David Cantero (Ισπανία)γιατί, όταν κοιμάσαι γίνεσαι παιδί
χαρταετός, παλίρροια, ταξιδιάρικο πουλί
μπορείς να καθορίσεις τη ζωή με τη σκανδάλη
να πατήσεις σαν τσιγάρο έναν παραπάνω
μπορείς να πας όπου θες να βρεις ελευθερία
να πετάξεις τα λεφτά σου
σε μια μεγάλη πλατεία
εσύ έφυγες
εγώ είχα μείνει εκεί
μέχρι που έσπασε το χρώμα και ήρθε το πρωί
Κωνσταντίνος Βήτα: θα διασχίσεις ένα πρωινό τον κόσμο (οξύ)
4 σχόλια:
Ο Κωνσταντίνος Βήτα είναι Έλληνας συνθέτης και στιχουργός. Είναι γνωστός, επίσης, ως Kbhta και Κ.Β.
Ο Κωνσταντίνος Βήτα γεννήθηκε στη Μελβούρνη της Αυστραλίας και μεγάλωσε στην Αθήνα. Παρακολούθησε μαθήματα κλασσικής κιθάρας και αρμονία, ενώ σπούδασε ζωγραφική και ιστορία τέχνης στην Μελβούρνη. Στην Αθήνα τελείωσε γραφικές τέχνες. Δούλεψε σαν γραφίστας και δημοσιογράφος σε περιοδικά.
Το 1992, ο Κωνσταντίνος Βήτα μαζί με τον Μιχάλη Δέλτα και τον Αντώνη Πι. ίδρυσαν το συγκρότημα Στέρεο Νόβα. Μετά από πέντε χρόνια το συγκρότημα διαλύθηκε, αλλά τα μέλη του συνεχίζουν να δραστηριοποιούνται μέχρι και σήμερα ως μουσικοί, συνθέτες και παραγωγοί.
Ο Κωνσταντίνος Βήτα, παράλληλα με μια σειρά προσωπικών δίσκων και συναυλιών, έχει γράψει μουσική για το θέατρο, το χορό και τον κινηματογράφο. Έχει επίσης παρουσία και στα εικαστικά, με προσωπικές εκθέσεις και συμμετοχές.
Τον Οκτώβριο του 2005 παρουσιάστηκε στο κοινό η έκθεση Soundscapes του Κωνσταντίνου Βήτα, με περιεχόμενο βίντεο, φωτογραφίες και ζωγραφική, στο Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης στη Θεσσαλονίκη.
el.wikipedia.org
Κωνσταντίνος Βήτα: Γεννήθηκα στη Μελβούρνη στην Αυστραλία, οι γονείς μου ήταν μετανάστες. Μεγάλωσα στην Αθήνα, στο Περιστέρι, και μετά το λύκειο ξαναπήγα Αυστραλία για να σπουδάσω καλές τέχνες και ιστορία. Μια έντονη ανάμνηση από την παιδική μου ηλικία είναι η εικόνα του ωκεανού, οι ατέλειωτες μέρες πάνω στο πλοίο που πηγαινοερχόμασταν Ελλάδα-Αυστραλία. Μου άρεσε να πίνω λεμονάδα και να χαζεύω ώρες χωρίς να συμβαίνει τίποτα το ιδιαίτερο.
Σε μέρη που υπάρχει πολύς κόσμος δεν συστήνομαι ποτέ. Αν έρθει η καταραμένη στιγμή λέω «γεια, είμαι ο Κωνσταντίνος» κι αν δεν με γνωρίζουν λέω «ε… να… ασχολούμαι λίγο με τους υπολογιστές». Αν υπάρχει κάποιος στην παρέα που ασχολείται με την τέχνη, τότε μπορεί να πάρω λίγο θάρρος και να πω τις χαζοαπόψεις μου για αυτά που συμβαίνουν. Είμαι βαρετός και σιωπηλός γενικά στις παρέες, και όσο μεγαλώνω γίνομαι όλο και πιο λιγομίλητος, σχεδόν βαριέμαι να μιλάω. Μπορεί αν έχω φάει καλά και είμαι σε τραπέζι να πιάσω συζήτηση για λίγο. Επικοινωνώ καλύτερα με τα σκυλιά, τα δέντρα και τα κτίρια της Αθήνας. Κάποια από αυτά.
Πέρα από το ότι είμαι μουσικός, δεν θα ήθελα να ξέρει κανείς τίποτα για μένα. Δεν με ενδιαφέρει να γνωρίζουν οι άνθρωποι κάτι άλλο, πέρα από αυτό που υπάρχει μέσα στη μουσική μου. Πιστεύω πως μέσα στα τραγούδια μου τους έχω αφήσει αυτά που χρειάζονται για να επικοινωνήσω μαζί τους. Τα προσωπικά μου αφορούν εμένα και δυο τρεις ανθρώπους που μου έχουν απομείνει αυτή τη στιγμή.
Ποτέ δεν πίστευα πως η ζωή μου, η ζωή γενικά των ανθρώπων της τέχνης, είναι κάτι το ιδιαίτερο, είναι το ίδιο βαρετή και το ίδιο σημαντική όπως όλων των υπόλοιπων. Δεν κάνω τίποτε διαφορετικό από αυτούς που περπατούν δίπλα μου.
(...)
Γεννήθηκα μοναχικός και θα πεθάνω έτσι.
Όταν χαμογελάς κάθε πρωί στον κόσμο, τότε οι άνθρωποι δίπλα σου θα καταλάβουν ότι είσαι όμορφος όπως η ψυχή σου.
lifo.gr
Το παιχνίδι της εξουσίας
Μετά τις τρεις τα μεσάνυχτα περπατάς μόνος
κι όλα τ' αστεία ξεχνάς όταν ανοίγει αυτός ο δρόμος
σκέφτεσαι πως κάποιος απόψε μπορεί ν' αλλάξει τη ζωή σου
ή από τα πόδια ως την κορφή να σιχαθείς την ψυχή σου
κόβοντας βόλτες πάνω κάτω στην κεντρική λεωφόρο
πληρώνοντας με μοναξιά έναν παράξενο φόρο
γιατί υπάρχει ένας κόσμος που δεν καταλαβαίνει
πώς καταντά μια επιθυμία που μένει κρυμμένη
Στην ουσία μισούν τον εαυτό τους κι αυτά που κάνουν
αυτά που μέσα τους ποθούν και τα καταδικάζουν
από παιδί αναρωτιόμουν ποιος έχει τη δύναμη
αυτός που χτυπάει ή αυτός που πονάει
βαθιά μέσα τους θα γελούν αν πεθάνεις
γιατί μισούν αυτό που είσαι κι αυτό που κάνεις
Πρόσεξε, αυτοί οι δύο σε βλέπουν
τα μάτια σου ανοιχτά, δεν ξέρεις τι μπορεί να θέλουν
πάντα κάποιος κυνηγάει κάποιον άλλο
για σεξ, για σαφάρι, σ' ένα τούνελ μεγάλο
σ' έναν γκέι τις προάλλες του την έπεσε μια ομάδα
τον δείραν για λεφτά κι ύστερα ζητούσαν κι άλλα
έτσι είναι, νομίζουν πως κάτι ξέρουν
και ασκούν εξουσία επειδή δεν καταλαβαίνουν
κατά βάθος εξουσία δε σημαίνει αντρισμός
μοιάζει με κρέας στον τοίχο μετά από διωγμό
Στην ουσία μισούν τον εαυτό τους κι αυτά που κάνουν
αυτά που μέσα τους ποθούν και τα καταδικάζουν
από παιδί αναρωτιόμουν ποιος έχει τη δύναμη
αυτός που χτυπάει ή αυτός που πονάει
βαθιά μέσα τους θα γελούν αν πεθάνεις
γιατί μισούν αυτό που είσαι κι αυτό που κάνεις
Στην ουσία μισούν τον εαυτό τους κι αυτά που κάνουν
αυτά που μέσα τους ποθούν και τα καταδικάζουν
από παιδί αναρωτιόμουν ποιος έχει τη δύναμη
από παιδί αναρωτιόμουν ποιος έχει τη δύναμη
από παιδί αναρωτιόμουν ποιος έχει τη δύναμη
αυτός που χτυπάει ή αυτός που πονάει
βαθιά μέσα τους θα γελούν αν πεθάνεις
γιατί μισούν αυτό που είσαι κι αυτό που κάνεις
Στην ουσία μισούν τον εαυτό τους κι αυτά που κάνουν
αυτά που μέσα τους ποθούν και τα καταδικάζουν
από παιδί αναρωτιόμουν ποιος έχει τη δύναμη
αυτός που χτυπάει ή αυτός που πονάει
από παιδί αναρωτιόμουν ποιος έχει τη δύναμη
από παιδί αναρωτιόμουν ποιος έχει τη δύναμη
από παιδί αναρωτιόμουν ποιος έχει τη δύναμη
αυτός που χτυπάει ή αυτός που πονάει
βαθιά μέσα τους θα γελούν αν πεθάνεις
Ο ιδρυτής των Στέρεο Νόβα σε ένα βιβλίο με στίχους, ανέκδοτα σχέδια, ποιήματα και εικόνες μέσα από την πορεία του.
μένει μόνο να περάσουμε αυτά τα σύνορα
με οποιονδήποτε τρόπο
και θα αγαπήσεις μαζί μου τον ανοιχτό ουρανό
γιατί η γη είναι πιο όμορφη από εμάς
Στα όνειρα μου συχνά είναι ένας άνθρωπος που πετάει, όταν αποφασίζει να πάει στον κινηματογράφο συνήθως χάνει το δρόμο και μένει για ώρες στους διαδρόμους ενός σούπερ μάρκετ, μετά βρίσκει μια πόρτα που γράφει έξοδος και όταν την ανοίγει βλέπει ότι βρίσκεται στην άκρη ενός γκρεμού μα δεν μπορεί να πετάξει και τότε πέφτει, πέφτει, έχοντας το συναίσθημα ότι μισοπνίγεται στον πάτο μιας πισίνας ενός άγνωστου διαμερίσματος. Ο οικοδεσπότης είναι ένας γερμανός συγγραφέας του 18ου αιώνα που ζει σ΄ ένα γυάλινο βάζο μαρμελάδας, γιατί οι γιατροί τού είπαν πως έχει βρογχικό άσθμα. Όταν αποφασίζει να τον ελευθερώσει και ανοίγει το καπάκι, ο συγγραφέας συρικνώνεται μέχρι που γίνεται ήχος ραδιοφώνου, ένας ήχος που ακούγεται παντού, σε ολόκληρη την πόλη. Κάτι δεν πηγαίνει καλά. Διασχίζει τρέχοντας τον κήπο και βγαίνει στους δρόμους.
Δημοσίευση σχολίου