διακρίσεις ανάμεσα στα φύλα, ούτε εμποδίζονταν από το ταμπού της αιμομιξίας. Διαβόητος υπήρξε τόσο ο δεσμός του με τη Λαίδη Caroline Lamb όσο και με την ετεροθαλή του αδελφή Augusta. Το 1816 μετά από τη διάλυση του γάμου του, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την Αγγλία. Ο Μπάυρον πέρασε το υπόλοιπο της σύντομης ζωής του στην ηπειρωτική Ευρώπη. Στενός φίλος του Shelley και της συζύγου του Mary (της συγγραφέως του "Φρανκεστάιν"), έζησε για χρόνια στην Ιταλία, όπου και έγραψε το μεγαλύτερο μέρος του ημιτελούς του αριστουργήματος "Δον Ζουάν". Η Ελλάδα ήταν ο τελευταίος του σταθμός. Γοητευμένος από την Ελληνική Επανάσταση θέλησε να συστρατευτεί στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα και πέθανε στο Μεσολόγγι στα 36 του χρόνια. Φλογερός υπέρμαχος της ελευθερίας, εμβληματική μορφή της επαναστατικής διάστασης της ποίησης, ακραίος αισθητιστής, με την στάση του δημιούργησε σχολή -τον περίφημο βυρωνισμό. Δεν είναι τυχαίο το ότι υπήρξε η μόνη φιλολογική προσωπικότητα, η οποία συμπεριλαμβάνεται στην "Ιστορία της Φιλοσοφίας" του Bertrand Russel.
H Catherine Peters είναι βιογράφος και μέλος της Αγγλικής Βασιλικής Εταιρίας της Λογοτεχνίας.
Δημοσίευση σχολίου